สุนัขจิ้งจอกกับหมี สํานักพิมพ์

นิทานเรื่อง สุนัขจิ้งจอกกับหมี

วันนี้มีนิทานอีสป เรื่องสุนัขจิ้งจอกกับฝูงเหลือบ มาเล่าให้ฟังค่ะ ^^

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… สุนัขจิ้งจอกเฒ่านั่งคุยกับหมีเฒ่า ถึงประวัติชีวิตของพวกตนตั้งเเต่ วัยหนุ่มจนถึงวัยชราอย่างภาคภูมิใจ

“ข้าน่ะไม่เคยไปกินคนที่ตายเเล้วเลยนะ เจ้ารู้หรือไม่” หมีอวดในความมีคุณธรรมของตน

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “ช่วยคนที่ยังไม่ตาย ย่อมเป็นที่น่านับถือกว่าช่วยคนที่ตายไปเเล้ว

ที่มา : หนังสือนิทานอีสป

Tags: นิทาน สั้นๆ, นิทานก่อนนอน, นิทานสั้น, นิทานสั้นๆ, นิทานอีสป, นิทานไทย, อ่านนิทาน
หมวดหมู่นิทาน นิทานอีสป | 1 ความคิดเห็น »

สุนัขจิ้งจอกเฒ่านั่งคุยกับหมีเฒ่าถึงประวัติชีวิตของพวกตนตั้งเเต่ วัยหนุ่มจนถึงวัยชราอย่างภาคภูมิใจ

"ข้าน่ะไม่เคยไปกินคนที่ตายเเล้วเลยนะ เจ้ารู้หรือไม่"

หมีอวดในความมีคุณธรรมของตน

เเต่สุนัขจิ้งจอกหัวร่อเบาๆ พลางว่า

"ถ้าเจ้าอยากให้ใครนับถือ เจ้าก็ไม่ควรกินคนที่ยังมีชีวิตอยู่" 

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "ช่วยคนที่ยังไม่ตาย ย่อมเป็นที่น่านับถือกว่าช่วยคนที่ตายไปเเล้ว

นิทานอีสป ม้ากับราชสีห์ และ ราชสีห์ หมี กับสุนัขจิ้งจอก (หนังสือมีเสียง)

• นักเขียน

  

• สำนักพิมพ์

  

• หมวดหมู่

  

• 
  Facebook

• 
  Twitter

• LINE

ประเภทไฟล์

interactive media

วันที่วางขาย

25 กรกฎาคม 2556

นิทานอีสป ม้ากับราชสีห์ และ ราชสีห์ หมี กับสุนัขจิ้งจอก (หนังสือมีเสียง)

• นักเขียน

  

• สำนักพิมพ์

  

• หมวดหมู่

  

• 
  Facebook

• 
  Twitter

• LINE

นิทานอีสปสองเรื่อง มีเสียงเล่า สองภาษา ไทย-อังกฤษ

ประเภทไฟล์

interactive media

วันที่วางขาย

25 กรกฎาคม 2556

นิทานอีสป เรื่อง หมีกับสุนัขจิ้งจอก
ผู้แต่ง : อีสป
 

       วันหนึ่งสัตว์ป่าทั้งหลายออกมาพบปะพูดคุยกัน ทุกตัวต่างก็พยายามเล่าถึงความดีของตนเอง หมีตัวหนึ่งเล่าให้สัตว์ตัวอื่น ๆ ฟังว่า "ข้าเป็นผู้ที่มีความเมตตามากที่สุด เพราะข้าไม่เคยกินมนุษย์ที่ตายแล้วเลยสักครั้ง" สุนัขจิ้งจอกได้ยินจึงหัวเราะแล้วพูดว่า "โอ้ แสดงว่าเจ้ากินเฉพาะคนที่ยังหายใจอยู่น่ะสิ อย่างนั้นก็ยิ่งแย่กว่ากินคนตายแล้วเสียอีก แล้วอย่างนี้จะเรียกว่ามีความเมตตาได้อย่างไร" พูดจบมันก็เดินจากไป

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

ควรมีความเมตตาต่อผู้อื่นเมื่อเขายังมีชีวิตอยู่ ไม่ใช่ทำเมื่อเขาได้ตายจากไปแล้ว

:: พุทธภาษิต ::

เจริญเมตตาจิตมีผลมากกว่าให้ทาน 

ภิกษุทั้งหลาย! ผู้ใดพึงให้ทานประมาณ ๑๐๐ หม้อใหญ่ในเวลาเช้า
                      ผู้ใดพึงให้ทานประมาณ ๑๐๐ หม้อใหญ่ในเวลาเที่ยง
                   ผู้ใดพึงให้ทานประมาณ ๑๐๐ หม้อใหญ่ในเวลาเย็น

ผู้ใดพึงเจริญเมตตาจิตในเวลาเช้า โดยที่สุดแม้เพียง
ชั่วการหยดน้ํานมแห่งแม่โค หรือผู้ใดพึงเจริญเมตตาจิตใน
เวลาเที่ยง โดยที่สุดแม้เพียงชั่วการหยดน้ํานมแห่งแม่โค
หรือผู้ใดพึงเจริญเมตตาจิตในเวลาเย็น โดยที่สุดแม้เพียง
ชั่วการหยดน้ํานมแห่งแม่โค การเจริญเมตตาจิตนี้มีผล
มากกว่าทานที่บุคคลให้แล้ว ๓ ครั้งในวันหนึ่งนั้น

เพราะเหตุนั้นในเรื่ิองนี้ เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้
ว่า เราจักเจริญเมตตาเจโตวิมุตติ กระทําให้มาก กระทําให้เป็น
ดุจยานที่เทียมดีแล้ว กระทําให้เป็นของที่อาศัยได้ กระทําให้
มั่นคง ประพฤติสั่งสมเนืองๆ ปรารภสม่ำเสมอด้วยดี.

ภิกษุทั้งหลาย! เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้แล.

-บาลี นิทาน. สํ. ๑๖/๓๐๘/๖๖๗. { หนังสือทาน พระสูตรที่ ๘๐ }