อยากหานิยายวายที่พระเอกกับนายเอกเป็นศัตรูกันอ่ะค่ะ ตั้งกระทู้ใหม่ ตั้งกระทู้ใหม่ ตามนั้นเลยจ้าาใครมีก็มาบอกกันหน่อยเด้อJJ_neexol 18 ก.พ. 61 เวลา 14:44 น. 0 like 636 views Facebook Twitter รายชื่อผู้ถูกใจกระทู้นี้ คนยกเลิก เพิ่งกลับจากเรียนพิเศษ อยู่ดีๆ ผมก็ไปเป็นกรรมการห้ามมวยเฉยเลย คู่ชกไม่ใช่ใครที่ไหน ก็ไอ้แฝดนรกพี่ชายทั้งสองคน นอกจากจะหมาหมู่ชายแปลกหน้าไม่พอ ยังโดนเค้าซัดกลับซะหน้าแหกทั้งคู่...สมน้ำหน้า ผมที่เข้าไปห้ามโดยบังเอิญ ก็โดนลากไปเอี่ยวด้วย แต่ไอ้หมอนั่นมันไม่ได้ต่อยผมนะ แค่บอกกับไอ้สองตัวที่นอนหอบอยู่บนพื้น “ให้กูจีบน้องมึง” น้องไหน? เห้ยๆ......แม่กูมีลูกสามคน และเรื่องนี้ กูไม่หารนะเว้ย ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร กรอกชื่อด้วยนะ _________ กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ หรือข้อมูลผิดพลาดครับ : _____________________________ ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
สวัสดีครับทุกคน ผมชื่อ นายกฤษดา อำพวรชินรณี ชื่อเล่น “ทองคำ” ผมมีพี่ชายชื่อ เพ็ชร ผมเรียนช่างไฟ วันๆของผมก็ไม่มีอะไรมาก นอกจากยกพวกตีกันกับคู่อริต่างสถาบัน แล้วคู่อริศัตรูตัวฉกาจของผมจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากไอ้ “มังกร” ผมกับมันไม่ถูกกันตั้งแต่เรียนมัธยมด้วยกัน มันนะชอบแกล้งผม แถมยังชอบทำตัวลุ่มลามกับผมอีก จะไม่ให้ผมเกลียดขี้หน้ามันได้ไง แรกๆก็ไม่หนักเท่าไหร่ แต่พอนานไปมันยิ่งหนัก มีอยู่ครั้งหนึ่งผมเดินไปต่อคิวซื้ออาหารแล้วมันก็วิ่งมาจากไหนไม่รู้ วิ่งมาขย้ำตูดผมก่อนที่มันจะวิ่งหนีไปแล้วตะโกนเสียงดังมาใส่ผมจนคนที่โรงอาหารพากันมอง “ตูดนิ่มดีนะมึง” “นิ่มพ่อม*งสิ ไอ้เหี้ยย” วันนั้นผมโมโหมันมาก มันนะชอบทำให้ผมขายหน้าต่อประชาชี อย่าให้เจอหน้านะแมร่งจะอัดให้หน้าแหกเลย!! พอๆ จบเรื่องของมันไป ไม่อยากจะเล่าต่อและ พูดทีไรต่อมหมวกไตพลาดให้นึกโมโหมันทุกที ตอนนี้ผมกำลังขับบิ๊กไบค์คันโปรดของผมไปเรียนแต่ก่อนจะไปถึงนั้นก็มีเสียงกวนใจจากซอกเล็กๆมาเข้าโสนประสาทผมซะก่อน ตุ๊บบ@ ตุ้บบบ ผมได้ยินเสียงของใครก็มู้กำลังต่อยตีกัน ผมดับเครื่องรถไว้ข้างๆกำแพงก่อนจะเดินเข้าไป ชิ!!” ไอ้พวกหมาหมู่นิเอง” สิ่งที่ผมเห็นอยู่ตอนนี้คือ กลุ่มนักเลง4-5 จากสถาบันไหนไม่รู้กำลังรุมกระทืบคนแค่คนเดียวที่กำลังยกมือไหว้ขอร้องพวกมันอยู่ “ปล่อยผมไปเถอะพี่ ผมไม่รู้จริงๆ” “มึงจะไม่รู้ได้ไง มึงเป็นลูกน้องของไอ้มังกรมันนิ” จากที่ผมกำลังจะเดินเข้าไปใกล้ก็ต้องหยุดชะงักลงทันทีเมื่อได้ยินชื่อไอ้บ้านั้น” แมร่งเอ่ย!! อุส่าหนีมันมาตั้งไกล ทำไมชื่อมันถึงมาอยู่โซนนี้ได้วะ” ผมที่ยังจมอยู่กับความคิดตัวเองนั้น หนึ่งในนักเลงพวกนั้นก็หันมาเจอผมก่อนที่มันจะตะโกนไปบอกลูกพี่มัน “เฮ้ยย ลูกพี่ มีคนมาวะ” พอมันพูดจบ คนที่เป็นลูกพี่มันที่กำลังจะต่อยก็หยุดมือก่อนที่มันจะหันมามองที่ผม “มึงเป็นใคร ถ้าไม่อยากตายก็อย่าแสเรื่องของคนอื่น” “พอดีกูเป็นแบบที่มึงพูดซะด้วย เห็นพวกหมาหมู่อย่างพวกมึงกำลังทำร้ายคนที่ไม่มีทางสู้แล้วมันคันมือคันตีน” “อย่างเจ็บตัวมากใช่ไหมมึง เฮ้ยย!! พวกมึงจัดการมัน” พอไอ้ลูกพี่ของมันสั่งเสร็จ ร่างหนาของไอ้คนที่ชื่อว่าเป็นลูกน้อง ก็เดินเข้ามาหาผมทันที พร้อมกับท่อนเหล็ก แล้วไอ้คนอย่างไอ้ “ทองคำ” ก็เป็นพวกประเภทชอบความรุนแรงซะด้วย ขอไม่ออมมือก็แล้วกันนะพวกมึง ผมวิ่งเข้าไปหาพวกมันก่อนจะกระโดดถีบมัน แล้วต่อยเข้าไปที่ใบหน้าของพวกมันรั่วๆจนใบหน้าของพวกมันเต็มไปด้วยเลือด ตุ้บ@ ตั้มมม!! “เฮ้ยย พี่ระวังข้างหลัง” ตุ้บบ!! เสียงท่อนเหล็กกระทบแผ่นหลังของผมอย่างแรกโดนคนที่เป็นหัวหน้าของพวกมัน ชิบ! ชอบเล่นที่เผลอก็ไม่บอก หลังจากทีผมซัดลูกน้องมันสลบ ร่างของผมก็หันไปประจันหน้ากับมันทันทีก่อนจะออกแรงเหวี่ยงหมัดใส่มันลูกเดียวจนมันสะหลบไปทันที “ถุยยย ไอ้กระจอกก” “ผมขอบคุณพี่มากครับ” “ไม่ต้องหรอก กูก็แค่ไม่อยากเห็นคนที่ไม่มีทางสู้ถูกลังแกแค่นั้น” หลังจากที่ผมพูดจบ ความหายนะก็มาเยือนผมทันที มาพร้อมกับคนที่ผมไม่อยากเจอ ปรื๊นนนน!! ปรื๊นนนน “ไอ้แม็กมึงป็นอะไรหรือป่าวว่ะ” “เฮียมังกร!!.” หลังจากไอ้เด็กที่ชื่อแม๊กเรียกชื่อของคนที่มาเยือนใหม่ ร่างของผมก็หันกลับไปอย่างอัตโนมัติ ก่อนที่สายตาของผมจะไปปะทะเข้ากับอีกสายตานึ่งที่แสนจะคุ้นเคย แววตาที่แสนจะดุดันแต่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ คนผู้นั้นก็คือ “ไอ้มังกร” ชิปหายแล้วกู ผมได้แต่คิดในใจ “ผมไม่เป็นไรเฮีย พี่คนนั้นเขาช่วยผมเอาไว้” ไอ้แม็กมันบอกร่างหนาของไอ้มังกรก่อนที่มันจะชี้มาที่ผม แล้วสายตานั้นก็มาปะทะกับผมอีกครั้ง ซึ่งมันแตกต่างจากครั้งเมื่อกี้ เพราะในสายตามันครั้งนี้ผมรู้สึกเหมือนมันจะระยิบระยับแพรวพราวเหลือเกิน “เฮ้ยย!! พวกมึงพาไอ้แม็กกลับไปก่อน เดี๋ยวกูตามไป” สิ้นเสียงจากร่างหน้า พวกของไอ้มังกรก็เดินออกไปพร้องกับไอ้แม๊กทันที โดยที่ตอนนี้เหลือผมกับไอ้คนหน้าดุกำลังยืนอยู่และมันกำลังจ้องผมตาไม่เขยื่อนไปไหน “หมดธุระแล้ว งั้นกูขอตัว” ผมที่ไม่อยากอยู่กับมันตามลำพังสักเท่าไหร่ก็รีบบอกลามันทันที ก่อนที่จะเดินออกไป แต่เดินไปยังไม่ถึงสองก้าวก็โดนกระชากกลับมาจนผมโซซัดโซเซเข้าไปอยู่ในอกของมัน พร้อมกับมีมือปลาหมึกมาเกาะที่เอวของผมอย่างแน่นหนา “หึ!! ไม่ได้เจอกันตั้งนาน สวยขึ้นนะมึง ไอ้ทองคำ” “สวยพ่อม*งสิ ปล่อยกูเดี๋ยวนี้นะ” ผมดิ้นอย่างแรงในอ้อมกอดของมัน พร้อมกับทำหน้าโหดๆใส่มัน เพื่อมันจะกลัวผมบ้าง แต่ใครจะรู้ว่าไอ้หน้าโหดๆที่เจ้าตัวทำไปจะทำให้คนร่างหนาถึงกับยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ พร้อมกับความคิดอันร้ายกาจ ฟอดดด+++ ไว้เท่าความคิดร่างหนาก็ก้มลงหอมร่างงบางซะแล้ว โดนที่ตอนนี้ผู้ที่ถูกกระทำเบิกตากว้างอย่างโมโห แต่มันน่ารักสำหรับมังกร “ไอ้มังกร มึงหอมกู!!” ร่างของผมสั่นไปด้วยความโกรธในอ้อมกอดของมันพร้อมทั้งมือนึ่งจับแก้มตัวเองถูไปถูมา “กูหอมไม่ได้หรือไงห๊ะ” ฟอดดดด ฟอดดด “เฮ้ยย!! มึงเป็นศัตรูกูนะ” “แล้วไง เป็นศัตรูแล้วหอมไม่ได้หรอ” “ไม่ได้โว้ยยย ไอ้เหี้ยยย” ตอนนี้องค์ผมลงเรียบร้อยแล้ว แมร่งมีอย่างที่ไหนตอบผมหน้าตาเฉย มึงบอกเหมือนเป็นเรื่องปกตินิ ไอ้ควายย!! แต่คำพูดของมันต่อมาทำให้ควันผมออกหูอย่างรุนแรง พร้อมอ้าปากค้างกับคนหน้าด้านๆอย่างมัน |