ขอเพ ยงแค ม ลมหายใจอย ใกล ๆเธอก พอแล ว

© สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบญั ญัติ พ.ศ.2537 ไม่อนญุ าตใหท้ ำ� การคดั ลอก ดดั แปลง หรอื แกไ้ ข สว่ นหน่งึ สว่ นใดของ เนือ้ หา หรอื ถ่ายสำ� เนาเพ่ือแจกจ่าย/จำ� หน่าย โดยไม่ไดร้ บั อนุญาต เป็นลายลักษณ์อักษรจากผูเ้ ขียน นยิ ายเรอ่ื งนีถ้ กู จดั อยใู่ นหมวดของแฟนฟิค ถกู เขยี นขนึ้ ตามจนิ ตนาการ ของผแู้ ตง่ เพ่ือความบนั เทิงเท่านนั้ ไม่ไดม้ ีส่วนเก่ียวขอ้ งกับผูใ้ ด และ ไม่ไดม้ ีเจตนาใหผ้ ูใ้ ดเสียหาย ผูอ้ ่านโปรดใชว้ ิจารณญาณ

Writer ms.nameless

Cover _duensam Page Layout WEPEEKABOOK

หอมดึก

ขา้ งนอกเหมอื นฝนจะตก… เสยี งลมพายกุ ระทบกบั หนา้ ตา่ งทเี่ ปน็ กระจกเกดิ เสยี ง กกึ ๆ ตามมาด้วยเสยี งของใบไมท้ เ่ี สยี ดสกี นั จนเกดิ เปน็ เสยี ง ราวกบั คนกำ� ลงั กรดี รอ้ ง แต่พระพายไมใ่ ช่คนกลวั ผี และเขา ยงั เหนอ่ื ยจากการเดนิ ทางอกี ด้วย หลงั จากอาบนำ�้ เสรจ็ และ ปีนขนึ้ เตียงได้กอ็ ยากจะนอนเลย ราว ๆ หนงึ่ ชวั่ โมงก่อน เขาเพงิ่ โทรหาเปลวเพอ่ื บอกวา่ อย่ทู บี่ ้านแลว้ คนรกั ของเขาตอบกลบั มาวา่ จะกลบั ดกึ หนอ่ ย เพราะงานยังไมเ่ รยี บร้อยดี พระพายไมไ่ ด้เสนอตวั อยากจะ ไปช่วยงาน เพราะเขาไมค่ อ่ ยถกู กบั ครอบครวั ของเปลวมากนกั ไม่อยากจะไปเจอหนา้ แมผ่ วั ทเี่ หน็ หน้าเขาทไี ร กม็ กั จะหาเรอื่ ง มาคอ่ นแคะอยไู่ ดต้ ลอด กแ็ ค่เขาอยกู่ นิ กบั เปลวโดยทย่ี งั ไมไ่ ด้แตง่ งานแคน่ เี้ อง มนั จะเป็นเรอ่ื งใหญ่อะไรนกั หนา พวกผ้ใู หญห่ วั โบราณนม่ี นั นา่ รำ� คาญเปน็ บ้าเลย

4

“ถ้าไมเ่ หน็ แกเ่ ธอ จ้างใหพ้ กี่ ไ็ ม่มาหรอก” พระพายบ่น กอ่ นจะดงึ ผ้าห่มขึ้นมาคลุมจนถึงคอ เพราะอยู่ ๆ อากาศก็ เย็นขึ้นมาฉับพลัน ท้ังท่ีในหอ้ งนอนไมไ่ ด้เปิดแอร์ เสียงฝน ตกลงมาแลว้ แถมยังตกหนักเสียดว้ ย พัดพาเอากลิ่นหอม ของดอกไมร้ าตรีลอยมาเตะจมูก

หอมจงั พระพายไม่แน่ใจวา่ ตนเองหลับไปนานแคไ่ หน แต่ เขาร้สู กึ ตวั เมอื่ ได้ยนิ เสยี งเปดิ ประตหู ้อง แสงสวา่ งจากด้านนอก สอ่ งเข้ามาตามรอยแยกของประตจู นตอ้ งหรตี่ า ถงึ อย่างนน้ั ก็ มองเห็นไดเ้ พียงราง ๆ เท่านั้น กลิ่นหอมของดอกราตรี ชัดเจนขึ้นราวกับอยู่ทปี่ ลายจมกู เงาด�ำของร่างสูงใหญเ่ ดินเขา้ มาที่เตียง พระพาย คลา้ ยกับคนกงึ่ หลบั กงึ่ ตืน่ อยู่ แต่กย็ งั สง่ เสยี งถามออกไป “เปลวเหรอ…” ไม่มีเสียงตอบรับจากผูม้ าใหม่ แต่จากเงาท่ีเห็น พระพายก็พอจะคุน้ ตาอยูห่ รอก เพราะบา้ นหลงั นี้กไ็ ม่ใช่ว่า ใครจะเข้าออกไดง้ ่าย ๆ นอกจากเจ้าของบ้านและเขาท่ีมี กุญแจส�ำรอง อีกฝ่ายไมพ่ ูดไมจ่ า ตรงดิ่งมาที่เตียงจนรับรู้ได้ถึง แรงยวบของที่นอน พระพายสะลึมสะลือแต่ก็อา้ แขนรับ

5

คนรักที่โถมตัวเขา้ หา ริมฝปี ากที่บดจูบลงมาเย็นเฉียบ ก่อนจะอ่นุ จนร้อนขนึ้ ทนั ใดเมอ่ื เรยี วลน้ิ สมั ผสั โดนกนั ผ้าห่ม บนร่างของพระพายหลุดออกไปแล้ว

เส้ือผา้ ก็ด้วย…ถูกจับเปลื้องผ้าอยา่ งไวเลย ไมร่ ูว้ ่า เปลวอดอยากมาจากไหน ถงึ จะไมไ่ ด้เจอกนั เป็นอาทติ ยแ์ ล้ว แตว่ ่าในสถานการณ์แบบนยี้ งั จะมอี ารมณ์ได้อกี บ้าจรงิ

แต่เปลวตวั หอมมาก หอมมาก ๆ…เปน็ กลนิ่ ดอกไม้ราตรี ปนกบั กลนิ่ บางอยา่ งทค่ี ลา้ ย ๆ กบั กลน่ิ ขนมไทยทอี่ บควนั เทยี น และมนั หอมมากเสียจนจากท่ีคิดว่าจะร้องห้ามในตอนแรก กลายเปน็ วา่ พระพายตอบสนองต่อความเรา่ รอ้ นของคนรัก กลบั ไปอยา่ งถงึ ใจ

“อือ…” เสียงหวานครางแผว่ ในล�ำคอยามท่ีลิ้นโดน อีกฝ่ายดูดดึง ปลายลิ้นท่ีพล้ิวไหวตวัดเกี่ยวไปท่ัวโพรงปาก จนพระพายหายใจแทบไม่ทนั แต่เขาไมย่ อมแพ้ เอาคนื ด้วยการ ดดู ลน้ิ ของเปลวแรง ๆ และยงั ใชฟ้ ันกระต่ายงับเข้าให้ด้วย

ใบหนา้ สวยเชดิ แหงนขนึ้ ในตอนทใี่ บหนา้ ของคนรกั ซุกไซ้ลงมาที่ซอกคอ ริมฝีปากแตะจูบไปท่ัวจนความรูส้ ึก วาบหวามกอ่ ตวั ขน้ึ จนทอ้ งน้อยเสยี ววาบ สองขาเรยี วเปลอื ยเปล่า ยกขน้ึ เก่ียวเอวหนาของคนรักเข้ามาใกล้ ขยับสะโพกถูไถ

6

ความเยา้ ยวนไปกบั ชว่ งล่างแขง็ แรงทยี่ งั มเี สอ้ื ผ้าปกปดิ อย่าง มิดชดิ

“ข้ีโกง…คุณไมเ่ ห็นถอดเสื้อผ้าบ้างเลย” พระพาย เบะปากใส่อีกฝ่ายท่ามกลางความมืดของยามราตรี ในคืน ฝนตก แสงสวา่ งจากพระจันทรแ์ ทบจะมองไม่เห็น เขาเห็น ใบหนา้ ของเปลวผ่านแสงสลวั ๆ แต่กพ็ อจะมองออกวา่ เปน็ ใบหน้าหล่อเหลาทคี่ ุ้นเคย

มองเห็นไมช่ ัดแบบน้ีก็ต่ืนเตน้ ดี พอสายตามอง ไมค่ อ่ ยเหน็ ประสาทสมั ผสั ในสว่ นอนื่ ๆ เลยตนื่ เพรดิ ไปหมด

“…ถอดสิ” คนดา้ นบนยืดตัวขึ้นเล็กน้อยเพ่ือให้ พระพายถอดเสื้อผา้ ให้ น้�ำเสียงนิ่ง ๆ ราวกับจะออกค�ำสั่ง อยู่ในที มือบางเอ้ือมออกไปเพื่อปลดกระดุมเส้ือเชิ้ตท่ี อีกฝ่ายใส่อยู่ พอถอดเส้ือโยนท้ิงออกไปได้แล้วก็ลูบมือ ไปตามหนา้ ทอ้ งที่เต็มไปด้วยลอนกลา้ มแน่น ๆ

สามขี องเขาสดุ ยอดไปเลย…แขง็ แรงตงึ เปรย๊ี ะไปหมด ทกุ ส่วน

พระพายลบู ผวิ เนอื้ ตงึ แน่นเลน่ อยา่ งเพลนิ มอื เงยหน้า มองสบตากับดวงตาคมที่ทอประกายเล็ก ๆ ในความมืด กอ่ นจะย้ายตำ� แหนง่ มอื ลงมาตำ่� กว่านน้ั เพอ่ื ปลดกระดมุ กางเกง

7

พระพายรูดซิปลงอย่างเชื่องช้าและดึงกางเกงของอีกฝา่ ย ออกไปพรอ้ มกับชนั้ ใน

ความใหญ่โตดีดผึงออกมาโดนกับมือเขาอย่างจัง ผวิ กายทพ่ี ระพายลบู คลำ� เยน็ เฉยี บ แต่สว่ นทเ่ี ขากำ� อย่ใู นมอื ตอนนก้ี ลับร้อนผ่าว

…ทงั้ ร้อนและแขง็ มากทเี ดยี ว เพยี งแคล่ บู มอื ไปตาม ความยาว พระพายกร็ สู้ กึ ได้วา่ ส่วนลบั ดา้ นหลงั ของเขากำ� ลงั เต้นตบุ อยา่ งรอคอย

“คุณนี่มันลามกสุด ๆ ไปเลย เงี่ยนจนแข็งขนาดน้ี ไดย้ ังไง” พระพายหัวเราะเบา ๆ อันท่ีจริงแล้ว เขาเอ็นดู เจา้ ตัวรา้ ยในมือเป็นที่สุด มนั ซอื่ สตั ยเ์ สมอวา่ กำ� ลงั ตอ้ งการ อะไร แข็งจนรอ้ นและส่วนหัวยังเปียกเย้ิมไปหมดขนาดน้ี บางทเี ปลวอาจจะอยากตง้ั แต่ทเี่ ขาโทรบอกวา่ มาถงึ บ้านแลว้ กไ็ ด้

มือบางลูบไลไ้ ปตามความยาวสลับกับชักรูดบ้าง ในบางครั้ง พอเมื่อยมือก็เปลี่ยนมาใชฝ้ ่ามือหมุนวนที่ส่วน หวั หยกั พระพายรับรไู้ ดถ้ ึงนำ�้ เหนียว ๆ ที่เลอะมือ เขาเลย ทำ� ความสะอาดดว้ ยการยกมอื ขึน้ มาเลยี

น้�ำกามไมอ่ รอ่ ยเหมือนอย่างที่พวกคนคล่ังรัก ชอบพูดกัน มันคาวและเฝื่อนนิด ๆ แต่ถึงอยา่ งนั้นเขาก็ ชอบท่ีจะลิ้มรสชาตขิ องเปลวเป็นทสี่ ดุ

8

“หนาว กอดหนอ่ ย…” วันนเ้ี ปลวไม่ค่อยเลน่ กบั เขา สักเทา่ ไร พระพายคิดว่าแปลก เพราะปกติเวลามีเซ็กซ์กัน ชายหนุ่มจะต้องพูดแตอ่ ะไรลามกท่ีท�ำให้เขาหนา้ เหอ่ ร้อน ไม่หยุด แตว่ ันน้ีกลับคีพคาแรกเตอร์เงียบขรึมอยู่หรือยังไง ก็ไม่รู้ เลยต้องออ้ นเสียหน่อย

อีกฝา่ ยไมไ่ ด้ตอบอะไร นอกจากโน้มตัวลงมา กอดพระพายเอาไว้เต็มอ้อมแขน แนบริมฝปี ากจูบไปท่ัว ใบหน้าสวยพร้อม ๆ กบั ลบู แผ่นหลงั บางเปลอื ยเปลา่ ไปดว้ ย รา่ งกายท่ีแนบชิดกันจนไรช้ อ่ งวา่ งเพียงแค่สัมผัสโดนอย่าง บางเบาความต้องการก็ประทุจนยากจะดบั เสยี แล้ว

“อ้ือ…” แผ่นอกของพระพายสั่นสะทา้ นในตอนท่ี ปากชนื้ ครอบครองยอดอก ปลายลนิ้ ตวดั เลยี รอบฐานก่อนจะ ดดู หวั นมสหี วานท่เี ร่มิ บวมเตง่ อย่างนา่ สงสารเมื่อโดนรงั แก เสียงดูดเลียฟงั ดูลามก ท�ำใหพ้ ระพายรู้สึกวูบวาบในทอ้ ง ส่วนออ่ นไหวดา้ นหน้าสน่ั ระรกิ เพื่อรอคอยการปลดปลอ่ ย

เปลวหมกมุ่นกับหน้าอกเขาอยู่ได้ เล่นกับมันจน แสบไปหมดแล้ว พระพายแน่ใจว่าจกุ นอ้ ย ๆ ของเขาคงจะ กลายเป็นสแี ดงเรอ่ื ไปแลว้ เรยี บร้อย พอคนรกั ผละออกไปกย็ งิ่ เสยี วบรเิ วณหัวนมที่เปยี กช้ืนไปดว้ ยน้�ำลาย สภาพของเขา ตอนนีค้ งจะลามกนา่ ดู

9

“ไม่ไหวแลว้ คุณ” พระพายรอ้ งบอกเสียงกระเส่า ยกแขนโอบรอบล�ำคอของอีกฝ่ายและโน้มลงมาจูบอีกครั้ง แลบล้นิ ออกมาเลยี ไปทั่วรมิ ฝีปากได้รปู ก่อนจะกัดเบา ๆ

“เย็ดเราเลย…” สองขาเรียวแยกออกกวา้ งเพ่ือให้ เปลวไดแ้ ทรกกายเขา้ มา สหี นา้ ของร่างด้านบนยงั คงเรยี บเฉย แตพ่ ระพายมองเห็นแววตาที่แสดงถึงความตอ้ งการเด่นชัด ในดวงตาคู่คม ร่างเพรียวบางสะดุ้งเม่ือนิ้วยาวคอ่ ย ๆ กด เข้ามาในช่องทางนุ่ม

นว้ิ ทขี่ ยบั ไปมาอย่ใู นตวั เขาเยน็ มาก และยงั หมนุ ควาน ไปทวั่ ผนงั อุน่ ดา้ นในราวกับงูท่ีก�ำลังเลื้อยฉก ดา้ นหน้าของ พระพายฉำ�่ แฉะมากเสยี จนเขานกึ อาย อณุ หภมู เิ ยน็ ๆ ของนว้ิ ให้ความรสู้ กึ ดอี ยา่ งประหลาดยงิ่ อกี ฝา่ ยเพม่ิ นว้ิ เขา้ มามากขนึ้ เรอ่ื ย ๆ และยังย้�ำโดนจุดเสียวขา้ งใน ขาท่ีอ้ากว้างถึงกับ จิกเกร็ง

“ตอดเกง่ ” รมิ ฝปี ากทเี่ ยน็ และแห้งผากกระซบิ ชดิ กบั ใบหขู องพระพาย ในขณะทย่ี งั ไมห่ ยดุ ขยบั นวิ้ ยงิ่ กระแทกนวิ้ เขา้ ออกแรง ๆ เสียงหวานก็ยิ่งครางดังแขง่ กับเสียงฝนจาก ขา้ งนอก

10

ในตอนที่ดึงนิ้วออกไปเกิดเสียงดังอยา่ งลามกจาก ชอ่ งทางเลก็ ๆ ทน่ี า่ เอน็ ดู พระพายสง่ เสยี งในลำ� คออย่างขดั ใจ แตย่ งั ไม่ทนั จะได้รบี บอกใหอ้ กี ฝ่ายใส่เข้ามาสกั ที ความใหญ่โต กค็ อ่ ย ๆ สอดลกึ เขา้ มาทลี ะน้อย เพยี งแค่ส่วนหวั ชนกบั รอยจบี พระพายกค็ รางออกมาดว้ ยความเสยี วแลว้

“อ๊ะ…เข้ามาแล้ว” ดวงตาสวยเบกิ กวา้ งเลก็ น้อยเมอื่ คนรกั ตอกอดั ความแขง็ แรงเข้ามาทเี ดยี วจนเกอื บสดุ พระพาย ใช้มอื ดนั หนา้ ท้องแกรง่ เอาไวเ้ ปน็ การห้ามไมใ่ หข้ ยับ

“…อยา่ เพิ่งขยับ จุกท้องอะ” ใบหนา้ สวยบิดเบ้ียว ด้วยความทรมาน แตถ่ งึ อย่างนนั้ ความเสยี วกย็ งั มมี าก ยง่ิ เขา พยายามจะห้ามแต่เปลวดันทรุ งั จะเข้ามาให้สุดกย็ งิ่ เสยี ว

ด้อื ด้าน…ท�ำไมวันนี้เปลวถึงดอ้ื ขนาดนีก้ ็ไม่รู้ “เปลว โอ๊ย…จะให้เราตายเลยเหรอ ใหญเ่ ทา่ แขน เลยนะ ของคณุ นะ่ ” พระพายจกิ เลบ็ บนแขนของคนรกั แตไ่ มร่ ู้ ว่าเปลวชอบใจอะไร ถงึ ได้หวั เราะออกมาเบา ๆ “กด็ ี จะไดอ้ ยู่ดว้ ยกนั …” คนพูดยกยมิ้ ก่อนจะกม้ ลง มาจบู แกม้ นม่ิ คำ� พดู แปลก ๆ ทำ� ใหพ้ ระพายขมวดคว้ิ แตเ่ ขา ไม่มีเวลาใหส้ นใจอะไรมาก หลังจากที่สองมือของเปลว

11

จับรวบเขา้ ทเี่ อวและเร่ิมกระแทกเขา้ มาหนัก ๆ เสียงเน้ือ กระทบกนั ดังล่ันห้อง ชนิดทีว่ า่ เสยี งฝนตกกย็ ังแพ้

ส่วนนา่ รักของพระพายเสียดสีกับหนา้ ท้องแนน่ ๆ ยามทอี่ กี ฝา่ ยขยบั อย่เู หนอื รา่ ง มอื หนาทงั้ บบี และเคล้นผวิ เนอื้ บริเวณเอว ก่อนจะแวะเวียนขึ้นมาหยอกลอ้ กับยอดอก เลบ็ คมจกิ ลงบนจกุ ทยี่ งั บวมเปง่ และบดขยด้ี ้วยนว้ิ สลบั กนั ไป พระพายจะขาดใจตายเสยี ให้ได้ เขาเลยเอาคนื ดว้ ยการขว่ น แผน่ หลังของคนรักบา้ ง เอาใหพ้ รุง่ น้ีเป็นรอยเล็บจนตอ้ ง รอ้ งว่าแสบไปเลย

“เสียว อ๊า…เสียวรูมากเลย ผ่อน อึก…ผ่อนหน่อย” แตถ่ งึ แมพ้ ระพายจะรอ้ งหา้ มยงั ไงกไ็ มเ่ ป็นผล นอกจากอกี ฝา่ ย จะไมย่ อมผอ่ นแรงลงแล้ว ยงั กระชบั ขาของเขาแนบชดิ กบั เอว เพ่ือท่ีจะสัมผัสกันไดอ้ ย่างลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น ส่วนใหญโ่ ต ผลุบเขา้ ผลุบออกในรสู หี วาน ครดู ไปกบั ช่องทางอ่นุ จดั ทเ่ี รม่ิ ขยายเมือ่ โดนของใหญ่สอดใส่เป็นเวลานานเขา้

พระพายจุกเสียดท้องนอ้ ยรวมไปถึงสว่ นลับท่ีถูก บดขย้ีหนักหนว่ ง ความคิดถึงของเปลวเร่าร้อนและรุนแรง เหลอื เกนิ เพยี งไม่นานร่างขาวเนยี นกส็ น่ั กระตกุ และปลดปลอ่ ย ออกมาอยา่ งมากมาย

12

“เปลว ฮึก…เปลว” พระพายท้ังเสียวทั้งมีความสุข จนนำ้� ตาไหลจากหางตา สองแขนกอดรดั ชายหนมุ่ เอาไวแ้ น่น ขมบิ ชอ่ งทางนมุ่ ตอดรดั ท่อนเนอื้ ทพ่ี น่ นำ้� ใส่ในตวั เขาทลี ะนดิ มันอนุ่ และทำ� ใหร้ สู้ ึกดีทกุ ครัง้ ท่ีถกู ปลดปล่อยใส่ขา้ งใน

“ชอบ…ชอบเธอมากเลย” เจา้ ของเสยี งท้มุ ตำ�่ พรมจบู ไปทว่ั ใบหน้าสวยอย่างรกั ใคร่ ขยบั กระแทกอกี เพยี งไมก่ ค่ี รงั้ น�้ำกามอุน่ รอ้ นก็ทะลักทลายเต็มช่องทางแคบ ๆ ท่ีโอบอุ้ม เอาไว้แทบไมห่ มด สว่ นแขง็ จดั ทส่ี งบลงบ้างแล้วยงั ไม่ถอนออก ไปในทนั ที แช่ทง้ิ ไว้แบบนนั้ จนกว่าจะแน่ใจวา่ พระพายกลนื กนิ นำ้� ของเขาเข้าไปจนมากพอ

ดวงตากลมโตปรอื ปรอยขน้ึ มอง รอ้ งขอเสยี งหวานหู วา่ อยากได้จูบอีก ชายหนุ่มสนองใหโ้ ดยไม่รีรอ เขาจุมพิต แผว่ เบาท่ีริมฝปี ากสวย พร้อมท้ังบอกคนท่ีก�ำลังจะเข้าสู่ หว้ งนิทรา

“ทอ้ งลูกของเราใหผ้ มนะครับ…”

พระพายจำ� ไม่ไดแ้ ล้วว่าเมอ่ื คนื เขาหลบั ไปตอนไหน แต่พอตื่นมาร่องรอยของความเรา่ รอ้ นเม่ือคืนน้ียังปรากฏ

13

ใหเ้ ห็นอยู่เลย บนเตยี งเลอะเทอะไปด้วยคราบคาว และเขา ยงั ร้สู กึ เหนอะหนะข้างในอกี ดว้ ย จำ� ได้วา่ เมอ่ื คนื เปลวหลงั่ ใน เขา้ มาเสยี เตม็ ที่

ปลอ่ ยในแล้วไมย่ อมท�ำความสะอาดใหย้ ังไม่พอ ยังจะต่ืนกอ่ นแลว้ หายไปไหนก็ไม่รอู้ ีก

รา่ งเพรียวบางก้าวลงจากเตียงเพื่อไปจัดการกับ ตนเอง อาบนำ้� แต่งตวั กอ่ นจะลงมาขา้ งลา่ ง พระพายขมวดควิ้ อย่างแปลกใจ เมอ่ื เหน็ วา่ บ้านเงยี บผดิ ปกตริ าวกบั วา่ ทง้ั บา้ น มีแค่เขาคนเดยี ว เมื่อคนื เปลวกลบั มาแลว้ นีน่ า…

แตท่ �ำไมประตูบ้านถึงยังล็อกจากข้างในอยู่เลย เหมอื นเม่อื คืนตอนทีเ่ ขามาถงึ และลอ็ กประตูเอาไวแ้ บบน้ี

ฉับพลันท่ีพระพายรู้สึกเย็นเยือก ขนอ่อนลุกชัน ไปท่ัวร่าง ก่อนจะตอ้ งสะดุง้ จนแทบหวีดร้องออกมาด้วย ความตกใจเมื่อไดย้ ินเสียงเปิดประตูรั้ว ในหัวของเขาคิด อะไรไมอ่ อก นอกจากยืนน่ิงอยูท่ ี่เดิมจนกระท่ังประตูบ้าน ถูกไขกุญแจเข้ามาจากดา้ นนอก

ผมู้ าใหมค่ อื คนรกั ของเขาไม่ผดิ แน่ เปลวเดนิ เขา้ มา ในบ้านและยังอยใู่ นชดุ เส้อื และกางเกงสีด�ำ

“เปลว…”

14

“พาย ทำ� ไมตนื่ เชา้ จงั ครบั ” อกี ฝา่ ยยม้ิ ให้เมอ่ื เหน็ วา่ เขายืนอยู่ พระพายเผลอจิกเล็บเข้ากับฝา่ มือของตนเอง กลืนน�้ำลายลงคออย่างยากล�ำบากกอ่ นจะถามออกไป

“คณุ …เพิง่ กลบั มาเหรอ” อยา่ นะ…หวงั วา่ จะไม่ใชอ่ ย่างท่เี ขาคดิ “อมื เมอ่ื คนื ทบ่ี ้านพ่อกบั แมย่ งุ่ มากเลย กว่าญาตจิ ะ กลับไปก็ดกึ แลว้ ผมเลยต้องนอนค้างท่นี ั่น แบตฯ โทรศพั ท์ ก็หมดเลยไม่ได้โทรบอกคุณกอ่ น” เปลวตอบพลางพับ แขนเสื้อเชิ้ตสดี ำ� ทใ่ี ส่อยขู่ นึ้ ไปจนถงึ ศอก เดนิ ผา่ นเขาไปทคี่ รวั เพอื่ ดมื่ นำ้� พระพายเดนิ ตามมาติด ๆ ดว้ ยสีหนา้ ซดี เผือด แตก่ ็ยงั ทำ� ใจกล้าถามโง่ ๆ ออกไป “ละ…แล้วเทียนละ่ ” เสียงของพระพายแผ่วเบา ตอนท่ีเอ่ยชื่อของบุคคลท่ีสาม เทียน…น้องชายของเปลว “หมื ? วนั นเ้ี ราจะเอากระดกู ของเทยี นไปลอยองั คาร กนั ไงครบั นอ้ งเสยี ไปครบเจด็ วนั แล้ว” เปลวตอบด้วยรอยยม้ิ เศร้า แตค่ นฟงั อยา่ งพระพายแทบลม้ ทงั้ ยืนตรงนน้ั เขาร้อู ยแู่ ล้วว่าน้องชายของเปลวเสยี ชวี ติ ไปแลว้ จาก อบุ ตั เิ หตุ เจ้าเดก็ อายนุ อ้ ยกวา่ พชี่ ายหกปี แต่หน้าเหมือนพ่ี

15

ราวกบั ฝาแฝดนนั่ นะ่ …แตท่ ถี่ ามเพราะอยากจะแนใ่ จวา่ เมอ่ื คนื เปลวไม่ไดก้ ลบั มาที่บา้ นจรงิ ๆ

แลว้ คนท่ีอยูก่ ับเขาเมื่อคืนจะเป็นใครไปได้อีก ฝัน อยา่ งนั้นเหรอ…บ้าเถอะ

ตอนอาบน้�ำเขาเพิ่งจะทำ� ความสะอาดเอาน้ำ� ที่ ‘คน เมอื่ คนื ’ ปลอ่ ยทง้ิ ไว้ขา้ งในออกไปเอง ยนื ยนั ไดเ้ ปน็ อย่างดเี ชยี ว ว่าเหตุการณ์เมอ่ื คนื เกิดขึน้ จรงิ ไม่ใช่ความฝัน

เดก็ เวร ตอนยงั ไมต่ ายกท็ ำ� ตวั หน้าด้านบอกว่าชอบเขา ทง้ั ๆ ทเ่ี ขาเป็นคนรกั ของพชี่ าย พอตายไปยงิ่ หนกั ขอ้ กว่าเดมิ เสยี อกี

“เร็วเนอะ วา่ ไหม เจด็ วนั แลว้ ทีน่ ้องไม่อยูก่ ับเรา” พระพายไมไ่ ด้ยนิ แลว้ วา่ หลงั จากนนั้ เปลวพดู อะไรอกี หูของเขาแวว่ ไดย้ ินเพียงแคเ่ สียงหัวเราะที่หาต้นตอไม่เจอ ซึ่งมันเหมือนกับเสียงหัวเราะที่เขาไดย้ ินเม่ือคืนไม่มีผิดเลย และยังมาพรอ้ มกับกลิ่นของดอกไม้ราตรีที่ยังคงกล่ินหอม เอาไว้อย่างชัดเจน

วา่ กันวา่ วิญญาณของคนตายจะกลับมาหาคนที่รัก ภายในเจด็ วัน

16

ซอมพอ

ท�ำนองดนตรีไทยล้านนากลายเปน็ เสียงที่โมกข์ คุ้นเคยไปเสียแลว้ เพราะเขามักจะไดย้ ินมันทุกคร้ังที่มา ที่คุ้มแหง่ นี้ บา้ นทรงไทยหลงั ใหญอ่ ายมุ ากกว่ารอ้ ยปปี ลกู สรา้ ง อยใู่ นอาณาเขตที่มีร้ัวสูง รอบ ๆ คุ้มเต็มไปด้วยต้นไม้ที่ให้ ความร่มรืน่

โมกขร์ ้สู ึกเป็นสขุ และสงบทุกครง้ั ทมี่ าทน่ี ่ี เขาถงึ ได้ ยอมเสียสละเวลาในวันหยุดทุก ๆ สัปดาห์เพ่ือขับรถจาก กรุงเทพฯ มาที่เชียงใหม่ จากตัวเมืองออกมาจนถึงสะเมิง ใช้เวลาพอสมควร แตม่ นั กค็ ้มุ เมอื่ คดิ วา่ จะได้พบกบั คนงาม ท่คี รอบครองหัวใจของเขาไว้ทัง้ หมด

“พอ่ เลย้ี ง สวสั ดเี จ้า” เดก็ หญงิ อายรุ าว ๆ สบิ สามปี ในชุดเส้ือคอกระเชา้ สีครีมและโจงกระเบนสีเปลือกมังคุด ทักทายพร้อมกับยกมือไหว้ โมกขร์ ับไหว้เธอกอ่ นจะส่ง ถุงหลายถุงที่หอบหว้ิ ขนมหลายอยา่ งมาฝากใหก้ บั เธอ ชบา ยม้ิ กวา้ งพร้อมเอย่ ขอบคณุ อยา่ งดีใจ

17

“ขนมเหรอเจ้าพ่อเลย้ี ง!” “อืม ฉันซ้ือมาฝาก เอาไปแบง่ คนอื่น ๆ กินดว้ ย” โมกข์มองท่าทางดใี จของเธอแล้วนกึ เอน็ ดู ชบาเป็นเดก็ อายุ น้อยท่ีสุดท่ีเรียนฟ้อนท่ีคุ้มน้ี และยังเป็นเด็กที่คุณครูรับ อุปการะไว้เพราะเดก็ นอ้ ยไมม่ ีพ่อแม่ “แล้วครูไปไหน?” “ครไู ปผลดั ผ้าเจา้ ตอนคำ่� จะมเี รยี นอกี รอบ” เดก็ หญงิ ตอบ โมกขพ์ ยกั หน้าเข้าใจก่อนจะปลกี ตวั ออกมาจากบรเิ วณ ส�ำหรับซ้อมฟ้อนร�ำ เขารู้จักทุก ๆ พ้ืนท่ีของคุม้ แห่งน้ี สามารถเดนิ เขา้ ออกได้ตามใจเพราะเจ้าของค้มุ อนญุ าตแลว้ ซอมพอ คนงามของเขาทเ่ี ปน็ เจ้าของคมุ้ และยงั เป็น ครูสอนฟอ้ นร�ำของเดก็ ๆ พวกน้ี โมกข์เดนิ ขนึ้ มาบนเรอื นทเี่ งยี บสงบ ผดิ จากขา้ งล่าง ทม่ี เี สยี งดนตรเี ปดิ คลอไดต้ ลอดเวลา เขาเดนิ ผ่านหอ้ งโถงกว้าง มาจนถงึ หอ้ งนอนริมทางเดิน หน้าห้องเหนือประตูมีโคมไฟ ดวงเลก็ ๆ เปิดไว้ วนั นเ้ี ขามาถงึ คอ่ นข้างเยน็ มากแลว้ อกี ไมน่ าน คงจะมดื เขาคดิ ถงึ ซอมพอแทบขาดใจแล้ว ความเหนอื่ ยจาก การเดนิ ทางคงจะหายเป็นปลดิ ทงิ้ เพยี งแค่ไดเ้ หน็ ใบหน้างดงาม

18

เมอื่ มาถงึ หน้าห้องโมกข์ เขาเคาะประตหู ้องเพอ่ื บอก ให้เจา้ ของห้องรับรูเ้ สียก่อน จากน้ันถึงเปิดประตูเข้าไปโดย ไมร่ อค�ำอนุญาต เพราะนอกจากชบาแล้ว มีเพียงแคเ่ ขา คนเดียวเท่าน้ันท่ีได้รับอนญุ าตใหข้ น้ึ มาบนเรอื นได้

โมกข์ได้กล่ินน�้ำอบเป็นอยา่ งแรกเม่ือเขา้ มาในห้อง ภายในหอ้ งคอ่ นขา้ งมดื ไมม่ แี สงสว่างใด ๆ นอกจากตะเกยี ง ที่จุดไว้ ภาพที่โมกข์เห็นคือรา่ งเพรียวระหงท่ีน่ังอยูห่ น้า โตะ๊ เคร่ืองแป้ง ผมยาวสดี ำ� ขลบั ปล่อยสยายลงมาจนถงึ เอว คนงามของเขากำ� ลงั หวผี มคงจะเพงิ่ อาบนำ�้ เสรจ็ กลนิ่ หอม ๆ ถงึ ไดฟ้ ้งุ ไปทว่ั หอ้ ง

“ซอมพอ…” ขายาวกา้ วเข้าไปหาและโอบกอด รา่ งเพรียวบางจากทางด้านหลัง มือหนารวบผมนุม่ สลวย ไว้ดว้ ยมือข้างหน่ึง เพื่อที่จะไดก้ ดจูบลงบนไหลข่ าวเนียนได้ อยา่ งถนัด ถึงจะเปน็ ผู้ชาย แตซ่ อมพอมีรูปรา่ งอ้อนแอ้น บอบบางราวกบั หญิงสาว ใบหนา้ งามไร้ที่ตไิ ปทุกส่วน และ ผวิ ยงั ขาวจดั ราวกบั ไม่เคยโดนแดด

คนงามมักจะสวมใสผ่ า้ พื้นเมืองแบบคาดหนา้ อก คูก่ ับผ้าซ่ินทอมือลายสวยงาม อวดชว่ งเอวคอดท่ีมักจะ ทำ� ให้เขาแทบคล่ังทกุ ครั้งทไ่ี ดเ้ ห็น

19

ภายใตค้ วามออ่ นหวานของซอมพอกลบั ซอ่ นไว้ดว้ ย ความยว่ั ยวนเสมอ เขาถงึ ได้หลงใหลอกี ฝ่ายจนแทบอยากจะ ทิ้งทุกอย่างไวข้ า้ งหลัง ขอแค่เพียงมีซอมพออยู่ขา้ งกาย เท่านัน้ ก็พอแลว้

“คณุ …คดิ ว่าจะไมม่ าแลว้ ” ร่างเพรียวบางหันมายิม้ อย่างดีใจ เลยกลายเปน็ ว่าเปิดโอกาสให้ชายหนุ่มแทรกตัว เขา้ มายืนตรงหว่างขา โมกขใ์ ช้เขา่ ดันเขา้ มาใกลจ้ นผ้าซิ่น เลิกขึ้นมาเห็นหนา้ ขาขาวเนียน มือหนาเชยคางมนข้ึนเพ่ือ จอ้ งลกึ เขา้ ไปในดวงตาหวานซึ้ง

“จะไม่มาไดย้ งั ไง ถา้ ไม่ไดเ้ จอคณุ ผมคงขาดใจตาย แน่ ๆ” โมกขห์ ยอดค�ำหวาน ริมฝีปากไดร้ ูปบดเบียดลงที่ กลีบปากนุ่มอยา่ งใจรอ้ น เพียงแค่เห็นหน้าของซอมพอก็ พานให้รูส้ ึกรอ้ นรุ่มไปท้ังรา่ ง ความต้องการตื่นเพริดขึ้นมา ในทันทรี าวกบั ต้องมนตร์สะกด

โมกข์หยอกเยา้ กบั ลน้ิ เลก็ ทต่ี อบโต้กบั เขาอย่างเป็นงาน ฝา่ มอื ลูบไปตามแผน่ หลังบอบบางตอ้ งการจะดึงผา้ ผืนเล็ก ท่ีคาดอกออกไปใหพ้ น้ ๆ ฟนั คมงบั รมิ ฝปี ากน่มุ ซำ�้ ๆ ก่อนจะ ผละออกมา จอ้ งมองใบหน้าสวยดว้ ยสายตาท่ีเต็มไปดว้ ย ความปรารถนา

20

คนงามจอ้ งกลบั อย่างไมย่ อมแพ้ ดวงหนา้ หวานล้�ำ ทตี่ อ้ งแสงสลวั ยงิ่ ขบั ใหค้ นในอ้อมกอดยงิ่ น่าหลงใหลเป็นเท่าตวั โมกข์อดไมไ่ ด้ทจ่ี ะกดจบู บนแก้มหอมกร่นุ อกี หลายหน ฝา่ มอื เอ้ือมมาด้านหนา้ เพื่อบีบเคลน้ เนินอกเล็ก ๆ ผ่านเนื้อผ้า แสดงความตอ้ งการในรา่ งกายสวยงามอยา่ งปิดไมม่ ิด

“คุณท�ำหนา้ เหมือนอยากจะกินซอมพอเขา้ ไปเลย” ซอมพอหวั เราะเบา ๆ ดว้ ยจรติ น่ามอง บดิ กายเลก็ น้อยเมอ่ื ชายหน่มุ ล้วงมอื เข้ามาใต้ผ้าซนิ่ บบี ต้นขาอย่างไม่เบามอื นกั และยงั ทกั ทายสว่ นนา่ รกั ด้านหนา้ ทพ่ี อโดนสมั ผสั กม็ ปี ฏกิ ริ ยิ า โต้ตอบอยา่ งนา่ เอน็ ดู

“ที่รัก แค่เห็นหน้าคุณ ควยผมก็แข็งไปหมดแล้ว” โมกข์พยายามจะดึงผา้ คาดอกของอีกฝา่ ยออก แตซ่ อมพอ ขืนตวั เลก็ น้อย

“คนลามก…ตอนค�ำ่ ซอมพอมีสอนเดก็ ๆ ต่อ” “ตอนน้ีเพ่ิงจะเย็น เรายังพอมีเวลา” คนพูดชา่ ง เอาแต่ใจ ขณะที่พูดไปมือก็กระชากผ้าคาดอกของซอมพอ ใหห้ ลดุ ออกไปจนได้ เนอ้ื นวลปรากฏต่อสายตายง่ิ ทำ� ให้โมกข์ อยากจะโยนคนงามลงบนเตียงเสียตอนน้ี ยอดอกสอี มชมพู ประดับตรงกลางอกชวนให้สมั ผัสเหลอื เกิน

21

“ออ้ื …คณุ มาหาซอมพอแค่เพราะอยากเอาเหรอ” ถงึ จะ พดู แบบนน้ั แตแ่ ผน่ อกบางกลับแอน่ ขึน้ เมอื่ ลิ้นอุน่ โฉบลงมา คณุ ของซอมพอดดู เลยี มนั ไปพร้อม ๆ กบั ใชน้ วิ้ บดขยห้ี วั นม อกี ขา้ งไปดว้ ย ไม่นานจุกน้อย ๆ ที่โดนรังแกกแ็ ดงเตง่

“แล้วคุณไม่ชอบเหรอครับ…” โมกข์ดันแผน่ หลัง เรยี บเนยี นให้แอ่นโค้งยงิ่ กว่าเดมิ ปลายลน้ิ เลยี วนทร่ี อบฐาน จนเปยี กชน้ื ไปด้วยนำ�้ ลาย ดดู และดงึ หวั นมของคนงามจนมนั ยดื ตดิ ปาก ได้ยินเสียงหวานครางแผว่ ๆ อยา่ งท่เี ขาชอบฟัง

ซอมพอตวั อ่อนระทวยอย่ใู นวงแขนแกรง่ สองแขน รีบโอบรอบล�ำคอของชายคนรัก เม่ือโดนอุ้มขึ้นกอ่ นท่ี แผ่นหลังเปลือยเปล่าจะสัมผัสลงกับเตียง บนเตียงสี่เสา ปดู ้วยผา้ ปทู น่ี อนผา้ แพรสเี ลอื ดหมู ตดั กบั ผวิ กายขาวละเอยี ด ของเจา้ ของเตยี ง

ริมฝปี ากหยักไดร้ ูปยกย้ิมกับใบหน้าสวยที่เหอ่ แดง ดวงตาหวานของซอมพอคลอเออ่ ไปด้วยหยาดน้�ำตาแหง่ ความต้องการ

…ขนาดนแี้ ลว้ ยงั จะด้ือห้ามเขาอกี “สหี น้าของคณุ บอกว่าอยากโดนผมกระแทกควยใส่ จนตัวสน่ั หรือวา่ ไมใ่ ช”่ โมกขจ์ บู ที่แกม้ น่ิมอีกครัง้ สง่ มือไป

22

คลึงเคล้นหน้าอกเล็กจนเกิดรอยแดง พอจิกเล็บลงไปท่ี รอยบุ๋มของหัวนมนา่ รัก เสียงครางเรา้ อารมณ์ก็ดังออกมา จากกลีบปากสวยโดยงา่ ย

“ฮึก…คุณจา๋ ” “พดู ออกมาสิทูนหัว” ผ้าซ่ินลายประณีตถลกข้ึนมากองไวเ้ หนือสะดือ ร่างทแ่ี ทบจะเปลอื ยเปล่าบดิ เร่าเปน็ ภาพนา่ มองราวกบั กำ� ลงั เตน้ ระบ�ำ โมกข์กอบกุมสว่ นออ่ นไหวที่ปริ่มน้�ำของคนงาม ไว้ในมือ ขยี้เนน้ หนักท่สี ว่ นหัวสีเดียวกบั หัวนมจนของเหลว สีพิสุทธ์หิ ลั่งออกมามากขนึ้ “คณุ โมกข์ อ๊ะ…” “หรอื จะใหผ้ มหยดุ ?” ซอมพอสา่ ยหนา้ จนเส้นผมยาวกระจายเต็มหมอน ช้อนสายตามองใบหน้าหลอ่ เหลาพร้อมทั้งบอกเสียง กระท่อนกระแท่น “ไม่…ห้ามหยุดนะ” เอวบางส่ายร่อนเข้าหามือหนา ซอมพอกัดปากส่งเสียงครางออื อาในล�ำคอ “ซอมพอ อ๊า…อยากใหค้ ุณเย็ด ใส่ควยของคุณ เขา้ มาแล้วกระแทกแรง ๆ” ไม่เพียงแค่พูด แตส่ องขายัง อา้ กวา้ งอวดชอ่ งทางทป่ี ดิ สนิทใหอ้ ีกฝ่ายไดเ้ ห็น

23

นาทีนั้นความอดทนของโมกข์หมดลง เขากระชาก ผา้ ซนิ่ ของซอมพอจนมนั ขาดกอ่ นจะยกขาเรยี วขนึ้ พาดบนไหล่ จบู ไลต่ ง้ั แตน่ ว้ิ เทา้ สวยไปจนถงึ ปลายเทา้ พรอ้ ม ๆ กบั นวิ้ ยาว ท่ีสอดเขา้ ไปในรอยจีบและดึงเขา้ ออก ใชน้ ิ้วกับตรงนั้น เพียงไม่นานก็ถอนนว้ิ ออกมา

ไม่ใช่เพียงแคเ่ ขาหรอกที่ทนไมไ่ หว แต่คนงามท่ี แหกขาอยู่ตรงหน้าเขาด้วยทา่ ทางรา่ นรักก็คงจะทนไม่ไหว แล้วเช่นเดียวกัน

“ท�ำหนา้ ร่านควยเกง่ จริง ๆ” โมกข์พึงพอใจกับ ท่าทางของคนรัก เขาจูบฝ่าเทา้ ของซอมพอเพ่ือเปน็ รางวัล กอ่ นจะถอดเสือ้ ผ้าของตนเองออกจนหมดทกุ ชน้ิ

“ซอมพอรา่ นกับคุณคนเดียว อึก…เป็นเมียคุณ คนเดียว” ค�ำพูดนน้ั น่ารักนา่ ใคร่ ย่ิงทำ� ให้คนฟังมอี ารมณ์ อย่างหนกั โมกข์สอดใส่แทง่ เนอื้ ทขี่ ยายตวั อยา่ งเตม็ ทเ่ี ขา้ ไป ในช่องทางท่ีต้อนรับเขาเป็นอย่างดีเสมอเมอ่ื เข้าไปทกั ทาย

รูของซอมพอเล็กแคน่ ั้น แต่กลับกลืนกินเขาอยา่ ง ตะกรมุ ตะกราม ตอดรดั ตบุ ๆ อยา่ งกบั ปลาทกี่ ำ� ลงั ฮบุ เหยอื่ เชยี ว

24

“คนดี อา…” โมกขแ์ ทบจะคลัง่ ตายอยู่แลว้ รา่ งกาย ของเขาร้อนผ่าวไปหมดเพียงแค่โดนตอดรัดถี่ ๆ ในตัวของ ซอมพอนุม่ และอุ่น เขาอยากจะเข้าไปในตัวของอีกฝา่ ยให้ ลึกกวา่ น้ี เข้าไปใหล้ กึ ท่สี ดุ

“เสยี ว อะ๊ …เสยี วรู ออ้ื …คณุ โมกข์” เลบ็ ทยี่ าวเลบ็ นอ้ ย ข่วนไปตามแผน่ หลังกวา้ ง รา่ งบอบบางสั่นคลอนไปตาม แรงกระแทกจนเสน้ ผมยุ่งเหยิง ซอมพอรอ้ งอยา่ งตกใจ เมื่อโดนชอ้ นตัวข้ึนใหม้ าน่ังบนตักแกร่ง ทา่ น้ีย่ิงท�ำให้ สว่ นเช่ือมต่อแนบสนทิ กันลกึ ยิ่งข้ึน

โมกข์จูบไปทั่วใบหนา้ สวย สูดดมกล่ินกายของ คนบนตักพลางบีบเคลน้ กน้ กลมเด้ง

“ขยม่ ใหผ้ ัวหนอ่ ยนะครับ” น�้ำเสียงของโมกขไ์ มไ่ ด้ เปน็ การออกคำ� สงั่ ตดิ จะออดอ้อนเสยี ดว้ ยซำ�้ สองมอื เลอ่ื นมา จบั เอวบางไว้และบังคับให้บดสะโพกอยา่ งชา้ ๆ

“คณุ ชอบแกล้ง” ซอมพอมองคอ้ น แต่กย็ อมขย่มกาย ขน้ึ ลงอย่างว่าง่าย มือเรียวสวยวางไว้บนไหล่กว้างแข็งแรง ยกตวั ขึ้นลงกลนื กินแทง่ เนอื้ ทใ่ี หญจ่ นคบั รู ช่องทางคับแคบ ตึงแนน่ เหมือนจะฉีกขาดเสยี ใหไ้ ด้ แตซ่ อมพอก็ชอบทจี่ ะให้ มันคาอยใู่ นตัวเขาแบบนี้

25

ส่วนใหญโ่ ตน่ันร้อนลวกราวกับจะเผาไหม้เขาให้ แหลกเป็นจณุ เปน็ ความทรมานทห่ี อมหวานเป็นทสี่ ดุ ซอมพอ ยนิ ดจี ะแลกทุกอยา่ ง เพียงแค่ขอให้คุณโมกขร์ ักเขาเพียง คนเดียว

เสยี งครางดงั กอ้ งภายในหอ้ งมดื สลวั ร่างเพรยี วบาง ขยม่ ข้ึนขย่มลงจนแก้มก้นกระทบกบั หน้าขาแน่น ๆ จนเกิด เสยี งลามก ซอมพอกำ� ลงั จะสมั ผสั ส่วนหนา้ ของตนเอง แตก่ ลบั โดนรวบมอื ไว้และดึงไพลไ่ ปดา้ นหลัง

“ช่วู เป็นเมียผมต้องเสร็จเพราะโดนเย็ดรเู ล็ก ๆ นี่ ตา่ งหาก” โมกขง์ ับใบหูแดงเรื่อ กระแทกเอวสวนข้ึนไปจน ร่างบนตกั เกรง็ ด้วยความเสยี ว ชายหนมุ่ ใหร้ างวลั เดก็ ดที เี่ ชอื่ ฟัง คำ� พดู ของเขาดว้ ยการจบู เบา ๆ ทห่ี วั นมชชู นั รวั ปลายลน้ิ ใส่ จนมันแขง็ ย่ิงกว่าเดมิ

“อ๊ะ…อ๊า คุณโมกข์ ซอมพอเสียว…” รา่ งขาวเนียน สั่นระริก ไมเ่ ว้นแมก้ ระท่ังแทง่ เนื้อสีอ่อนดา้ นหนา้ ท่ีปริ่ม ไปดว้ ยของเหลวสีน้�ำนม มันตีไปมากับหน้าท้องของโมกข์ ทกุ ครั้งทีค่ นงามขยม่ กายข้นึ ลง

“…เรียกผัว” โมกข์รวบเอวบางและยกขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะปล่อยให้ร่างนวลเนยี นทง้ิ ตวั ลงมากลนื กนิ ความเปน็ ชาย ของเขาจนมดิ ลำ� แข้งขาของซอมพอสัน่ อย่างน่าสงสาร

26

“ผัว อะ๊ …ผวั จ๋า เยด็ แรง ๆ อกึ …แรงกว่าน้”ี ซอมพอ ขว่ นอกี ฝา่ ยใหญ่เชยี ว เมอ่ื ขย่มเองแลว้ ไมไ่ ด้ดงั่ ใจ รมิ ฝปี ากสวย เบะออกเลก็ นอ้ ย มองใบหนา้ ของอกี ฝ่ายคลา้ ยอยากจะงอแง เต็มแก่

“ซอมพอขยม่ ไม่ไหวแลว้ เม่ือยขา คุณเย็ดนะ… เย็ดรูน้ีแรง ๆ เลย” คนงามจับมือของโมกขใ์ ห้ไปสัมผัส ชอ่ งทางที่ยังมีแทง่ เน้ือใหญค่ าอยู่ ชายหนุ่มสบถค�ำหยาบ ออกมากอ่ นจะผลักร่างบอบบางใหน้ อนลงบนเตียงอีกคร้ัง เขาโหยง่ เอวเข้าออกในทา่ วิดพ้ืน ท้ังแรงและลึกสมใจคนท่ี ร้องขอก็คราวนี้

“แมง่ แน่นฉิบ…” โมกข์กดั ฟนั ฟาดกน้ กลมเสียงดงั เพียะในขณะที่ยังกระแทกเอวอย่างตอ่ เน่ือง พอกม้ มองก็ เห็นว่ารูแดงฉำ�่ ขมบิ ถรี่ าวกบั หวิ กระหายนกั หนาทงั้ ทกี่ ินเขา อยูเ่ ต็มล�ำขนาดนน้ั แท้ ๆ

รา่ งเปลือยเปลา่ บิดแอน่ จนผ้าปูที่นอนหลุดลุย่ ซอมพอร้องครางแทบไมเ่ ป็นภาษา สองแขนปัดป่ายโอบกอด กายหนาไว้แนบแนน่

“ไมไ่ หว อา๊ …คณุ โมกข์ เสยี วจน ออื้ ออ…จะเสรจ็ แลว้ ” แผน่ อกของซอมพอแอ่นโค้งจนแทบเป็นคันศร สะโพกสวย

27

กระตกุ ถี่ ๆ ในตอนทป่ี ลดปลอ่ ยออกมาและยงั ขมบิ ช่องทาง ตอดรดั แทง่ เนอ้ื ร้อนระอจุ นของเหลวอนุ่ จดั ฉดี พ่นเขา้ มาข้างใน ตดิ ๆ กนั

“ซอมพอ ทร่ี ัก…” ทอ่ นล�ำใหญ่กระตกุ หงึก ๆ อยใู่ น รคู บั แนน่ รดี นำ�้ กามออกมาจนหมดทกุ หยาดหยด โมกข์กอด คนรกั ไวใ้ นออ้ มแขนไมย่ อมปลอ่ ย พรำ่� บอกซำ�้ ๆ ว่ารกั ซอมพอ มากขนาดไหน

คนงามเกยคางลงบนไหล่ของคนทซ่ี บหนา้ กบั อกเขาอยู่ มอื บางลบู เส้นผมตดั สน้ั ทเ่ี ปียกชน้ื ไปด้วยเหงอ่ื รอยยมิ้ หวาน จบั ใจปรากฏบนใบหนา้ ของซอมพอ

“อยู่กับซอมพอนะ ไมต่ ้องกลับไปหาเขาแลว้ …”

นักเรียนของซอมพอกลับไปแลว้ หลังจากเสร็จส้ิน การสอนในรอบคำ�่ ยกเวน้ แตช่ บาทเี่ ขาอปุ การะไวเ้ พราะเป็น เด็กก�ำพรา้ เด็กหญิงพักอยู่ท่ีเรือนหลังเล็ก สว่ นคุณโมกข์ คนดีของเขาก�ำลังอาบน�้ำอยู่ ซอมพอเลยพอมเี วลาปลกี ตัว ออกมาทีห่ อ้ ง ๆ หน่งึ

28

คณุ โมกขร์ จู้ กั ห้องนวี้ ่าเปน็ ห้องของคณุ ยายของซอมพอ ทเี่ สยี ชวี ติ ไปแลว้

อนั ท่จี ริงก็ใช่ หอ้ งน้ีเป็นห้องของคณุ ยายจริง ๆ ถาดสีเงินท่ีมีกรวยดอกไม้ แกว้ น�้ำด่ืมและอาหารท่ี สง่ กลิ่นคาวคลุ้งถูกวางลงบนหิ้งไม้ ซอมพอเอียงคอมอง เงาสะท้อนของตนเองในกระจกบานเล็กที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ มือบางลูบผมยาวของตนเองโดยที่ยังไม่ละสายตาจาก ใบหน้าไร้ท่ตี ใิ นกระจก ผิวพรรณของซอมพอย่ิงเปลง่ ปลั่งนวลเนียนเม่ือ พระอาทติ ยล์ บั ขอบฟา้ และแทนทดี่ ว้ ยพระจนั ทร์ ต้องขอบคณุ ของขวัญจากคุณยายท่ีทิ้งไวใ้ ห้ ซอมพอถึงไดง้ ดงามแบบน้ี ถึงแมว้ า่ ช่วงแรก ๆ จะยากล�ำบากไปหน่อย เพราะเขาต้อง กินอาหารแบบท่ีคณุ ยายกินทกุ วนั ร่างเพรยี วบางนง่ั ลงบนพนื้ หนา้ โตะ๊ เตยี้ ทว่ี างกระจกไว้ หยบิ ของทซี่ อ่ นอย่ใู นลนิ้ ชกั ขน้ึ มาป้ายนำ้� มนั กลน่ิ หอมไปตาม ซอกคอและหลังใบหู สักวัน…ของพวกนี้มันจะย้อนกลับมาท�ำร้ายเขา ซอมพอรู้ดี แตเ่ ขาไม่มีทางเลือก เพราะนี่เป็นทางเดยี วทจ่ี ะ ท�ำใหค้ ณุ โมกขอ์ ยู่กบั เขา

29

ซอมพอลบู หวั ของสตั ว์เลย้ี งตวั เลก็ ทเ่ี กาะอย่บู นไหล่ มนั กำ� ลงั ใช้ลนิ้ เลยี ไปตามใบหน้าของเขาอยา่ งทเ่ี คยทำ� เปน็ ประจำ� ก่อนทเี่ จ้าสัตวต์ ัวนอ้ ยจะกระโดดข้นึ ไปบนหิ้งไมแ้ ละหายไป

“…ยาย สกั วนั หลานกต็ อ้ งเป็นเหมอื นยายใชไ่ หมจ๊ะ” ซอมพอคดิ ไปจนถงึ กระทงั่ วา่ หากวนั ใดเขาหมดอายขุ ยั แล้ว จะท�ำยงั ไง เขาไมอ่ ยากไปจากคุณโมกข์

สง่ิ เดียวทีเ่ ขาท�ำได้คือหารา่ งใหม่… “ครจู ๋า ชบาเอาเอานมอุ่น ๆ มาใหจ้ ะ้ ” เสียงของชบาดังแว่วมา บางคืนเด็กน้อยมักจะน�ำ เครอ่ื งดมื่ อนุ่ ๆ มาให้เขาดม่ื ก่อนนอน เพราะซอมพอบ่นอยู่ บอ่ ยคร้งั ว่านอนไม่คอ่ ยหลบั เป็นอกี คร้งั ท่ีบนใบหนา้ ของซอมพอปรากฏรอยยิม้ อา…เด็กนอ้ ย

30

待つ

ซารินะเติบโตมาในโรงน้�ำชากับโอกา้ ซังและพี่สาว มากหน้าหลายตานับสิบคน โรงน�้ำชาเกา่ แก่เปน็ สถานที่ลับ ส�ำหรับตอ้ นรับนักทอ่ งเท่ียวชายที่ตอ้ งการผอ่ นคลายและ ปลดปล่อยความต้องการในเรอื่ งแบบนนั้ เมอื่ ครงั้ ทยี่ งั เป็นเดก็ ซารนิ ะไม่เคยเข้าใจวา่ สงั คมรอบกายของเขาเปน็ ยงั ไง

จนกระทั่งยา่ งเข้าสู่วัยรุ่นที่พอจะรู้ความแลว้ ถึงไดร้ ู้ วา่ กิจการโรงน�้ำชาของโอก้าซังจริง ๆ แลว้ มีไว้เพื่ออะไร และพี่สาวหน้าตาสวยต้องตอ้ นรบั แขกแบบไหน และซารนิ ะ ในวยั สบิ แปดปบี รบิ รู ณ์จะตอ้ งเดนิ ตามรอยของโอกา้ ซงั และ พ่ีสาว

“ซานะจงั เนยี่ สวยจงั เลยน้า ผวิ กด็ ี หนา้ ตาสวยอย่างกบั ตกุ๊ ตากระเบอื้ งเลย” ซารนิ ะเพง่ิ อาบนำ�้ เสรจ็ โดยมพี สี่ าวคอยช่วย เหมอื นเชน่ เคย โอก้าซงั มกั จะใหพ้ สี่ าวไมค่ นใดกค็ นหนง่ึ ดแู ลเขา ไม่วา่ จะเปน็ อาบนำ�้ แต่งตวั หรอื ว่าประทนิ โฉมดว้ ยเครอื่ งสำ� อาง

31

โอกา้ ซงั บอกว่า อกี ไม่นานซารนิ ะจะเป็นคนทสี่ วยทสี่ ดุ ในโรงนำ�้ ชาแห่งน้ี

“โอเน่ซังก็สวย” ซารินะบอกในตอนที่ฮิเมะก�ำลัง หวีผมให้ เส้นผมยาวถูกรวบเปน็ มวยสูงไว้กอ่ นที่ยูกาตะ สนี �้ำเงนิ เขม้ จะถูกนำ� มาสวมใส่บนรา่ งกายให้

ซารนิ ะยนื นง่ิ ปลอ่ ยใหพ้ ส่ี าวจบั แต่งตวั ราวกบั ต๊กุ ตา ใบหน้าสวยหวานนิ่งเฉยไมบ่ ง่ บอกความรูส้ ึกใด ๆ มีเพียง ดวงตากลมทีก่ ะพรบิ อย่างชา้ ๆ

“พวกโอเนซ่ ังอายุขนาดน้ีแล้วจะสวยเท่าเด็กน้อย อยา่ งซานะจังไดย้ ังไงกัน อา…เอวบางจังเลย กินเยอะ ๆ หนอ่ ยส”ิ คว้ิ ของฮเิ มะขมวดเข้าหากนั ในตอนทวี่ ดั เอวของนอ้ ง ดว้ ยสองมอื และพบว่าแทบจะกำ� เอวบาง ๆ ได้รอบอย่แู ลว้

“ซานะกินเยอะแลว้ …” “ต้องกินให้เยอะกว่าน้ี ก�ำลังจะรับแขกแลว้ นี่นา มีเนื้อหนังเยอะกว่าน้ีถึงจะดี” “…ไม่อยากทำ� เลย” ซารนิ ะพดู ออกมาแผว่ เบา แตฮ่ เิ มะ กไ็ ด้ยนิ อย่ดู ี หญงิ สาวถอนหายใจเล็กน้อยพลางลูบหัวน้อง อย่างเหน็ ใจแตก่ ็ท�ำอะไรไม่ไดเ้ ช่นเดยี วกัน

32

“แตว่ า่ ซานะจังเปน็ ลูก ก็ต้องทดแทนบุญคุณของ โอก้าซังไมใ่ ชเ่ หรอ โอก้าซังนะ่ …เล้ียงซานะจังมาด้วยความ ยากลำ� บากเชียวนะ”

กเ็ พราะแบบนน้ั นะ่ ส…ิ เพราะแบบนน้ั ซารนิ ะถงึ ไม่กล้า ปฏเิ สธ ถึงแม้วา่ จะไมไ่ ดอ้ ยากเป็นเหมือนโอกา้ ซังกับพ่ีสาว คนอื่น ๆ ตอนทย่ี ังไมไ่ ด้เปดิ โรงน�ำ้ ชาโอก้าซังก็รับแขกอยู่ที่ หอโคมแดงยา่ นคนจนี จนกระทง่ั พลาดตงั้ ท้องกบั แขก ซง่ึ กค็ อื โอโต้ซงั ของซารนิ ะ

จากค�ำบอกเล่าของพี่สาวที่อยู่กับโอก้าซังมานาน เธอบอกว่าโอโต้ซังเป็นคนไทย เพราะแบบน้ันซารินะเลยมี สายเลือดคนไทยของโอโตซ้ ังอยกู่ วา่ คร่งึ

โอกา้ ซังไม่ชอบผู้ชายไทย เพราะโดนทอดท้ิงอยา่ ง ไรค้ วามรับผิดชอบ จึงตอ้ งเลี้ยงซารินะมาดว้ ยตัวคนเดียว โอก้าซังเกลียดผู้ชายไทยถึงขนาดไมเ่ คยใหซ้ ารินะเรียนรู้ ภาษาของพอ่ แต่เพราะความอยากรู้อยากเห็นซารินะจึง แอบเรียนภาษาไทยด้วยตนเอง

จนถึงตอนนี้ เขาก็พอจะอา่ นออกเขียนได้และพูด ภาษาไทยได้บ้างแลว้ แตอ่ ยา่ ไปพูดใหโ้ อก้าซังไดย้ นิ เชยี ว

33

“ไมต่ ้องกลวั แขกคนแรกของซานะจัง โอก้าซังตอ้ ง เลอื กคนทดี่ ที สี่ ุดให้อยแู่ ล้ว” ฮิเมะบอก น้วิ เรียวสวยแตะลง บนลปิ สรี ะเรอื่ และทาลงบนรมิ ฝปี ากสวย เพอ่ื ใหเ้ กดิ สบี าง ๆ ซารนิ ะเพยี งแค่พยกั หน้าตอบรับไปเทา่ น้นั

เขาทำ� อะไรไมไ่ ด้หรอก ในเมอื่ เกดิ มาในโรงนำ�้ ชาแห่งนี้ กค็ งต้องตายอย่ทู น่ี ไ่ี ม่ต่างกัน

รา่ งสูงใหญ่เดินมาทิ้งตัวลงนั่งท่ีโซฟาตัวใหญก่ ลาง ห้องพักของโรงแรมหรู ถอดสูทตัวนอกออกให้บอดี้การด์ ที่ เดินตามมา ศีรษะไดร้ ูปเอนพิงโซฟาพลางถอนหายใจเพ่ือ ระบายความเหนอ่ื ยลา้ การตกลงเซน็ สญั ญากบั คคู่ า้ ทางธรุ กจิ เป็นไปอยา่ งไมค่ ่อยราบร่ืนนัก ต้องใชเ้ วลาพูดคุยนาน หลายชั่วโมงกวา่ ทุกอยา่ งจะลงตัว

แต่อยา่ งน้อยความเหนื่อยก็ไม่เสียเปลา่ เพราะ อาเธอร์สามารถโน้มนา้ วให้นักธุรกิจชาวญ่ีปุน่ ยอมตกลง รว่ มงานกบั บรษิ ทั ของเขาจนได้ พร่งุ นเี้ ขาจะได้กลบั เมอื งไทย เสียที มาญ่ีปุ่นเสียหลายวนั คิดถึงบา้ นจะแยแ่ ลว้

34

“คุณอาเธอร์จะอาบน้�ำเลยไหมครับ” บอดี้การด์ ของเขาถามขึ้น อาเธอรม์ องนาฬกิ าข้อมอื กอ่ นจะพยกั หนา้

กอ่ นจะกลบั เมอื งไทย เขาอยากจะผอ่ นคลายเสยี หน่อย เพอ่ื นของเขาทอ่ี ยทู่ น่ี เี่ ลยแนะนำ� สถานทแี่ หง่ หนงึ่ มาโดยบอกว่า เป็นทท่ี น่ี กั ทอ่ งเที่ยวชายมักจะแวะเวียนไปจากค�ำบอกเล่า ปากตอ่ ปาก เพอ่ื นเขาเป็นธรุ ะจัดการให้โดยบอกว่าเจ้าของ โรงนำ้� ชารบั ปากวา่ จะหาเด็กที่ดีทีส่ ดุ มาดแู ลเขา

อาเธอร์อายสุ ามสบิ แต่ยงั ไม่ได้แตง่ งานและยงั ไม่ได้ คบหากับใครอย่างจรงิ จัง เขายงั สนกุ กบั การทำ� งาน และคิด ว่าการปลดปล่อยอารมณท์ างเพศแบบช่ัวคร้ังช่ัวคราว เหมาะกับเขามากกว่าการผกู มัด

อนั ทจี่ รงิ แล้วเขาค่อนขา้ งเรอื่ งมากในการซอื้ บรกิ าร เพราะกงั วลเรอื่ งความสะอาดและโรคตดิ ตอ่ ทางเพศสมั พนั ธ์ แตเ่ พื่อนตัวดียืนยันวา่ โรงน�้ำชาท่ีวา่ สะอาดและปลอดภัย และท่ีส�ำคัญมันย้�ำกับเจ้าของโรงน�้ำชาไปแลว้ ว่าตอ้ งการ คนท่ียังไมเ่ คยรบั แขกเลยย่ิงดี

เขาจ่ายไปค่อนขา้ งเยอะทเี ดยี วสำ� หรบั การซอื้ บรกิ าร ครั้งเดียวแลว้ จบ แตถ่ า้ ไดต้ ามทข่ี อไปก็ถอื ว่าคมุ้ แล้ว

“ไม่ต้องไปด้วยนะ ฉนั จะไปคนเดียว”

35

ร่างบอบบางในชุยูกาตะสีน�้ำเงินคอ่ นข้างประหม่า ถงึ แม้จะไม่ได้แสดงออกทางสหี นา้ แตม่ อื ของซารนิ ะเยน็ เฉยี บ และยงั ชน้ื ไปด้วยเหงอื่ ผมถกู เกลา้ เปน็ มวยและปักป่นิ ปักผม สเี งนิ เอาไว้ ปอยผมตกลงมาระข้างแก้มยง่ิ ขบั ให้ใบหนา้ อ่อนเยาว์ สวยหวาน

สองสปั ดาหห์ ลงั จากทร่ี ้วู ่าต้องรบั แขกครง้ั แรกมาถงึ อย่างรวดเรว็ ซารนิ ะรอคอยอย่ใู นห้องรบั รองทเ่ี ปน็ ห้องวไี อพี ของโรงนำ�้ ชา โอเนซ่ ังบอกเขาว่าไมต่ อ้ งต่ืนเต้น ปลอ่ ยตัว ตามสบายและทุกอย่างจะผา่ นไปด้วยดี

จะไม่ตนื่ เต้นและประหม่าไดย้ งั ไงกนั นนี่ ่ะ…กำ� ลงั จะ นอนกบั คนแปลกหน้าเชียวนะ

แกรก๊ เสียงเปิดประตูท�ำใหซ้ ารินะถึงกับสะดุง้ รา่ งท่ีนั่ง อยู่บนเตียงก�ำชุดยูกาตะไวแ้ น่นขณะท่ีมองไปยังผู้มาใหม่ ดว้ ยแววตาตืน่ ตระหนก คนทีเ่ ดนิ เข้ามารา่ งสูงใหญ่จนซารนิ ะเกิดความกลวั อีกฝ่ายอยูใ่ นชุดเส้ือเชิ้ตสีขาวกับกางเกงขายาว เซตผม เปิดหนา้ ผาก และยังฉดี นำ�้ หอมกลนิ่ หอม ๆ ทซ่ี ารนิ ะเผลอ

36

สดู ดมเขา้ ปอด แขกในคนื นข้ี องซารนิ ะเดนิ เขา้ มาใกลเ้ รอ่ื ย ๆ จนกระทง่ั มาหยดุ ยนื ท่ีขา้ งเตียง

มอื หนาสมั ผสั ลงทแ่ี ก้มของซารนิ ะราวกบั จะทกั ทาย แต่คนทไี่ ม่เคยถกู ใครแตะเนอ้ื ต้องตวั มากอ่ นนอกจากโอก้าซงั และโอเนซ่ งั ถึงกบั สะดุง้ เฮือกในทนั ที

“ขอโทษที ฉันไมไ่ ดต้ ้ังใจจะท�ำใหเ้ ธอตกใจ” ชาย แปลกหนา้ บอกดว้ ยภาษาที่ท�ำใหซ้ ารินะถึงกับเบิกตากว้าง ด้วยความตกใจ

เขา…คนคนนี้พูดภาษาไทย “แปลกใจเหรอ ฮเิ มะจงั บอกฉนั ว่าเธอเป็นลกู ครง่ึ ไทย” “คณุ …เปน็ คนไทยเหรอ” ซารนิ ะเงยหนา้ ขน้ึ มองและ ถามเสยี งเบา ไม่ค่อยม่ันใจการออกเสียงของตนเองมากนัก แตอ่ ีกฝ่ายคงจะพอฟังเขา้ ใจเลยพยกั หน้า “อมื แมข่ องฉนั เปน็ คนไทยส่วนพ่อเปน็ ลกู ครงึ่ อติ าลี ฉันเลยออกมาเป็นแบบนี้” ชายหนุ่มตอบปนหัวเราะ บรรยากาศนา่ อึดอัดเม่ือก่อนหนา้ นี้จึงผ่อนคลายลงบ้าง ซารินะกลา้ ที่จะมองใบหนา้ หลอ่ เหลาอยา่ งเต็มตา อีกฝา่ ย รูปรา่ งสูงใหญแ่ ละผิวขาว ใบหนา้ หลอ่ คมตามแบบฉบับ คนเอเชีย แตก่ ็ผสมผสานความเป็นตะวนั ตกไดอ้ ยา่ งลงตวั

37

ดวงตาคมสนี ำ�้ ตาลอ่อนชา่ งน่ามอง จมกู โดง่ นนั่ กด็ ้วย ปาก…ปากคุณเขาก็สวยละ่

“เบบี้ เธอช่ืออะไร หืม?” อาเธอรไ์ ดร้ ับขอ้ มูลจาก คนดูแลของเด็กคนน้ีมากอ่ นแล้ว แต่เขาแคอ่ ยากจะได้ยิน อีกฝ่ายแนะน�ำตัวดว้ ยตนเอง

“ซารินะ” “อา…ซานะจังใชไ่ หม” ชายหนมุ่ ยมิ้ น้อย ๆ ซารินะ พยกั หน้า “ฉนั อาเธอร”์ “…คณุ อาเธอร์” เสียงหวาน ๆ ท่ีเรียกชื่อเขาน่าฟังไมน่ อ้ ยทีเดียว อาเธอรพ์ ินิจมองเด็กตรงหนา้ อยู่สักครู่ ซารินะตัวเล็ก บอบบาง ผิวกายทีโ่ ผล่พน้ ยกู าตะสีน้ำ� เงนิ ออกมานนั้ ขาวจัด ใบหน้าอ่อนหวานนา่ มอง โดยเฉพาะดวงตากลมโตทร่ี าวกบั มีดวงดาวนับลา้ นทอประกายอย่ใู นนั้น ตัวเล็กนิดเดียวเอง เทียบกับเขาที่สูงรอ้ ยแปดสิบ ปลาย ๆ ซารนิ ะคงจะตวั เทา่ อกเขา “ไม่ต้องกลวั ใจเยน็ ๆ” ชายหน่มุ ปลอบโยนเมอื่ เหน็ ทา่ ทางประหม่าไมร่ ้จู ะทำ� ตวั ยงั ไงของอกี ฝา่ ย มองปราดเดยี ว

38

ก็รู้วา่ ซารินะไม่เคยมาก่อน เขาผา่ นโลกมามากพอท่ีจะ มองออกวา่ เป็นมารยาหรือความไรเ้ ดยี งสาจริง ๆ

ซารินะขยับเข้ามาใกลแ้ ละจับมือท่ีใหญ่กว่ามือ ของเขามากไว้ กุมมอื ของอาเธอร์ดว้ ยสองมอื และบอกด้วย นำ้� เสยี งออดออ้ นโดยไม่รตู้ ัว

“คุณอาเธอรใ์ จดีกับหนูดว้ ยนะ หนูยังไม่เคยนอน กับใครเลย…”

อาเธอรค์ รางในล�ำคออยา่ งพอใจ หลังจากท่ีปลด ชุดยูกาตะของเด็กหนุ่มออกจนเปดิ เผยผิวกายขาวเนียน ต่อสายตา ผิวของซารินะขาวอมชมพไู ปหมดอยา่ งน่ามอง สองแก้มข้ึนสีระเร่ือในตอนที่เขาใชส้ ายตาไล่มองไปท่ัวร่าง เปลอื ยเปล่า สองขาเลก็ หนบี เขา้ หากนั เพอ่ื ปกปดิ สว่ นน่าอาย

ชายหนุม่ เทา้ แขนข้างหนึ่งลงขา้ งหมอน สว่ นมือ ขา้ งท่ีว่างลูบแก้มน่ิมแผ่วเบา ค่อยเป็นค่อยไปอยา่ งใจเย็น เพราะรวู้ ่าคนใต้รา่ งไมเ่ คยผ่านมอื ใครมากอ่ น

39

“ไมต่ อ้ งอาย เธอสวยมาก ขอฉันดูหนอ่ ย” เขาบอก ด้วยน้�ำเสียงอ่อนโยนและจูบท่ีแกม้ ของคนเด็กกว่า ซารินะ คอ่ ย ๆ อา้ ขาออกจากกนั ร้องออกมาอย่างตกใจเมอื่ มอื หนา สมั ผัสที่ตน้ ขาและยงั ลูบเขา้ ลึกมาจนถงึ ซอกขาด้านใน

อาเธอรล์ ูบมือวนเวียนอยู่บริเวณนั้นอย่างใจเย็น ไมว่ ่าจะสัมผัสตรงไหน ซารินะกน็ ่มุ น่มิ ไปหมด

“ฮึก…คุณ” ดวงตาสวยมีน�้ำตาคลอ ร่างกายท่ีโดน ปลกุ เร้าจนเกดิ ความรสู้ กึ แปลกใหม่ทำ� ใหร้ ้สู กึ ทง้ั ตนื่ เตน้ และ หวาดกลวั ไปพรอ้ ม ๆ กนั

“ซานะจัง หวั นมของเธอน่ารักมาก เชอร์รนี อ้ ย ๆ” อาเธอรแ์ ทรกเข่ามาแยกขาของคนตวั เลก็ ออก เปลยี่ นมาใช้ มอื หยอกล้อกบั จุกเล็ก ๆ สหี วานที่ผลบิ านทกั ทายเขาอยา่ ง น่ารกั น่าชงั เพียงแคป่ ลายน้วิ สะกิดเบา ๆ ซารินะกแ็ อ่นอก เขา้ หาทนั ที

“อะ๊ …” เสยี งหวานทเี่ ลด็ ลอดออกมาจากรมิ ฝีปากสแี ดงเรอ่ื ยงิ่ กระตนุ้ ความตอ้ งการของอาเธอรใ์ หพ้ ่งุ สงู เขากำ� ลงั อดกลน้ั อย่างหนกั ทจ่ี ะไมใ่ จร้อนสอดใส่เข้าไปและกระแทกให้เสร็จ

40

เพราะถ้าท�ำแบบนั้น ซารินะต้องเจ็บมาก และจะกลายเป็น ความทรมานเสยี แทน

เขาไม่อยากเอาเปรยี บเดก็ และมคี วามสขุ อย่ฝู ่ายเดยี ว ส้คู อ่ ย ๆ ปลอบให้อีกฝา่ ยมีอารมณ์รว่ มไปพรอ้ มกันอยา่ ง เต็มใจดกี วา่

“อา…อาเธอร์ อกึ …คุณอาเธอร”์ ซารนิ ะไม่รวู้ ่าตอ้ ง จัดการกับความรู้สึกหวิว ๆ ในทอ้ งแบบน้ียังไงดี ยิ่งตอนท่ี ลนิ้ อนุ่ แตะลงมาทยี่ อดอกและดดู แรง ๆ อย่างกบั มเี กลยี วคลนื่ หมนุ วนอยใู่ นทอ้ ง ทรมานเสยี จนต้องหนบี ขาเขา้ หากนั ตดิ ทว่ี ่า มเี ข่าของอกี ฝ่ายกั้นไว้

ริมฝีปากไดร้ ูปดูดเลียหัวนมเล็ก ๆ จนมันแข็ง พร้อมกับส่งนิ้วเข้าไปทักทายชอ่ งทางท่ีออ่ นนุม่ จนสามารถ ใส่นิ้วเข้าไปได้อย่างง่ายดาย

เขาพอใจ เพราะเด็กหนุ่มเรียนรูก้ ารเตรียมตัวมา เปน็ อย่างดี อย่างนอ้ ยกจ็ ะไดไ้ มเ่ จบ็ มากหากเขาใสเ่ ขา้ ไป

ใบหนา้ หล่อไม่เงยขน้ึ มาจากแผ่นอกขาวเนยี นเสยี ที รงั แกจนต่มุ ไตสหี วานบวมชำ้� ไปหมดแลว้ อาเธอรแ์ ลบลนิ้ เลยี เปน็ ครง้ั สดุ ทา้ ยจนมนั ฉำ่� วาวไปดว้ ยนำ้� ลาย พอเงยหน้าขนึ้ มอง

41

กเ็ หน็ ว่าผมของซารนิ ะสยายเตม็ หมอน เพราะปิน่ ปกั ผมหลดุ ไปแล้ว

เพียงแคโ่ ดนเล่นหัวนม ส่วนกลางกายแสนน่ารักก็ มีน้�ำปร่ิมท่ีส่วนปลาย อาเธอร์ครางในล�ำคออย่างเอ็นดูกับ ปฏิกิรยิ าไรเ้ ดียงสาน้ัน

เด็กนอ้ ย…ซานะจังของเขา “ลองจบั ไหม…” อาเธอร์ทำ� ตวั เป็นผ้ใู หญ่แสนลามก เขาจับมือของซารินะใหม้ าสัมผัสความเป็นชายท่ีเครียดขึง เด็กหนุ่มท�ำตามโดยไม่ขัดขืน ดวงตาสวยชอ้ นมองเขาท้ังที่ มอื ยงั จับแท่งเนอื้ อ่นุ ไว้เต็มมอื “มัน…” “ขยับมอื สิ ลูบเบา ๆ หรอื เธอจะรูดมนั กไ็ ด้” ซารินะวา่ ง่ายอยา่ งเหลือเชื่อ อาเธอรค์ ิดว่าเงินท่ี เขาเสียไปคุม้ แล้ว เพียงแค่มือนอ้ ย ๆ ลูบไปตามทอ่ นล�ำ ดว้ ยทา่ ทางเงอะงะ แตก่ ลับยิ่งท�ำให้เขาแข็งกวา่ เดมิ เสยี อกี “มนั แขง็ …ร้อนด้วย” ซารนิ ะบอกทง้ั ทมี่ อื ยงั ไมห่ ยดุ ขยบั พอเหน็ สหี นา้ ของคนอายมุ ากกว่าและไดย้ นิ เสยี งท้มุ ทคี่ รางตำ�่ กย็ งิ่ อยากทำ� ให้อกี ฝา่ ยพอใจ

42

“ควยของฉันอยากเขา้ ไปในตัวเธอจะแย่แล้ว เบบี้” น�้ำเสียงกระเส่ากระซิบชิดใบหู ใบหนา้ หวานร้อนผ่าวกับ ค�ำลามกท่ีซารนิ ะรู้ว่ามันหมายถึงอะไร เอวแกร่งขยบั อยา่ ง จงใจให้แทง่ เน้ือเสียดสีไปกับมือเล็ก อาเธอรแ์ ทบจะแตก ออกมาเสยี ตอนนนั้ ถา้ เขาไมร่ บี บอกให้อกี ฝ่ายหยดุ เสยี กอ่ น

มือของซารินะเลอะไปดว้ ยน้�ำเหนียวหนืด อาเธอร์ เลียท�ำความสะอาดฝา่ มือเล็ก ๆ พร้อมกับท่ีคอ่ ย ๆ ส่ง ความใหญโ่ ตเข้าไปในชอ่ งทางทเ่ี ขาใชน้ วิ้ กบั มนั ไปก่อนหนา้ น้ี เขาใส่เขา้ ไปครงึ่ ลำ� และแชค่ ้างไว้ มองปฏกิ ิรยิ าของคนใตร้ า่ ง ทห่ี ายใจตดิ ขดั

“ค่อย ๆ หายใจชา้ ๆ ท�ำไมรูของเธอเล็กแบบนี้” ชายหนมุ่ จบู ทแี่ ก้มนม่ิ ซำ�้ ๆ เปน็ การปลอบ แผ่นอกทปี่ ระดบั ดว้ ยหวั นมบวมเตง่ แอน่ ขึ้น เมือ่ เขาฝนื ดนั ตนเองเข้าไปอกี

“คุณ อา๊ …หนูเจ็บ” ซารินะร้องพร้อมกับดิ้นเรา่ เจ็บปวดราวกับก�ำลังถูกท�ำใหแ้ ตกสลาย เพราะขนาดตัว ท่ีค่อนข้างต่างกันมาก มือเล็กพยายามดันหน้าท้องแกร่ง ไวต้ ามสัญชาตญาณ น�้ำตาไหลลงมาจากหางตาอย่าง ห้ามไม่อยู่

43

“เจ็บ ฮึก…รูของหนู ฮื่อ…มันจะฉีกแล้ว” เด็กหนุม่ งอแง น�้ำตาไหลอาบแกม้ อยา่ งนา่ สงสาร แตใ่ นยามน้ี อาเธอร์กลับมองว่ามนั ยง่ิ นา่ รงั แกเสยี มากกวา่ เขาสอดแขน เข้าประคองแผน่ หลังบอบบาง โอบกอดซารินะไวพ้ ร้อม ๆ กับทพ่ี ยายามจะเขา้ ไปจนสุดใหไ้ ด้

“ไม่ฉีกหรอก อดทนนิดเดียว เช่ือใจฉัน คนเกง่ …” เขาปลอบโยนตุ๊กตาตัวนอ้ ยด้วยค�ำพูดอ่อนหวาน ซารินะ สะอ้ืน แต่ไม่ได้ด้นิ หนีอยา่ งตอนแรก

คนเก่ง…เพียงค�ำค�ำเดียว แต่ท�ำใหอ้ ุน่ วาบไปทั้งใจ ต้ังแต่เกิดมาซารินะไม่เคยโดนชมวา่ เปน็ คนเกง่ มาก่อน แม้กระท่ังโอก้าซังก็ยังไมเ่ คยชมเขาเลย

“หนู อ๊ะ…หนูเปน็ คนเก่งเหรอ” เสียงแหบพรา่ ถาม ออกมา ใบหน้าหวานแดงเร่ือดว้ ยความทรมานท่ีจุก แนน่ เต็มชอ่ งทางดา้ นหลัง อาเธอร์ย้ิมนอ้ ย ๆ และจูบ ท่ีหน้าผากชื้นเหง่ืออยา่ งเอ็นดู

“แน่นอน เธอกินของฉันเขา้ ไปได้ทั้งหมดแล้ว เกง่ มาก” ชายหนมุ่ ชมเชยอกี เขาพรลู มหายใจเมอ่ื สามารถ เข้าไปในโพรงอ่อนนุ่มไดจ้ นสุดล�ำ รับรูไ้ ดถ้ ึงแรงตอดรัด ตุบ ๆ จนรูส้ ึกเจ็บไปดว้ ย

44

ซารนิ ะตวั เลก็ รรู กั ทแ่ี สนจะนมุ่ และอนุ่ จงึ เลก็ ไปด้วย พอกม้ มองอาเธอรเ์ ห็นวา่ มันปริอ้าเพราะโอบอุม้ ตัวตน ของเขาอยู่

“คณุ ดจี งั ออ้ื …ใจดกี บั หน”ู รา่ งเลก็ ๆ สน่ั คลอนเมอื่ โดน กระแทก ซารนิ ะไมล่ ะสายตาจากใบหน้าของคนอายมุ ากกวา่ เขาชอบจัง…ชอบทุกอย่างทเี่ ป็นคณุ อาเธอรเ์ ลย

ทอ่ นลำ� ใหญข่ ยบั เขา้ ออกในจบี เนอื้ สหี วาน อาเธอร์ หอบหายใจแรงด้วยความเสียว เพราะอีกฝา่ ยรัดเขาแน่น เหลอื เกิน สองมอื ของเขาสามารถจับเอวของซารนิ ะได้รอบ กระแทกเอวแต่ละครงั้ น่ากลวั วา่ ร่างบาง ๆ จะหกั เสยี เหลอื เกนิ

แตน่ ่ามองฉิบหาย…เอวบาง ๆ นมเต่ง ๆ ท่ีแดง เพราะฝีมือเขา ไหนจะก้นกลม ๆ ทเี่ ด้งไปตามจังหวะท่ีเขา กระแทกนนั่ อกี

เด็กน้อยร้องไหอ้ ีกแลว้ แบบนั้น…เขายิ่งอยากเอา แรง ๆ ใหร้ อ้ งหนกั กว่าเดมิ เลย

“อ๊ะ…อ๊า อาเธอร์ ฮึก…หนูปวดทอ้ ง” สองขาเล็ก ที่สั่นเทาอ้ากวา้ งราวกับอยากลดทอนความทรมานอัน แสนหวาน ซารนิ ะไม่เคยร้สู กึ แบบนมี้ าก่อน ทกุ ครงั้ ทอี่ กี ฝา่ ย

45

ขยับกระแทกราวกับวา่ ข้างในของเขาก�ำลังถูกแผดเผาดว้ ย ไฟร้อนลวก

แคโ่ ดนใส่เขา้ มาตรงขา้ งหลัง ร่างกายก็ตอบสนอง ไปหมด หวั นมกค็ ดั แขง็ จนรสู้ กึ เจบ็ สว่ นนอ้ งเลก็ ๆ ขา้ งหน้า กพ็ ่นน้�ำออกมาดว้ ย

“ซานะจงั อา…” พยายามแล้ว…อาเธอร์พยายามแล้ว ท่ีจะออมแรง แต่เห็นสีหน้าของซารินะแล้วเขาทนไม่ไหว ขยับเข้าสุดออกสุดจนชอ่ งทางเล็ก ๆ ขยายกว้างเป็นรูป ทอ่ นล�ำของเขา

ชายหนุ่มกม้ ลงไปจูบริมฝีปากเล็ก ดูดดื่มความ หอมหวานจากโพรงปากหวานฉ่�ำ ลิ้นนุม่ น่ิมไม่ประสา เอาเสียเลย แตน่ นั่ แหละด…ี เขาชอบมากจวนจะปลดปลอ่ ย ออกมาอยรู่ อมร่อ

“ฮึก…อื้อ!” ซารินะครางยาว รา่ งบอบบางกระตุก อย่างน่ากลวั ก่อนจะปลดปล่อยอออกมาพร้อมกบั เสยี งรอ้ ง หวีดแหลม เด็กหนุ่มเสร็จจากข้างหลังโดยที่ไมไ่ ดแ้ ตะตอ้ ง ด้านหนา้ เลยสักนิด ของเหลวสีเหมือนน�้ำนมเลอะเทอะ หน้าทอ้ งของตนเอง รวมถงึ ชายหนุ่มดา้ นบน

46

อาเธอรเ์ กยคางบนไหลเ่ ลก็ กระเด้าเอวหนัก ๆ จน เกิดเสียงเน้ือกระทบเนื้อ กน้ ของซารินะคงจะแดงเถือกจาก แรงกระแทกไปหมดแลว้ เขาบีบเอวบางเต็มแรงในตอนที่ ปลดปล่อยน้�ำกามไว้ในรูเล็ก ๆ น่ัน ซารินะตัวส่ันหลังจาก รับน�้ำของเขาเข้าไป

นา่ รกั …นา่ รักมาก ซารินะตาปรือด้วยความเหน่ือย พยายามจะยกหัว มองส่วนท่ีเช่ือมต่อกัน ก็เห็นเพียงรา่ งกายชว่ งล่างที่ก�ำลัง แนบสนิท พออาเธอร์ถอนกายออกไปจึงได้เห็นท่อนเอ็น ท่ีมันเลื่อม ตรงสว่ นหวั ยงั มีนำ�้ ข้น ๆ ปร่มิ อยู่เลย ชายหนุม่ เชยคางของซารินะขึ้นกอ่ นจะประทับจูบ ลงมาเป็นรางวัล “เก่งมากเด็กด…ี ”

ดวงตาสวยมองตามคนท่ีก�ำลังแต่งตัว ซารินะ กระชบั ยกู าตะเขา้ หากนั โดยทไ่ี ม่ละสายตาจากคนอายมุ ากกวา่ เลยแม้แต่วนิ าทีเดียว

47

คุณอาเธอรก์ ำ� ลงั จะไปแลว้ … ไม่รูว้ า่ ความรูส้ ึกแบบน้ีคืออะไร แตซ่ ารินะวูบโหวง ในใจ เพยี งแค่คดิ วา่ อกี ไม่กนี่ าทกี ต็ อ้ งจากกนั แลว้ และยงั ไม่รู้ เลยวา่ จะไดเ้ จอกนั อกี หรอื เปล่า “มา…ฉนั ช่วย” หลงั จากแตง่ ตวั เสรจ็ ชายหนมุ่ กลบั มา ทเี่ ตยี ง ช่วยรวบผมยาว ๆ เพอื่ เกล้าเป็นมวยให้ พอเรยี บรอ้ ย แล้วกป็ กั ปิน่ สเี งนิ ลงไป ซารนิ ะจบั มอื หนาไว้ พยายามบงั คบั เสียงไมใ่ ห้สั่นตอนท่ีถามออกไป “คุณ…” “ครับ วา่ ไง?” มอื อกี ข้างทเี่ ออื้ มมาลบู หวั กบั รอยยมิ้ อ่อนโยนแบบนน้ั ทำ� ใหซ้ ารินะกลน้ั น�้ำตาไมอ่ ยู่ หยดน�้ำใสร่วงหล่นบนผิวแก้ม “จะไดเ้ จอกันอีกไหม หนูจะได้เจอคุณอีกไหม…” เด็กหนุ่มสะอื้น สองแขนเล็กกอดอีกฝ่ายไวแ้ นน่ เม่ือถูกร้ัง เข้าหาอ้อมกอดอ่นุ ใบหน้าหวานซบลงทอ่ี กกว้างพลางสะอนื้ อาเธอรโ์ ยกคนในออ้ มกอดไปมาราวกับปลอบเด็ก เขาดันตวั ซารินะออกเลก็ น้อยและเช็ดน�้ำตาให้ “ตอ้ งได้เจอส”ิ เขาวา่ อยา่ งนน้ั และยมิ้ จบู ทหี่ น้าผาก ของซารินะอกี คร้งั ก่อนจะลุกขึน้ ยืนเต็มความสงู

48

“…ฉนั จะกลบั มา” อาเธอรท์ งิ้ คำ� พดู สดุ ท้ายไว้ ก่อนทจี่ ะต้องจากกนั จรงิ ๆ เพราะเสียงเคาะประตูดังขึ้นบอกวา่ การรับแขกของซารินะ เสรจ็ สน้ิ ลงแลว้ แผน่ หลงั กวา้ งคอ่ ย ๆ หายลบั ไปจากสายตา ซารนิ ะยงั คงนง่ั นงิ่ อย่บู นเตยี ง เขาร้สู กึ ราวกบั จะหายใจไม่ออก ไปแลว้ เหรอ…จะกลบั มาจริง ๆ ใช่ไหม “หนูจะรอนะ…” น้�ำเสียงน้ันแผ่วเบาเสียจนไม่มีใครได้ยิน นอกจาก ตนเอง

49

เพกา

บา้ นหลังเล็กกลางป่าของ ‘เพกา’ ได้ต้อนรับแขก ที่ไม่ไดร้ ับเชิญ ชายหนมุ่ รา่ งสงู ใหญท่ ง้ั รา่ งโชกไปด้วยเลือด อย่างน่ากลัว คนดูแลบา้ นของเพกาพบอกี ฝา่ ยนอนหมดสติ อยู่ท่ีบริเวณทางเดินหน้าประตูบ้าน เม่ือคืนฝนตกหนักจน ไม่ได้ยินเสียงวา่ มีผู้บุกรุกเขา้ มา จนกระทั่งตอนเช้า นวลจันทรถ์ งึ ไดไ้ ปเจออีกฝ่ายเขา้

แต่สภาพแบบนี้คงไม่ใชโ่ จรขโมยที่คิดจะมายกเค้า บา้ นของเขาหรอก กระเสือกกระสนมาขอความช่วยเหลือ เสียมากกวา่ ละ่ ไมร่ ู้วา่ ไปโดนอะไรมา สภาพถึงไดย้ ับเยิน ขนาดน้ี

นวลจันทรเ์ ปน็ หญิงวัยกลางคนท่ีแข็งแรงถึงขนาด ลากร่างของชายหนุ่มเข้ามาในบ้านได้ ถึงแม้จะทุลักทุเล แตส่ ุดทา้ ยคนแปลกหนา้ ท่ีไรส้ ติก็มานอนอยูบ่ นโตะ๊ ยาว กลางบา้ นจนได้

50