ข้อใดเป็นทรรศนะประเภทคุณค่า

การแสดงทรรศนะ

การแสดงทรรศนะ

ทรรศนะ คือ ความคิดเห็นที่ประกอบด้วยเหตุผล เขียนได้สองแบบ คือ ทรรศนะ หรือ ทัศนะ
โครงสร้างของการแสดงทรรศนะ
การแสดงทรรศนะ ประกอบด้วยส่วนสำคัญ ๓ ส่วนดังนี้
๑. ที่ มา คือส่วนที่เป็นเรื่องราวต่างๆ อันทำให้เกิดการแสดงทรรศนะหรือสิ่งที่จะชี้ให้เห็นถึงความ จำเป็นที่จะต้องแสดงทรรศนะนั้น ที่มาจะช่วยให้ผู้รบสารเกิดความเข้าใจและพร้อมที่จะรับฟัง ทรรศนะนั้น
๒. ข้อ สนับสนุน คือข้อเท็จจริง หลักการ รวมถึงทรรศนะหรือมติของผู้อื่นที่แสดงทรรศนะนำมาใช้ ประกอบกันเพื่อให้เป็นเหตุผลสนับสนุนข้อสรุปของตน
๓. ข้อ สรุป คือสาระที่สำคัญที่สุดของทรรศนะ อาจเป็นข้อเสนอแนะ ข้อวิจัย ข้อสันนิษฐาน หรือ การประเมินค่า ซึ่งเจ้าของทรรศนะนำเสนอเพื่อให้ผู้อื่นพิจารณายอมรับหรือนำไปปฏิบัติ
ความแตกต่างระหว่างทรรศนะของบุคคล
ความแตกต่างระหว่างทรรศนะของบุคคล ขึ้นอยู่กับอิทธิพลสำคัญ ๒ ประการ คือ
๓.๑ คุณสมบัติตามธรรมชาติของมนุษย์ หมายถึง คุณสมบัติที่มีติดตัวมาตั้งแต่เกิด เช่น ความมีไหวพริบ เชาวน์ปฏิภาณ ความถนัดหรือพรสวรรค์
๓.๒ สิ่งแวดล้อม หมายถึง ทุกสิ่งทุกอย่างทั้งที่เป็นธรรมชาติและสิ่งที่มนุษย์สร้างหรือกระทำขึ้น ซึ่งสิ่งแวดล้อมรอบตัวมนุษย์แต่ละคน
ประเภทของทรรศนะ
ทรรศนะที่มนุษย์แสดงกัน อยู่เป็นปกติในสังคม ออกได้เป็น ๓ ประเภท คือ
๑. ทรรศนะเชิงข้อเท็จจริง
ส่วน ใหญ่จะเป็นทรรศนะที่กล่าวถึงเรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว แต่ยังเป็นเรื่องที่คนในสังคมถกเถียงกันอยู่ว่า ข้อเท็จจริงที่ถูกต้องเป็นอย่างไรกันแน่ การแสดงทรรศนะเชิงข้อเท็จจริงจึงเป็นเพียงการสันนิษฐานเท่านั้นจะน่าเชื่อ ถือมากน้อยเพียงใด แล้วแต่เหตุผลที่ผู้แสดงทรรศนะนำมาสนับสนุนเป็นสำคัญ
๒. ทรรศนะเชิงคุณค่า
ทรรศนะ ประเภทนี้ เป็นทรรศนะที่ประเมินว่า สิ่งใดดี สิ่งใดด้อย สิ่งใดเป็นประโยชน์หรือเป็นโทษ สิ่งใดเหมาะสมหรือไม่เหมาะสม สิ่งเหล่านั้นอาจเป็นวัตถุ บุคคล กิจกรรม โครงการ วิธีการ นโยบาย หรือแม้แต่ทรรศนะก็ได้ ผู้แสดงทรรศนะอาจประเมินค่าสิ่งนั้นโดยลำพังตัวของมันเอง หรือประเมินโดยเปรียบเทียบกับ สิ่งที่อยู่ในประเภทเดียวกัน หรือมีลักษณะเป็นไปในทำนองเดียวกันตามเกณฑ์ที่กำหนดขึ้น
๓. ทรรศนะเชิงนโยบาย
ทรรศนะเชิงนโยบายเป็นทรรศนะที่บ่งชี้ว่าควรทำอะไร อย่างไรต่อไปในอนาคต หรือควรจะปรับปรุงแก้ไขสิ่งใดไปในทางใด อย่างไร นโยบายมีหลายระดับ ตั้งแต่บุคคล องค์การ สถาบัน ตลอดไปจนถึงระดับประเทศ ทรรศนะเชิงนโยบายมักจะต้องบ่งชี้ให้แจ่มชัดด้วยว่า สิ่งที่จะเสนอให้ทำนั้น มีขั้นตอนอย่างไร มีเป้าหมายอะไร เป็นประโยชน์อย่างไร และหากมีอุปสรรคจะแก้ไขอย่างไร อาจรวมไปถึงวิธีปฏิบัติว่าน่าจะกระทำอย่างไรด้วย
ลักษณะของภาษาที่ใช้แสดงทรรศนะ มีดังนี้
๑. การใช้คำหรือกลุ่มคำเพื่อบ่งชี้ว่า เป็นการแสดงทรรศนะ เช่น คง ควร คงจะ น่าจะ ควรจะ เห็นว่า คิดว่า เชื่อว่า ฯลฯ เช่น
คง, คงจะ : เขาคงไม่ประพฤติเช่นนั้น
วันนี้เพื่อนผมคงจะหายป่วย
ควร, ควรจะ : เราควรยกย่องในคุณงามความดีของเขา
เราควรจะยกโทษให้เขา
น่า,น่าจะ : เธอพูดจาสุภาพและนิสัยน่ายกย่อง
น่าจะเอาตัวอย่างที่ดีจากเขามาปฏิบัติ
เห็นว่า : ผมเห็นว่าคำพูดของนักการเมืองบางคนไม่น่าเชื่อถือ
คิดว่า : ข้าพเจ้าคิดว่าผู้ที่จะมาเป็นผู้นำจะต้องมีความซื่อสัตย์สุจริต
เชื่อว่า : ดิฉันเชื่อว่าคนที่มีความมุ่งมั่นอย่างเธอจะทำสิ่งใดก็ต้องประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน
๒. เป็นข้อความที่มีทั้งข้อสรุปและข้อสนับสนุน เช่น
– ผมเห็นว่าการออกกำลังกายเป็นประจำจะช่วยให้มีสุขภาพดี เราจึงควรออกกำลังกายทุกวัน
– ดิฉัน คิดว่ารายการต่างๆในโทรทัศน์มีอิทธิพลมากต่อความคิดของเยาวชน ดังนั้น ผู้ผลิตรายการที่สร้างสรรค์เพื่อเยาวชนทั้งหลายควรได้รับการสนับสนุนจาก รัฐบาลและเอกชนให้มากขึ้น
ปัจจัยที่ส่งเสริมการแสดงทรรศนะ
เมื่อบุคคลมีโอกาสแสดงทรรศนะแล้ว ยังมีปัจจัยอื่นอีกหลายข้อที่ช่วยส่งเสริมการแสดงทรรศนะนั้นๆ อาจสรุปปัจจัยเหล่านี้ได้เป็น๒ประการ คือปัจจัยภายนอกและปัจจัยภายใน
ปัจจัยภายนอก มีอาทิ สื่อ ผู้รับสาร บรรยากาศแวดล้อม เวลา สถานที่ บุคคลอื่น
ปัจจัย ภายใน มีอาทิ ความสามารถในการใช้ภาษาทั้งวัจนภาษา และอวัจนภาษา ความเชื่อมั่น ในตนเอง ความรู้และประสบการณ์ ทัศนคติ สติปัญญาและความพร้อมทางกาย
การประเมินค่าทรรศนะ
แนวทางในการประเมินค่าทรรศนะควรเป็น ดังนี้
๑. ประโยชน์และลักษณะสร้างสรรค์
๒. ความน่าเชื่อถือและความสมเหตุสมผล
๓. ความเหมาะสมกับผู้รับสารและกาลเทศะ

This entry was posted on กันยายน 5, 2014 at 2:11 am and is filed under Uncategorized. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

���ȹ�
          ���¶֧� �����Դ��繷�����˵ؼ�
          ����ʴ����ȹ� �֧���¶֧ ����ʴ������Դ��繷�����˵ؼ� �� 3 ���������
                    1.���ȹ��ԧ����稨�ԧ��繡���ʴ������Դ��繶֧����ͧ����Դ������� ���ѧ������ͧ��褹� �ѧ������§�ѹ������Ң���稨�ԧ���١��ͧ�����ҧ���� ����ʴ����ȹ��ԧ����稨�ԧ�֧����§����ѹ��ɰҹ��ҹ�� �й�����Ͷ���ҡ������§� �������˵ؼŷ�����ʴ��ҧ���ȹй���ʹѺʹع
                    2. ���ȹ��ԧ�س��� �繷��ȹз������Թ������㴴����㴴��� ������繻���ª���������� �������������������������
                    3. ���ȹ��ԧ��º����繷��ȹз�������Ҥ�÷��������ҧ�õ����͹Ҥ����ͤ�è� ��Ѻ��ا��������㹷ҧ� �ѡ�е�ͧ�����������Ѵ���������觷����ʹ������ӹ���բ�鹵͹���ҧ�� �繻���ª�����ҧ�� ������������ҧ��
          ���¤ӷ��觺͡����繡���ʴ����ȹ����� ���èй�Ҩ������ҤԴ��Ҥ�����ػ��� ��ͧ���� ���繵�ͧ �ѡ ��ѡ�� ��Ҥ�����ʸ�������� �դ���������������� �յ����


��������
          
���¶֧ ������˵ؼ�ʹѺʹع���ȹТͧ�������ѡ��ҧ���ȹТͧ���µç������������ç�ѹ ��Ǣ�͡����������¡� ����繡������駵�ͧ�����ҷ���Դ����ʴ������Դ����� 2 ���ҹ ������õͺ�Ӷ������ͧ��äӵͺ�繢���稨�ԧ
          ��ͤ�����ѧ㹡�������
          1.� ��������੾�л���繷���ջ���ª�����ҧ��ä�
          2.� ���ѧ��������ҷ���Ѩ����������Ѩ��������������ҷ㹡���������
          3.� ���˵ؼ�ʹѺʹع���ȹТͧ����ҹ��������������
          ���������� 3 ������ ������ǡѺ���ȹ�


�����������
          
���¶֧ ����ʴ����ȹ���������������繴��� ����Ѻ�����Դ����������¹�ĵԡ��� ʹ㨷��Ы����Թ������ͺ�ԡ�ô��¡������Ѻ��˵ؼŷ�������ҧ�ԧ��� ���������Ǩ֧��ͧ�����ҷ�������� �������� �������¤��ع�ç ��� �ѧ�Ѻ ���͢�������� ���ҷ���������� �͡����ѡɳТͧ����ԭ�ǹ �Ӣ�ѭ ���ɳ� �Ӥ��ͧ�ͧ
          ��駹�� ������Ѻ��õ�ͧ�Ԩ�óҶ֧ਵ�����ͧ��ѧ����ͺὧ��������ԩй�鹨ж١��͡