ปรมาจารย์ ลัทธิ มาร เล่ม 4 ทดลองอ่าน

สำนักพิมพ์ : เบเกอร์รี่บุ๊ค (Bakery Book)

ปกหลัง

ปรมาจารย์อี๋หลิง "เว่ยอู๋เซี่ยน" สิ้นชีพ ณ เนินป่าช้า ว่ากันว่ากายแหลกเหลว ไร้ร่างให้ดินกลบฝัง แต่ด้วยพฤติกรรมเลวทรามต่ำช้าที่ระบือไกล ผู้คนจึงพากันยินดีที่เขามอดม้วย และไม่ว่าใครก็คงคาดไม่ถึงว่า เวลาผ่านไปสิบกว่าปี จะมีใครบางคนใช้อาคมต้องห้าม ยอมอุทิศร่างให้เขาฟื้นคืน!

ด้วยมีศัตรูอยู่ทุกหัวระแหง เว่ยอู๋เซี่ยนจำต้องปิดบังตัวตนสุดชีวิต แม้จะทำได้ยากเย็นเต็มที เมื่อต้องเผชิญหน้ากับภูตผีปีศาจร้ายกาจ และตระกูลเซียนที่เคยล้อมปราบ รวมถึงคู่รักคู่แค้นอย่าง "หลานวั่งจี" เพื่อสืบเรื่องศพแยกชิ้นส่วน เว่ยอู๋เซี่ยน กับ หลานวั่งจี จึงเดินทางตามทิศที่มือผีชี้นำ จนมาถึงเมืองซึ่งปกคลุมด้วยหมอกขาวลึกลับนามว่า "เมืองอี้" ณ ที่นั่น สิ่งที่รอต้อนรับพวกเขาอยู่ก็คือ "ภัยร้ายที่คาดไม่ถึง" พร้อมด้วยเรื่องราวโศกนาฏกรรมระหว่างวิญญาณเด็กสาว นักพรตผู้หายสาบสูญ และฆาตกรผู้ก่อคดีสังหารล้างตระกูล ทว่าสิ่งที่พวกเขาต้องรับมือหาได้มีเพียงอุปสรรคครั้งใหม่ไม่ เพราะยิ่งรวบรวมชิ้นส่วนศพได้มากเท่าไร อันตรายก็ยิ่งคืบคลานเข้ามาใกล้เท่านั้น!

รีวิว - เม้ามอย

เป็นเล่มซีนดราม่าน้ำตาคลอตลอดเลย พูดถึงตอนที่จินจื่อเซวียนตาย ศิษย์พี่ตาย โดนล้อมปราบ ตอนที่เจียงเฉิงรู้เรื่องจินตาน การเคลียร์เฉลยปมในวัดกวนอิมก็เคลียร์กว่าในซีรีส์มาก (เพราะในซีรีส์ตัดบทที่เกินกว่ามิดตะพาบลุกปู้จายออก - คือตอนที่นังอิงตะโกนต่อหน้าทุกคนว่าข้าอยากขึ้นเตียงกับเจ้านะหลานจ้าน 555555555555555555555555555555555) หลาย ๆ เหตุการณ์ในซีรีส์ที่ไม่เคลียร์และดูงง ๆ ก็คือเพราะว่าตัดบทรักออกไปนั่นแหละ พอมาอ่านแล้วก็เก็ต ดูสมเหตุสมผลขึ้นมาเลยแม่ ทำให้เชื่อในความรักที่เว่ยอิงมีต่อหลานจ้านมากขึ้นด้วย (เพราะมาชอบทีหลัง เขาชอบเจ้าตั้งแต่แรกพบเรยนา) พอจบเรื่องก็มาเลิฟ ๆ กันแบบ พักบ้างแม่ แส่บไม่หยุด

ชอบบทเคลียร์ของเมิ่งเหยานะ เราว่าเคลียร์มาก เข้าใจทุกแฟนฟิคที่แต่งคู่เนี่ยหมิงเจวี๋ยกับเมิ่งเหยาเลย แล้วก็พาร์ทหลานซีเฉินก็ปวดใจจริง ขอบพระคุณทุกคนที่เขียนแฟนฟิคทั้ง 2 ส่วนนี้ มันเติมเต็มเรามาก เพราะมีหลายคู่ในเรื่องที่อยากให้มีภาคขยายอะ

เรื่องนี้แม่โม่ก็เหมือนอยากแซะพวกปากแจ๋วขี้เม้าเยอะอยู่นะ ซึ่งแสดงนำโดยเว่ยอิง ตอนแรกก็โดนเบลม พอเมิ่งเหยาพังก็เบนไปเบลมเมิ่งเหยาแทน แซะแรงอยู่เด้อ

เราอ่านให้ครบให้จบเรื่องค่ะ เราว่ามันก็สมบูรณ์ในแบบของมัน ดูซีรีส์มาก่อนด้วย ก็เหมือนมาเติมส่วนที่ซีรีส์ตัดออก (ซึ่งก็คือบทคนรักเกินเพื่อนนั่นแหละ) ส่วนตัวว่าสเกลเรื่องใหญ่ไป ไม่ลงดีเทลเท่าไหร่ (ตามสไตล์แม่โม่) อะ เราชอบเรื่องตัวร้ายฯ มากกว่า เราไม่ชอบความย้อนอดีตในย้อยอดีต แล้วย้อนเป็นเล่ม ๆ (คิดว่าสวรรค์ประทานพรก็คงพอกัน) แล้วพอกลับมาก็กลับมาดื้อ ๆ งงเลย 

16 ปีก่อน ยุทธภพถูกแบ่งแยกเป็นห้าส่วนได้แก่ ตระกูลหลันแห่งกูซู ตระกูลเจียงแห่งยวิ๋นเมิ่ง ตระกูลเนี่ยแห่งชิงเหอ ตระกูลเวินแห่งฉีซาน และตระกูลจินแห่งหลันหลิง ห้าตระกูลควบคุมยุทธภพด้วยกัน และเมื่อตระกูลเวินอาละวาด ประชาชนเดือดร้อนหาความสงบสุขไม่ได้ เหล่าเซียนเทพจึงต้องออกมาผดุงคุณธรรม ปฏิบัติการรวมพลังต่อต้านตระกูลเวิน “เว่ยอู๋เซี่ยน” ผู้ที่ได้รับการขนานนามความสำเร็จในการล้มล้างตระกูลเวิน ถือเป็นการสร้างผลงานที่ยิ่งใหญ่ แต่เพราะวิชาอันแกร่งกล้าของเขาต่างทำให้ผู้คนมากมายหวาดกลัวและขนานนามไปทั่ว เลยถูกยอดฝีมือจากทั่วทุกหนแห่งอยากจะทำลายล้าง หลังจากนั้น 16 ต่อปีมา เว่ยอู๋เซี่ยนจู่ๆ ก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้ง และได้กลับมาพบเจอกับหลานวั่งจีแห่งตระกูลกูซูหลาน และเจียงเฉิงแห่งตระกูลอวิ๋นเมิ่งเจียงรวมถึงคนเก่าๆ อีกมากมาย ปริศนาในภพเก่ายังไม่หายไป ศึกในยุทธภพจะฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง…..

Post Views: 23,026

• Facebook iconFacebook
• Twitter iconTwitter
• LINE iconLine

เว็บไซต์นี้มีการใช้คุกกี้ โปรดยอมรับนโยบายคุกกี้เพื่อประสบการณ์การใช้บริการที่ดีที่สุดของท่าน ท่านสามารถศึกษาวิธีการตั้งค่าการควบคุมคุกกี้ของท่านผ่านนโยบายการใช้คุกกี้ของเรา ที่นี่

เมื่อเหตุการณ์ปัจจุบันซ้อนทับกับอดีต สิ่งที่ซุกซ่อนไว้จึงค่อยๆ เผยออกมา พร้อมกันนั้น...ความสัมพันธ์ของเขากับหลานวั่งจี