ฟูมฟัก ทะนุถนอม บ บํา รา ศ นิรา ไกล แสน ยากเท่าไร ไร บ คิด ยาก ลํา บาก กาย

อยากรู้ว่ากลอนนี้แบ่งคำอ่านอย่างไรคะ ? อยากให้เพื่อนๆช่วยแบ่งคำอ่านโดยใช้เครื่องหมาย "/" นี้หน่อยค่ะ

ข้าขานบชนกคุณ               ชนนีเป็นเค้ามูล
ผู้กอบนุกูลพูน                     ผดุงจวบเจริญวัย
  ฟูมฟักทะนุถนอม               บ บำราศนิราไกล
แสนยากเท่าไรๆ                  บ คิดยากลำบากกาย
   ตรากทนระคนทุกข์            ถนอมเลี้ยง ฤ รู้วาย
ปกป้องซึ่งอันตราย               จนได้รอดเป็นกายา
   เปรียบหนักชนกคุณ            ชนนีคือภูผา
ใหญ่พื้นพสุนธรา                  ก็ บ เทียบ บ เทียมทัน
   เหลือที่จะแทนทด              จะสนองคุณานันต์
แท้บูชไนยอัน                      อุดมเลิศประเสริฐคุณ

0

ฟูมฟัก ทะนุถนอม บ บํา รา ศ นิรา ไกล แสน ยากเท่าไร ไร บ คิด ยาก ลํา บาก กาย

คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ

กระทู้ที่คุณอาจสนใจ

วันพุธที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2559

คำนมัสการมาตาปิตุคุณ

บทกวีนี้ กล่าวนอบน้อมพระคุณของบิดามารดา ผู้ได้เกื้อกูลมาตั้งแต่เล็กจนเติบโต   คอยเฝ้าระวังรักษาประคับ ประคองดูแลอยู่ไม่ยอมห่าง  แม้จะ ลำบากเท่าไรก็อดทนได้ เลี้ยงลูกอย่างทะนุถนอม ปกป้องอันตราย จนนรอดพ้นอันตราย เติบใหญ่  เป็นตัวเป็นตน เปรียบประคุณของบิดามารดายิ่งกว่าภูเขา  หรือแผ่นดิน สุดที่จะทดแทนพระคุณ มากล้นนี้ได้ด้วยการบูชาอันวิเศษสมบูรณ์เลิศล้ำ

  ข้าขอนบชนกคุณ                ชนนีเป็นเค้ามูล

ผู้กอบนุกูลพูน                             ผดุงจวบเจริญวัย

ฟูมฟักทะนุถนอม                       บ บำราศนิราไกล
แสนยากเท่าไรไร                      บ คิดยากลำบากกาย                                          
ตรากทนระค อ่านเพิ่มเติม

ฟูมฟัก ทะนุถนอม บ บํา รา ศ นิรา ไกล แสน ยากเท่าไร ไร บ คิด ยาก ลํา บาก กาย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ข้าขานบชนกคุณ           ชนนีเป็นเค้ามูล
                               ผู้กอบนุกูลพูน                   ผดุงจวบเจริญวัย

ฟูมฟักทะนุถนอม           บ บำราศนิราไกล

แสนยากเท่าไรๆ                บ คิดยากลำบากกาย

ตรากทนระคนทุกข์         ถนอมเลี้ยงฤรู้วาย

ปกป้องซึ่งอันตราย             จนได้รอดเป็นกายา

เปรียบหนักชนกคุณ        ชนนีคือภูผา

ใหญ่พื้นพสุนธรา                ก็ บ เทียบ บ เทียมทัน

เหลือที่จะแทนทด           จะสนองคุณานันต์

แท้บูชไนยอัน                   อุดมเลิศประเสริฐคุณ

    ถอดความ    

บทกวีนี้ กล่าวนอบน้อมพระคุณของบิดามารดา ผู้ได้เกื้อกูลมาตั้งแต่เล็กจนเติบโต    คอยเฝ้าระวังรักษาประคับ ประคองดูแลอยู่ไม่ยอมห่าง  แม้จะ ลำบากเท่าไรก็อดทนได้   เลี้ยงลูกอย่างทะนุถนอม ปกป้องอันตราย จนรอดพ้นอันตราย เติบใหญ่  เป็นตัวเป็นตน  

เปรียบประคุณของบิดามารดายิ่งกว่าภูเขา  หรือแผ่นดิน สุดที่จะทดแทนพระคุณ มากล้นนี้ได้  ด้วยการบูชาอันวิเศษสมบูรณ์เลิศล้ำ
                                         สำหรับเพื่อนๆ ม.ปลาย(ม.4)ทุกคน 

ฟูมฟัก ทะนุถนอม บ บํา รา ศ นิรา ไกล แสน ยากเท่าไร ไร บ คิด ยาก ลํา บาก กาย