พุทธ กิจ 5 ประการ เวลาเย็น

���ҹء���ط���ʹ� ��Ѻ�������Ѿ�� ��о����س��ó� (�.�. ��ص��) ��и����Ԯ� (����ط�� ��ص��)������������ä��Ҥ���� � �ط��Ԩ �
����������������������š�ä��� : ��辺�����͢�ͤ�������ͧ���. ���������������������(�ô��Ǩ�ͺ����С� ����������ä����ǹ�������� ����)
��������鹤� ���͢�ͤ��� : [v_seek.php]��������ͤ���������������ǹ�������´���
������������������������ͤ��Ҩҡ���ҹء���ط���ʵ�� ��Ѻ�����Ÿ��� ��о����س��ó� (�.�. ��ص��)
��и����Ԯ� (����ط�� ��ص��)��������鹤� ���͢�ͤ��� : [d_seek.php]��������ͤ���������������ǹ�������´���

5. ปจฺจุสฺเสว คเต กาเล ภพฺพาภพฺเพ วิโลกนํ จวนสว่าง ทรงตรวจพิจารณาสัตว์ที่สามารถและที่ยังไม่สามารถบรรลุธรรมอันควรจะเสด็จไปโปรดหรือไม่

เอเต ปญฺจวิเธ กิจฺเจ วิโสเธติ มุนิปุงฺคโว พระพุทธเจ้าองค์พระมุนีผู้ประเสริฐทรงยังกิจ 5 ประการนี้ให้หมดจด

คำว่า “พุทธกิจ” แปลว่ากิจของพระพุทธเจ้า ปกติใช้กับพระพุทธเจ้าเท่านั้น หากเราจะใช้กับพระสาวกในสมัยพุทธกาล อาจใช้คำว่า “เถรกิจ” กิจของพระเถระ (อาจจะไม่มีตัวอย่างใช้ในมัยพุทธกาล แต่เราใช้ด้วยความเคารพในท่านได้) หากเป็นพระสงฆ์ในยุคปัจจุบัน อาจใช้คำว่า “ศาสนกิจ” กิจในพระศาสนา (อันที่จริงใช้กับพุทธศาสนิกชนทุกคน) “สังฆกิจ” กิจของสงฆ์

     หลังจากทำภัตกิจแล้ว พระผู้มีพระภาคเจ้าจะทรงแสดงพระธรรมเทศนาโปรดพุทธบริษัทให้ได้บรรลุธรรม ตั้งอยู่ในไตรสรณคมน์ จนกระทั่งได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ จากนั้นทรงลุกจากอาสนะเสด็จกลับพระวิหาร  ครั้นทรงบำเพ็ญพุทธกิจช่วงนี้แล้ว ทรงประทานโอวาทแก่ภิกษุสงฆ์ ตามสมควรแก่จริตอัธยาศัยของภิกษุแต่ละรูป ทรงประทานกรรมฐานที่เหมาะแก่ภิกษุแต่ละรูป 

�ҹ����͹���� ���ͻ�д�ɰҹ��оط���ʹҢͧ��оط���� �繧ҹ��������´��гյ ���зç�������繸���������͡���褹��駻ǧ����ӹ�¼�����繤����آ ��оط���� �֧�ç�աԨ��ѡ������¡��Ҿط��Ԩ ������ѹ�ç�վط��Ԩ��ѡ � ��С�� ���ͺ��签ط������ � ��С�� ���ͺ��签ط������ � ��С�� �ͧ��оط�����������ó� ���

�ط�����һ�С�÷��˹�� �šѵ������ �ç���筻���ª�����š 㹰ҹз����ͧ������Ҫԡ��˹�觢ͧ�ѧ���š ���������㹨���Ң�͹��ç����¾ط��Ԩ��Ш��ѹ � ��С�ä��

�ط��Ԩ��С�÷�� � ��������ʴ��͡�Գ��ҵ �����繡���ô�ѵ���š����ͧ��úح
�ط��Ԩ��С�÷�� � �������繷ç�ʴ������褹���ʹ�㹡�ÿѧ����
�ط��Ԩ��С�÷�� � ����Ҥ�ӷç��зҹ������ҷ�������ҹ���ԡ�ط������
�ط��Ԩ��С�÷�� � ��������§�׹ �ç�ʴ����� ��еͺ�ѭ�����Ǵҷ������
�ط��Ԩ��С�÷�� � ����������� �ç��Ǩ���ѵ���š����Ҩ����������觻��ͧ��ç�ʴ� �������Ѻ�ŵ����������ػ����º���բͧ������ҹ��

�ط��Ԩ��С�÷�� � ����ͧ �繨ش��㹡�÷ӧҹ�ͧ��оط���� ����������֡�Ҿ�оط���ʹ� �ҧ���դ�������֡��ҷ��������͹����稡ѹ����������Թ ����֡����������´���Ǩо��������դ���ҧ������ ���й͡�ҡ���������ʹҺ���բͧ������ҹ���繰ҹ���ҧ�Ӥѭ���� ����ʴ������ͧ���ͧ���� ���к���÷ӧҹ����ա���֡�Ң����� ��û����Թ�� �����ػ��㹡���ʴ������ء����

��ѧ�ҡ���ؤ�Ź�� � ��ҡ�㹢��¾�Эҳ�ͧ��оط���Ҥ�ͷç������������ ? ���ػ����º�������ҧ�� ? �ʴ��������è֧��� ? ��ѧ�ҡ�ʴ��������ǼŨ��͡�������ҧ�� ? �ѧ��鹡���ʴ������ء���駢ͧ��оط�ͧ�� �֧�ѧ�Դ�� ����Ȩ�������Шзç�ʴ�੾�������繾ط����� �������ö�й�������������ѡ

�ط�����һ�С�÷���ͧ �ҵѵ������ �ç���筻���ª�����Эҵ� �蹡�÷ç�վ�оط�ҹحҵ����� ���íҵԢͧ���ͧ�� ��������ö��� (�ѡ�Ǫ��¹͡��оط���ʹ�) �ҡ�͹ �����ҺǪ㹾�ؾط���ʹ��� ������ͧ����Ե��»����ʡ�͹ (�Ե��»����� ��� �Ը������������Ѻ���ö�����ͺǪ㹾�оط���ʹ� �е�ͧ��оĵԻ����� (������誴�������������) ��͹ � ��͹ ���ͨ����Ҿ��ʧ���㨨֧���ػ��Һ���) ���͡�÷���оط�����ʴ���ô��ЭҵԷ���ا���ž�ʴ�� �ç�й�����Эҵԫ�觡��ѧ�з�ʧ�����ѹ��������˵ؼ� ����ö��ͧ�ͧ�ѹ��

�ط�����һ�С�÷�� � �ط�ѵ������ �ç��˹�ҷ��ͧ��оط���� �� �ç�ҧ�ԡ�Һ��繾ط��ҳ� ����Ѻ�Ǻ���������оĵԢͧ���������ҺǪ㹾�оط���ʹ� �ç�й�����þ�Ե��Ф���ʶ컯Ժѵ����١��ͧ���˹�ҷ��ͧ�� �ç�ҧ���ͧ���ͼ��������ҺǪ����ʴ������غ�ʡ�غ��ԡ� 㹰ҹТͧ�ԴҡѺ�ص� ��黡��ͧ����ҳ�Ե� ��ʴҼ����繴��繵� ����������ؤ������͡�ʹ�� � ������ö��д�ɰҹ���ٻʶҺѹ��ʹ��׺��͡ѹ����

๑. ปุพฺพณฺเห ปิณฺฑปาตญฺจ คือ เวลาเช้า ทรงเป็นผู้นำหมู่พระภิกษุสงฆ์สาวกออกบิณฑบาตเพื่อโปรดเหล่าเวไนยสัตว์ปุถุชน ให้ได้บริจาคทาน อาหารบิณฑบาต ซึ่งยังหมู่ชนที่ได้พบเห็นได้เกิดความเคารพศรัทธา เลื่อมใสในพระพุทธศาสนา

๒. สายณฺเห ธมฺมเทสนํ คือ เวลาเย็น แสดงธรรมสั่งสอนประชาชน เพื่อฟอกจิตใจของประชาชนผู้ได้สดับฟังพระธรรมคำสอนจากพระโอษฐ์ของพระ พุทธองค์ ยังความศรัทธาเลื่อมใสให้เกิดขึ้น และขอถึงซึ่งพระรัตนตรัย เป็นสรณะเป็นจำนวนมาก

๓. ปโทเส ภิกฺขุโอวาทํ คือ เวลาค่ำ ประทานโอวาทแก่ภิกษุสงฆ์สาวกให้ได้รู้ธรรม รู้วินัย และให้กรรมฐานแก่พระภิกษุสงฆ์ และยังตอบคำถามแก่ภิกษุสงฆ์ที่มีวิจิกิจฉา คือ ความลังเลสงสัยในธรรม ในการปฏิบัติ

๔. อฑฺฒรตฺเต เทวปญฺหํ คือ เวลาเที่ยงคืน ตอบปัญหาเทวดา

๕. ปจฺจูเสว คเต กาเล ภพฺพาภพฺเพ วิโลกนํ คือ เวลาเช้ามืด ทรงตรวจดูอุปนิสัยของสัตว์ที่ควรบรรลุธรรมผู้มีอินทรีย์แก่กล้าแล้วเสด็จไป โปรดสั่งสอน

        ปักหลักมั่นเป็นหลักชัยของชาวโลกเรื่อยมา กระทั่งถึง ๒,๕๐๐ กว่าปี เพราะพระองค์ทรงรู้จักบริหารเวลา และใช้เวลาที่ผ่านไปให้เกิดประโยชน์สูงสุด จึงสมควรที่พวกเราพุทธบริษัททั้งหลาย จะเทิดทูนบูชากราบไหว้ และหาโอกาสปฏิบัติธรรมเป็นปฏิบัติบูชา และถวายอามิสบูชาเป็นการตอบแทนพระคุณอันยิ่งใหญ่ของพระพุทธองค์ให้ได้ทุก ๆ วัน

พุทธ กิจ 5 ประการ เวลาเย็น
พระพุทธกิจ ๕   ประการ
พุทธ กิจ 5 ประการ เวลาเย็น

พระพุทธกิจ ๕   ประการ

พุทธกิจที่พระพุทธเจ้าทรงบำเพ็ญเป็นประจำในแต่ละวัน มี ๕ อย่าง คือ
        ๑. ปุพฺพณฺเห ปิณฺฑปาตญฺจ
                เวลาเช้าเสด็จบิณฑบาต
        ๒. สายณฺเห ธมฺมเทสนํ
                เวลาเย็นทรงแสดงธรรม
        ๓. ปโทเส ภิกฺขุโอวาทํ
                เวลาค่ำประทานโอวาทแก่เหล่าภิกษุ
        ๔. อฑฺฒรตฺเต เทวปญฺหนํ
                เที่ยงคืนทรงตอบปัญหาเทวดา
        ๕. ปจฺจุสฺเสว คเต กาเล ภพฺพาภพฺเพ วิโลกนํ
                จวนสว่าง ทรงตรวจพิจารณาสัตว์ที่สามารถและที่ยังไม่สามารถบรรลุธรรมอันควรจะเสด็จไปโปรดหรือไม่
       ( สรุปท้ายว่า เอเต ปญฺจวิเธ กิจฺเจ วิโสเธติ มุนิปุงฺคโว
                พระพุทธเจ้าองค์พระมุนีผู้ประเสริฐทรงยังกิจ ๕ ประการนี้ให้หมดจด)

" พุทธกิจประจำวัน ๕ ประการ และพุทธจริยา ๓ ประการ"

งานการสอนธรรม เพื่อประดิษฐานพระพุทธศาสนาของพระพุทธเจ้า เป็นงานที่ละเอียดประณีต
เพราะทรงมุ่งให้เป็นธรรมที่เกื้อกูลแก่คนทั้งปวงและอำนวยผลให้เป็นความสุข พระพุทธเจ้า
จึงทรงมีกิจหลักที่เรียกว่าพุทธกิจ ในแต่ละวันทรงมีพุทธกิจหลัก ๕ ประการ เพื่อบำเพ็ญพุทธจริยา ๓
ประการ เพื่อบำเพ็ญพุทธจริยา ๓ ประการ ของพระพุทธเจ้าให้สมบูรณ์ คือ

      พุทธจริยาประการที่หนึ่ง  โลกัตถจริยา  ทรงบำเพ็ญประโยชน์แก่โลก
ในฐานะที่พระองค์เป็นสมาชิกคนหนึ่งของสังคมโลก ความสำเร็จในจริยาข้อนี้ทรงอาศัยพุทธกิจ
ประจำวัน ๕ ประการคือ

      พุทธกิจประการที่ ๑ เวลาเช้าเสด็จออกบิณฑบาต เพื่อเป็นการโปรดสัตว์โลกผู้ต้องการบุญ
      พุทธกิจประการที่ ๒ ในเวลาเย็นทรงแสดงธรรมแก่คนผู้สนใจในการฟังธรรม
      พุทธกิจประการที่ ๓ ในเวลาค้ำทรงประทานพระโอวาทให้กรรมฐานแก่ภิกษุทั้งหลาย
      พุทธกิจประการที่ ๔ ในเวลาเที่ยงคืน ทรงแสดงธรรม และตอบปัญหาแก่เทวดาทั้งหลาย
      พุทธกิจประการที่ ๕ ในเวลาใกล้รุ่ง ทรงตรวจดูสัตว์โลกที่อาจจะรู้ธรรมซึ่งประองค์ทรงแสดง
แล้วได้รับผลตามสมควรแก่อุปนิสัยบารมีของคนเหล่านั้น

      พุทธกิจประการที่ ๕ นี้เอง เป็นจุดเด่นในการทำงานของพระพุทธเจ้า
จนทำให้ผู้ศึกษาพระพุทธศาสนา บางคนมีความรู้สึกว่าทำไมคนแต่ก่อนสำเร็จกันง่ายเหลือเกิน
ถ้าศึกษารายละเอียดแล้วจะพบว่าไม่มีคำว่าง่ายเลย
เพราะนอกจากจะอาศัยวาสนาบารมีของคนเหล่านั้นเป็นฐานอย่างสำคัญแล้ว การแสดงธรรมของพระองค์นั้น
เป็นระบบการทำงานที่มีการศึกษาข้อมูล การประเมินผล การสรุปผลในการแสดงธรรมทุกคราว

      หลังจากที่บุคคลนั้น ๆ ปรากฏในข่ายพระญาณของพระพุทธเจ้าคือทรงรู้ว่าเขาเป็นใคร ?
มีอุปนิสัยบารมีอย่างไร ? แสดงธรรมอะไรจึงได้ผล ? หลังจากแสดงธรรมแล้วผลจะออกมาเป็นอย่างไร ?
ดังนั้นการแสดงธรรมทุกครั้งของพระพุทธองค์ จึงบังเกิดผล
เป็นอัศจรรย์เพราะจะทรงแสดงเฉพาะแก่ผู้เป็นพุทธเวไนย คือสามารถแนะนำให้รู้ได้เป็นหลัก

      พุทธจริยาประการที่สอง  ญาตัตถจริยา  ทรงบำเพ็ญประโยชน์แก่พระญาติ
เช่นการทรงมีพระพุทธานุญาตพิเศษ ให้พรญาติของพระองค์ ที่เป็นเดียรถีย์ (นักบวชภายนอกพระพุทธศาสนา)
มาก่อน ให้เข้าบวชในพระพุทธศาสนาได้ โดยไม่ต้องอยู่ติตถิยปริวาสก่อน (ติตถิยปริวาส คือ
วิธีอยู่กรรมสำหรับเดียรถีย์ที่ขอบวชในพระพุทธศาสนา จะต้องประพฤติปริวาส
(การอยู่ชดใช้หรืออยู่กรรม) ก่อน ๔ เดือน หรือจนกว่าพระสงฆ์พอใจจึงจะอุปสมาบทได้)
หรือการที่พระพุทธเจ้าเสด็จไปโปรดพระญาติที่กรุงกบิลพัสดุ์
ทรงแนะนำให้พระญาติซึ่งกำลังจะทำสงครามกันได้เข้าใจในเหตุผล สามารถปรองดองกันได้

      พุทธจริยาประการที่ ๓  พุทธัตถจริยา  ทรงทำหน้าที่ของพระพุทธเจ้า
เช่น ทรงวางสิกขาบทเป็นพุทธอาณา สำหรับควบคุมความประพฤติของผู้ที่เข้ามาบวชในพระพุทธศาสนา
ทรงแนะนำให้บรรพชิตและคฤหัสถ์ปฏิบัติให้ถูกต้องตามหน้าที่ของตน
ทรงวางพระองค์ต่อผู้ที่เข้ามาบวชและแสดงตนเป็นอุบาสกอุบาสิกา ในฐานะของบิดากับบุตร
ผู้ปกครองกัลยาณมิตร ศาสดาผู้เอ็นดูเป็นต้น ตามสมควรแก่บุคคลและโอกาสนั้น ๆ
จนสามารถประดิษฐานเป็นรูปสถาบันศาสนาสืบต่อกันมาได้


พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)
พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 147

พระพุทธเจ้าทรงบำเพ็ญอะไร 5 ประการเป็นประจำทุกวัน

ผู้รู้ได้เรียบเรียงพุทธกิจ ๕ ประการของพระพุทธเจ้าไว้ว่า “ปุพฺพณฺเห ปิณฺฑปาตญฺจ ในเวลาเช้าเสด็จ บิณฑบาต สายณฺเห ธมฺมเทสนํ เวลาเย็นทรงแสดงพระธรรมเทศนา ปโทเส ภิกฺขุโอวาทํ เวลาย่ำค่ำทรงประทานโอวาทแก่ภิกษุ

พุทธกิจของพระพุทธเจ้าคืออะไร

พระพุทธกิจ คือ กิจแห่งธรรมที่พระผู้มีพระภาคสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงปฏิบัติหลังจากตรัสรู้พระสัพพัญญุตญาณด้วยพระปัญญาอันยิ่งของพระองค์เองแล้ว พระพุทธองค์ทรงบำเพ็ญพุทธจริยาอันเป็นประโยชน์แก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ทรงโปรดเวไนยสัตว์ด้วยพระอัธยาศัยอันเปี่ยมด้วยพระมหากรุณาธิคุณ พระปัญญาธิคุณ พระบริสุทธิคุณ ทรงสงเคราะห์โลกทั้งหลาย ...

พุทธภารกิจของพระพุทธเจ้ามีกี่ประการ

พุทธกิจ ๕ ประการ คือ กิจที่พระพุทธเจ้าทรงกระทำประจำอย่างสม่ำเสมอได้แก่ ๑. ปุพฺพณฺเห ปิณฺฑปาตญฺจ คือ เวลาเช้า ทรงเป็นผู้นำหมู่พระภิกษุสงฆ์สาวกออกบิณฑบาตเพื่อโปรดเหล่าเวไนยสัตว์ปุถุชน ให้ได้บริจาคทาน อาหารบิณฑบาต ซึ่งยังหมู่ชนที่ได้พบเห็นได้เกิดความเคารพศรัทธา เลื่อมใสในพระพุทธศาสนา

พุทธภารกิจยามราตรีที่1 คืออะไร

1.1.3 กิจปุริมยาม หมายถึง ช่วงเวลาค่ำ ในยามที่ 1 ทรงสรงพระ วรกายด้วยน้ำที่ภิกษุผู้เป็นพุทธอุปัฏฐาก (ผู้คอยรับใช้พระพุทธเจ้า) จัดถวาย ทรงประทับนั่งบน พุทธอาสน์ ทรงปลีกพระองค์อยู่ลำพังชั่วครู่หนึ่ง ก่อนที่พระภิกษุทั้งหลายมาปรนนิบัติ และทูล ถามปัญหา ขอกรรมฐาน และขอให้โปรดแสดงธรรม ซึ่งเป็นกิจในยามปฐมยาม