ไส้ดินสอเปลือกไม้ในข้อใดมีความความแข็งมากที่สุด

ความแข็งของดินสอ วิธีการเลือกดินสอ อะไรจะง่ายไปกว่าดินสอ? เครื่องมือง่ายๆนี้ทุกคนคุ้นเคยตั้งแต่วัยเด็กไม่ได้เป็นแบบดั้งเดิมอย่างที่เห็นในตอนแรก ไม่เพียง แต่ช่วยให้คุณวาดเขียนและระบายสีเท่านั้น แต่ยังสร้างเอฟเฟกต์ศิลปะภาพร่างภาพวาดต่างๆอีกด้วย! ศิลปินทุกคนต้องสามารถวาดด้วยดินสอได้ และที่สำคัญไม่น้อยไปกว่ากันคือต้องเข้าใจพวกเขา ดูเพิ่มเติม: วิธีเหลาดินสอดินสอคืออะไร? ดินสอกราไฟท์ ("ธรรมดา") ค่อนข้างแตกต่างจากกัน อย่างไรก็ตาม "ดินสอ" มาจากคำภาษาเตอร์กสองคำคือ "คาร่า" และ "ขีด" (หินดำ) แท่งเขียนของดินสอสอดเข้าไปในกรอบที่ทำจากไม้หรือพลาสติกและสามารถทำจากกราไฟต์ถ่านหรือวัสดุอื่น ๆ ประเภทที่พบมากที่สุด - ดินสอกราไฟท์ - ระดับความแข็งแตกต่างกันไป เริ่มกันเลย! Pavel Chistyakov ศาสตราจารย์แห่งสถาบันศิลปะเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กในศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 แนะนำให้ทิ้งสีไว้เพื่อเริ่มต้นและฝึกวาด "ด้วยดินสออย่างน้อยหนึ่งปี" ศิลปินผู้ยิ่งใหญ่ Ilya Repin ไม่เคยแยกดินสอ ภาพวาดดินสอเป็นพื้นฐานของการวาดภาพใด ๆ ดวงตาของมนุษย์แยกแยะได้ประมาณ 150 เฉดสีเทา ศิลปินดินสอกราไฟท์มีสามสีให้เลือก สีขาว (สีกระดาษ) สีดำและสีเทา (ดินสอกราไฟท์ที่มีความแข็งต่างกัน) เหล่านี้เป็นสีที่ไม่มีสี การวาดด้วยดินสอเท่านั้นด้วยเฉดสีเทาเท่านั้นที่ช่วยให้คุณสามารถสร้างภาพที่สื่อถึงปริมาณของวัตถุการเล่นเงาและแสงจ้า ความแข็งของตะกั่วความแข็งของตะกั่วจะแสดงบนดินสอเป็นตัวอักษรและตัวเลข ผู้ผลิตจากประเทศต่างๆ (ยุโรปสหรัฐอเมริกาและรัสเซีย) มีเครื่องหมายความแข็งของดินสอที่แตกต่างกัน การกำหนดความแข็งในรัสเซียมาตราส่วนความแข็งมีลักษณะดังนี้: M - อ่อน T - ยาก; TM - แข็ง - อ่อน; มาตราส่วนของยุโรปค่อนข้างกว้างกว่า (เครื่องหมาย F ไม่มีการรองรับภาษารัสเซีย): B - นุ่มจากความดำ (ความมืด); H - ยากจากความแข็ง (ความแข็ง); F คือเสียงกลางระหว่าง HB และ H (จากจุดละเอียดภาษาอังกฤษ - ความวิจิตร) HB - แข็ง - อ่อน (ความแข็งความดำ - ความแข็ง - ความดำ); ในสหรัฐอเมริกามาตราส่วนของตัวเลขใช้เพื่อระบุความแข็งของดินสอ: - สอดคล้องกับ B - อ่อน; - สอดคล้องกับ HB - แข็ง - อ่อน; ½ - สอดคล้องกับ F - กลางระหว่างแข็ง - อ่อนและแข็ง - สอดคล้องกับ H - ยาก; - สอดคล้องกับ 2H - ยากมาก ลายดินสอดินสอ. โทนสีของเส้นที่วาดด้วยดินสอของการทำเครื่องหมายอาจแตกต่างกันขึ้นอยู่กับผู้ผลิต ในเครื่องหมายดินสอของรัสเซียและยุโรปตัวเลขที่อยู่ด้านหน้าของตัวอักษรจะระบุระดับความอ่อนหรือความแข็ง ตัวอย่างเช่น 2B นุ่มเป็นสองเท่าของ B และ 2H แข็งเป็นสองเท่าของ H Pencils วางตลาดจาก 9H (แข็งที่สุด) ถึง 9B (อ่อนที่สุด) ดินสอนุ่มเริ่มจาก B ถึง 9B ดินสอที่ใช้บ่อยที่สุดในการสร้างภาพวาดคือ HB อย่างไรก็ตามนี่เป็นดินสอที่พบบ่อยที่สุด ใช้ดินสอนี้วาดฐานรูปร่างของภาพวาด HB ใช้ทาได้ดีสร้างวรรณยุกต์ไม่แข็งไม่อ่อนเกินไป ดินสอ 2B เนื้อนุ่มจะช่วยในการวาดสถานที่ที่มืดลงไฮไลต์และเน้นเสียงเพื่อสร้างเส้นที่ชัดเจนในภาพวาด ดินสอแข็งเริ่มจาก H ถึง 9H H - ดินสอแข็งดังนั้นเส้นบางเบา "แห้ง" ด้วยดินสอแข็งพวกเขาวาดวัตถุทึบที่มีโครงร่างที่ชัดเจน (หินโลหะ) ด้วยดินสอที่แข็งเช่นนี้ตามรูปวาดที่วาดเสร็จแล้วทับเศษที่แรเงาหรือแรเงาพวกเขาวาดเส้นบาง ๆ เช่นวาดเส้นในเส้นผม เส้นที่วาดด้วยดินสอเนื้อนุ่มมีโครงร่างที่หลวมเล็กน้อย ตะกั่วที่นุ่มนวลจะช่วยให้คุณสามารถดึงตัวแทนของสัตว์ต่างๆได้อย่างน่าเชื่อถือเช่นนกกระต่ายแมวสุนัข หากคุณจำเป็นต้องเลือกระหว่างดินสอชนิดแข็งหรือแบบอ่อนศิลปินจะใช้ดินสอที่มีไส้อ่อน ภาพที่วาดด้วยดินสอดังกล่าวสามารถแรเงาด้วยกระดาษบาง ๆ ด้วยนิ้วหรือยางลบ หากจำเป็นคุณสามารถเหลาด้ามกราไฟท์ของดินสอนุ่ม ๆ ให้ละเอียดแล้วลากเส้นบาง ๆ คล้ายกับดินสอแข็ง การฟักไข่และการวาดเส้นขีดบนกระดาษวาดด้วยดินสอโดยเอียงทำมุมประมาณ 45 °กับระนาบของแผ่นกระดาษ เพื่อให้เส้นหนาขึ้นคุณสามารถหมุนดินสอรอบแกนได้ พื้นที่แสงถูกฟักด้วยดินสอแข็ง พื้นที่มืดมีความนุ่มนวลตามลำดับ การแรเงาด้วยดินสอเนื้อนุ่มมากไม่สะดวกเนื่องจากตะกั่วจะหมองลงอย่างรวดเร็วและความละเอียดของเส้นจะหายไป วิธีแก้ปัญหาคือเหลาจุดบ่อย ๆ หรือใช้ดินสอที่แข็งขึ้น เมื่อวาดภาพพวกเขาจะค่อยๆเคลื่อนจากที่สว่างไปยังพื้นที่มืดเนื่องจากการทำให้ส่วนหนึ่งของภาพวาดมืดลงด้วยดินสอนั้นง่ายกว่าการทำให้ที่มืดจางลง โปรดทราบว่าไม่ควรเหลาดินสอด้วยเครื่องเหลาธรรมดา แต่ใช้มีด ตะกั่วควรมีความยาว 5-7 มม. ซึ่งจะช่วยให้คุณเอียงดินสอและได้เอฟเฟกต์ที่ต้องการ ไส้ดินสอ Graphite เป็นวัสดุที่เปราะบาง แม้จะมีการป้องกันเปลือกไม้ แต่ก็ต้องใช้ดินสอด้วยความระมัดระวัง เมื่อทำหล่นไส้ดินสอจะแตกออกจากกันแล้วแตกระหว่างเหลาทำให้ดินสอใช้งานไม่ได้ ความแตกต่างที่ควรทราบเมื่อใช้ดินสอสำหรับการแรเงาในตอนเริ่มต้นคุณควรใช้ดินสอเนื้อแข็ง เหล่านั้น. เส้นที่แห้งที่สุดจะได้รับด้วยดินสอแข็ง ภาพที่วาดเสร็จแล้วจะวาดด้วยดินสอเนื้อนุ่มเพื่อให้ได้ความชุ่มฉ่ำและแสดงออก ดินสอเนื้อนุ่มทิ้งเส้นสีเข้ม ยิ่งคุณเอียงดินสอมากเท่าไหร่แทร็คก็จะกว้างขึ้นเท่านั้น อย่างไรก็ตามด้วยการถือกำเนิดของดินสอที่มีตะกั่วหนาความต้องการนี้จะหายไป หากคุณไม่ทราบว่าภาพวาดสุดท้ายจะเป็นอย่างไรขอแนะนำให้เริ่มด้วยดินสอแข็ง ด้วยดินสอแข็งคุณสามารถค่อยๆหมุนเสียงที่ต้องการได้ ในตอนแรกตัวฉันเองได้ทำผิดต่อไปนี้: ฉันหยิบดินสอที่อ่อนเกินไปซึ่งทำให้ภาพวาดมืดและไม่สามารถเข้าใจได้ กรอบดินสอแน่นอนรุ่นคลาสสิกคือตะกั่วในกรอบไม้ แต่ตอนนี้มีพลาสติกเคลือบและแม้แต่กรอบกระดาษ ไส้ดินสอหนา ในแง่หนึ่งนี่เป็นสิ่งที่ดี แต่ในทางกลับกันดินสอดังกล่าวจะหักได้ง่ายหากใส่ในกระเป๋าเสื้อหรือทำหล่นไม่สำเร็จ แม้ว่าจะมีกล่องดินสอพิเศษสำหรับใส่ดินสอ

ในชีวิตประจำวันและการทำงานเราแต่ละคนต้องการดินสอในระดับหนึ่งหรืออีกระดับหนึ่ง สำหรับคนที่มีอาชีพเช่นศิลปินนักออกแบบและช่างเขียนแบบค่านิยมเช่นความแข็งของดินสอเป็นสิ่งสำคัญ

ประวัติความเป็นมาของดินสอ

ในศตวรรษที่สิบสามดินสอต้นแบบแรกปรากฏขึ้นซึ่งทำจากเงินหรือตะกั่ว มันเป็นไปไม่ได้ที่จะลบสิ่งที่พวกเขาเขียนหรือวาดไว้ ในศตวรรษที่ 14 พวกเขาเริ่มใช้ไม้เท้าที่ทำจากหินชนวนดินดำซึ่งเรียกว่า "ดินสออิตาลี"

ในศตวรรษที่ 16 ในเมืองคัมเบอร์แลนด์ของอังกฤษคนเลี้ยงแกะบังเอิญบังเอิญเจอเศษวัสดุที่มีลักษณะคล้ายกับตะกั่วมาก มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเอากระสุนและปลอกกระสุนออกมา แต่พวกมันสามารถวาดและทำเครื่องหมายแกะได้ดีเยี่ยม พวกเขาเริ่มทำแท่งบาง ๆ จากกราไฟท์ที่ปลายแหลมซึ่งไม่เหมาะสำหรับการเขียนและสกปรกมาก

หลังจากนั้นไม่นานศิลปินคนหนึ่งสังเกตเห็นว่าการวาดภาพด้วยแท่งกราไฟต์ที่ติดอยู่บนต้นไม้นั้นสะดวกกว่ามาก นี่คือวิธีที่ดินสอกระดานชนวนที่เรียบง่ายมีร่างกาย แน่นอนว่าในเวลานั้นไม่มีใครคิดถึงความแข็งของดินสอด้วยซ้ำ

ดินสอสมัยใหม่

รูปแบบที่เรารู้จักกันในชื่อดินสอนั้นถูกประดิษฐ์ขึ้นเมื่อปลายศตวรรษที่ 18 โดย Nicolas Jacques Conte นักวิทยาศาสตร์ชาวฝรั่งเศส ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญหลายประการในการออกแบบดินสอ

ดังนั้น Count Lothar von Fabercastle จึงเปลี่ยนรูปร่างของกล่องดินสอจากทรงกลมเป็นหกเหลี่ยม สิ่งนี้ช่วยลดความสามารถในการม้วนของดินสอบนพื้นผิวมุมต่างๆที่ใช้ในการเขียน

และนักประดิษฐ์ชาวอเมริกัน Alonso Townsend Cross กำลังคิดที่จะลดปริมาณวัสดุสิ้นเปลืองทำดินสอที่มีตัวโลหะและแท่งกราไฟต์ขยายไปตามความยาวที่ต้องการ

เหตุใดความหนักแน่นจึงสำคัญมาก?

ใครก็ตามที่วาดหรือร่างบางอย่างอย่างน้อยสองสามครั้งจะบอกว่าดินสอสามารถเว้นจังหวะและเส้นที่ความอิ่มตัวของสีและความหนาต่างกันได้ ลักษณะดังกล่าวมีความสำคัญสำหรับความเชี่ยวชาญทางวิศวกรรมเนื่องจากในตอนแรกการวาดภาพใด ๆ จะทำด้วยดินสอแข็งตัวอย่างเช่น T2 และในขั้นตอนสุดท้าย - ด้วยดินสอที่นุ่มกว่าให้ทำเครื่องหมาย M-2M เพื่อเพิ่มความชัดเจนของเส้น

ความแข็งของดินสอมีความสำคัญเท่าเทียมกันสำหรับศิลปินมืออาชีพและมือสมัครเล่น ดินสอที่มีตะกั่วอ่อนใช้ในการสร้างภาพร่างและสเก็ตช์และใช้ดินสอที่แข็งกว่าในการทำงานให้เสร็จ

ดินสอคืออะไร?

ดินสอทั้งหมดสามารถแบ่งออกเป็นสองกลุ่มใหญ่: ธรรมดาและสี

ดินสอธรรมดามีชื่อนี้เพราะมีโครงสร้างที่เรียบง่ายมากและเขียนด้วยตะกั่วกราไฟท์ที่พบมากที่สุดโดยไม่มีสารเติมแต่งใด ๆ ดินสอประเภทอื่น ๆ ทั้งหมดมีโครงสร้างที่ซับซ้อนกว่าและมีการนำสีย้อมต่างๆมาใช้ในองค์ประกอบ

มีอยู่ไม่กี่ประเภทโดยทั่วไป ได้แก่ :

• สีธรรมดาซึ่งสามารถเป็นได้ทั้งด้านเดียวและสองด้าน
• ขี้ผึ้ง;
• ถ่านหิน;
• สีน้ำ;
• พาสเทล

การจำแนกประเภทของดินสอกราไฟท์อย่างง่าย

ดังที่ได้กล่าวไปแล้วตะกั่วกราไฟท์ติดตั้งในดินสอธรรมดา ตัวบ่งชี้เช่นความแข็งของไส้ดินสอเป็นพื้นฐานสำหรับการจำแนกประเภท

ประเทศต่างๆได้ใช้เครื่องหมายต่างๆที่บ่งบอกถึงความแข็งของดินสอซึ่งในยุโรปรัสเซียและอเมริกาเป็นที่แพร่หลายมากที่สุด

เครื่องหมายกราไฟท์สีดำของรัสเซียและยุโรปซึ่งเรียกอีกอย่างว่าดินสอธรรมดาแตกต่างจากของอเมริกาเนื่องจากมีการกำหนดทั้งตัวอักษรและดิจิทัล

เพื่อระบุความแข็งของดินสอในระบบการทำเครื่องหมายของรัสเซียสันนิษฐานว่า: T - hard, M - soft, TM - ปานกลาง เพื่อชี้แจงระดับของความนุ่มนวลหรือความแข็งค่าตัวเลขได้ถูกป้อนไว้ข้างตัวอักษร

ในประเทศแถบยุโรปความแข็งของดินสอธรรมดายังระบุด้วยตัวอักษรที่นำมาจากคำที่แสดงลักษณะความแข็ง ดังนั้นสำหรับดินสอเนื้อนุ่มจะใช้ตัวอักษร "B" จากคำว่า blackness (ความดำ) และสำหรับดินสอแข็ง - ตัวอักษร "H" จากความแข็งภาษาอังกฤษ (ความแข็ง) นอกจากนี้ยังมีเครื่องหมาย F ซึ่งมาจากจุดละเอียดภาษาอังกฤษและระบุประเภทเฉลี่ยของดินสอ เป็นระบบเครื่องหมายแสดงความแข็งของตัวอักษรของยุโรปที่ถือเป็นมาตรฐานโลกและเป็นที่นิยมมากที่สุด

และในระบบของอเมริกาซึ่งกำหนดความแข็งของดินสอการกำหนดจะดำเนินการเป็นตัวเลขเท่านั้น โดยที่ 1 อ่อน 2 คือปานกลางและ 3 แข็ง
ในกรณีที่ไม่มีการระบุเครื่องหมายบนดินสอโดยค่าเริ่มต้นจะเป็นของประเภท hard-soft (TM, HB)

ความแข็งขึ้นอยู่กับอะไร?

ปัจจุบันกราไฟต์ยังใช้ในการทำตะกั่วของดินสอกราไฟท์ ความแข็งของดินสอขึ้นอยู่กับสัดส่วนของสารเหล่านี้ที่ผสมในขั้นตอนเริ่มต้นของการผลิต ยิ่งวางดินขาวขาวมากเท่าไหร่ดินสอก็ยิ่งยากเท่านั้น ถ้าปริมาณกราไฟท์มากขึ้นตะกั่วจะอ่อนลง
หลังจากผสมส่วนประกอบที่จำเป็นทั้งหมดแล้วส่วนผสมที่ได้จะถูกป้อนเข้าเครื่องอัดรีด ในนั้นมีการสร้างแท่งขนาดที่กำหนด จากนั้นแท่งกราไฟท์จะถูกยิงในเตาพิเศษซึ่งมีอุณหภูมิสูงถึง 10,000 0 C หลังจากการยิงแท่งจะถูกแช่ในสารละลายน้ำมันชนิดพิเศษซึ่งจะสร้างฟิล์มป้องกันพื้นผิว

อะไรจะง่ายไปกว่าดินสอ? เครื่องมือง่ายๆนี้ทุกคนคุ้นเคยตั้งแต่วัยเด็กไม่ได้เป็นแบบดั้งเดิมอย่างที่เห็นในตอนแรก ไม่เพียง แต่ช่วยให้คุณวาดเขียนและระบายสีเท่านั้น แต่ยังสร้างเอฟเฟกต์ศิลปะภาพร่างภาพวาดต่างๆอีกด้วย! ศิลปินทุกคนต้องสามารถวาดด้วยดินสอได้ และที่สำคัญไม่น้อยไปกว่ากันคือต้องเข้าใจพวกเขา

ดินสอกราไฟท์ ("ธรรมดา") ค่อนข้างแตกต่างจากกัน อย่างไรก็ตาม "ดินสอ" มาจากคำภาษาเตอร์กสองคำคือ "คาร่า" และ "ขีด" (หินดำ)

แท่งเขียนของดินสอสอดเข้าไปในกรอบที่ทำจากไม้หรือพลาสติกและสามารถทำจากกราไฟต์ถ่านหรือวัสดุอื่น ๆ ประเภทที่พบมากที่สุด - ดินสอกราไฟท์ - ระดับความแข็งแตกต่างกันไป

ดวงตาของมนุษย์แยกแยะได้ประมาณ 150 เฉดสีเทา ศิลปินดินสอกราไฟท์มีสามสีให้เลือก สีขาว (สีกระดาษ) สีดำและสีเทา (ดินสอกราไฟท์ที่มีความแข็งต่างกัน) เหล่านี้เป็นสีที่ไม่มีสี การวาดด้วยดินสอเท่านั้นด้วยเฉดสีเทาเท่านั้นที่ช่วยให้คุณสามารถสร้างภาพที่สื่อถึงปริมาณของวัตถุการเล่นเงาและแสงจ้า

ความแข็งของตะกั่ว

ความแข็งของตะกั่วจะแสดงบนดินสอเป็นตัวอักษรและตัวเลข ผู้ผลิตจากประเทศต่างๆ (ยุโรปสหรัฐอเมริกาและรัสเซีย) มีเครื่องหมายความแข็งของดินสอที่แตกต่างกัน

การกำหนดความแข็ง

ในรัสเซียมาตราส่วนความแข็งมีลักษณะดังนี้:

M - นุ่ม T - ยาก TM - แข็ง - อ่อน;

มาตราส่วนของยุโรปค่อนข้างกว้างกว่า (เครื่องหมาย F ไม่มีความสอดคล้องของรัสเซีย):

B - อ่อนจากความดำ (ความดำ); H - แข็งจากความแข็ง (ความแข็ง); F - นี่คือเสียงเฉลี่ยระหว่าง HB และ H (จากจุดละเอียดภาษาอังกฤษ - ความบาง) HB - แข็ง - อ่อน (ความแข็งความดำ - ความแข็ง - ความดำ));

ในสหรัฐอเมริกาใช้มาตราส่วนตัวเลขเพื่อระบุความแข็งของดินสอ:

ตรงตาม B - นุ่ม; - สอดคล้องกับ HB - แข็ง - อ่อน; - สอดคล้องกับ F - ค่าเฉลี่ยระหว่างแข็ง - อ่อนและแข็ง - สอดคล้องกับ H - ยาก; - สอดคล้องกับ 2H - ยากมาก

ลายดินสอดินสอ. โทนสีของเส้นที่วาดด้วยดินสอของการทำเครื่องหมายอาจแตกต่างกันขึ้นอยู่กับผู้ผลิต

ในเครื่องหมายดินสอของรัสเซียและยุโรปตัวเลขที่อยู่ด้านหน้าของตัวอักษรจะระบุระดับความอ่อนหรือความแข็ง ตัวอย่างเช่น 2B นุ่มเป็นสองเท่าของ B และ 2H แข็งเป็นสองเท่าของ H Pencils วางตลาดจาก 9H (แข็งที่สุด) ถึง 9B (อ่อนที่สุด)

ดินสอนุ่ม

เริ่มจาก B ถึง 9B

ดินสอที่ใช้บ่อยที่สุดในการสร้างภาพวาดคือ HB อย่างไรก็ตามนี่เป็นดินสอที่พบบ่อยที่สุด ใช้ดินสอนี้วาดฐานรูปร่างของภาพวาด HB ใช้ทาได้ดีสร้างวรรณยุกต์ไม่แข็งไม่อ่อนเกินไป ดินสอ 2B เนื้อนุ่มจะช่วยในการวาดสถานที่ที่มืดลงไฮไลต์และเน้นเสียงเพื่อสร้างเส้นที่ชัดเจนในภาพวาด

ดินสอแข็ง

เริ่มจาก H ถึง 9H

H - ดินสอแข็งดังนั้นเส้นบางเบา "แห้ง" ด้วยดินสอแข็งพวกเขาวาดวัตถุทึบที่มีโครงร่างที่ชัดเจน (หินโลหะ) ด้วยดินสอที่แข็งเช่นนี้ตามรูปวาดที่วาดเสร็จแล้วทับเศษที่แรเงาหรือแรเงาพวกเขาวาดเส้นบาง ๆ เช่นวาดเส้นในเส้นผม

การฟักไข่และการทาสี

เส้นขีดบนกระดาษวาดด้วยดินสอโดยเอียงทำมุมประมาณ 45 °กับระนาบของแผ่นกระดาษ เพื่อให้เส้นหนาขึ้นคุณสามารถหมุนดินสอรอบแกนได้

พื้นที่แสงถูกฟักด้วยดินสอแข็ง พื้นที่มืดมีความนุ่มนวลตามลำดับ

เมื่อวาดภาพพวกเขาจะค่อยๆเคลื่อนจากที่สว่างไปยังพื้นที่มืดเนื่องจากการทำให้ส่วนหนึ่งของภาพวาดมืดลงด้วยดินสอนั้นง่ายกว่าการทำให้ที่มืดจางลง

ไส้ดินสอ Graphite เป็นวัสดุที่เปราะบาง แม้จะมีการป้องกันเปลือกไม้ แต่ก็ต้องใช้ดินสอด้วยความระมัดระวัง เมื่อทำหล่นไส้ดินสอจะแตกออกจากกันแล้วแตกระหว่างเหลาทำให้ดินสอใช้งานไม่ได้

และอีกเล็กน้อยเกี่ยวกับดินสอซึ่งเป็น บริษัท ที่คุณอาจรู้จักมานานแล้ว

"ผู้สร้าง"

ดินสอราคาไม่แพงที่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าทำจากไม้คุณภาพสูงไส้ดินสอไม่แตกและเหลาง่าย เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมถือง่ายในมือเครื่องหมายความแข็งของตะกั่วจะตรงกับตัวอักษรที่ระบุบนดินสอเสมอ (พารามิเตอร์สองตัวสุดท้ายชัดเจนมาก แต่ผู้ใช้ฟอรัมต่างๆสำหรับศิลปินมักจะทำเครื่องหมายไว้ในคำอธิบาย)

ดินสอคุณภาพดีค่อนข้างดีศิลปินหลายคนเป็นรุ่นโปรด ขายเป็นชุด 24. พวกเขามีร่างกายที่แข็งแกร่งและเฉียบคมได้ดี ในฐานะที่เป็นคุณสมบัติของดินสอเหล่านี้พวกเขาสังเกตเห็นกลิ่นที่คงอยู่และค่อนข้างเฉพาะเจาะจงของพวกเขาและยังให้อภัยในเรื่องการขมวดคิ้วความนุ่มนวลของดินสอนุ่ม พวกมันมีความนุ่มนวลกว่ารุ่นที่มีหมายเลขใกล้เคียงกันจาก บริษัท อื่นมากนุ่มที่สุดแม้จะร่วนและมีรอยเปื้อนเพียงเล็กน้อย แต่โดยทั่วไปแล้วนี่เป็นตัวเลือกที่ยอดเยี่ยมสำหรับมืออาชีพดินสอคุณภาพสูงที่สะดวกสบายและมีคุณภาพสูง

“ เกาะไอนัวร์”

ดินสอคุณภาพสูงเหลาอย่างสมบูรณ์แบบดินสอเหล่านี้ง่ายต่อการลบและไม่แตกเลยแม้จะหยดลงพื้นหลายครั้ง

จำหน่ายทั้งแบบแยกชิ้นและในกล่องโลหะที่มีสไตล์ - โดยทั่วไปแล้วพวกเขายินดีที่จะใช้ ข้อเสียเปรียบเพียงประการเดียวคือราคาซึ่งมักจะแพงที่สุดในการจัดประเภทของร้านค้าเดียว อย่างไรก็ตามพวกเขาได้รับชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่เพชรเม็ดใหญ่ "Kohinur" ซึ่งเป็นหนึ่งในอัญมณีที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก

หากคุณมี บริษัท ดินสอที่คุณชื่นชอบคุณสามารถบอกได้ในความคิดเห็น

ขอบคุณที่ให้ความสนใจ!

ดินสอง่ายๆความแตกต่าง ดินสอคืออะไร? นี่คือเครื่องดนตรีชนิดหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายแท่งที่ทำจากวัสดุเขียน (ถ่านหินกราไฟต์สีแห้ง ฯลฯ ) เครื่องมือนี้ใช้กันอย่างแพร่หลายในการเขียนการวาดภาพและการร่างภาพ โดยปกติสไตลัสจะถูกแทรกลงในเฟรมที่สะดวกสบาย ดินสอสามารถเป็นสีและ "เรียบง่าย" วันนี้เราจะพูดถึงดินสอ "ธรรมดา" เช่นนี้หรือเกี่ยวกับชนิดของดินสอกราไฟท์ที่มีอยู่วัตถุชิ้นแรกที่มีลักษณะคล้ายดินสอจากระยะไกลถูกประดิษฐ์ขึ้นในศตวรรษที่ 13 มันเป็นลวดเงินเส้นเล็กที่บัดกรีเข้ากับด้ามจับ เราเก็บ "ดินสอเงิน" ดังกล่าวไว้เป็นกรณีพิเศษ ในการวาดด้วยดินสอนั้นต้องใช้ทักษะและทักษะที่น่าทึ่งเพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่จะลบสิ่งที่เขียน นอกจาก "ดินสอเงิน" แล้วยังมี "ตะกั่ว" - มันถูกใช้สำหรับภาพร่าง ประมาณศตวรรษที่ 14 "ดินสออิตาลี" ปรากฏขึ้น: แท่งที่ทำจากหินดินดานสีดำ ต่อมาคันทำจากผงกระดูกเผาผสมกาวผัก ดินสอดังกล่าวให้เส้นที่ชัดเจนและมีสีสัน อย่างไรก็ตามศิลปินบางคนยังคงใช้เครื่องมือการเขียนประเภทนี้เพื่อให้ได้ผลบางอย่าง ดินสอกราไฟท์เป็นที่รู้จักกันมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 16 รูปลักษณ์ของพวกเขาน่าสนใจมาก: ในพื้นที่คัมเบอร์แลนด์คนเลี้ยงแกะชาวอังกฤษพบมวลมืดจำนวนหนึ่งในพื้นดินซึ่งพวกเขาเริ่มทำเครื่องหมายแกะ เนื่องจากมวลสารมีสีคล้ายกับตะกั่วจึงถูกเข้าใจผิดว่าเป็นเศษโลหะ แต่ต่อมาพวกเขาก็เริ่มทำแท่งคมบาง ๆ จากมันซึ่งใช้ในการวาดภาพ ไม้เนื้ออ่อนและมักจะหักและมือของพวกเขาสกปรกดังนั้นจึงจำเป็นต้องวางไว้ในกล่อง ไม้เท้าเริ่มถูกยึดระหว่างแท่งไม้หรือท่อนไม้ห่อด้วยกระดาษหนามัดด้วยเกลียว สำหรับดินสอกราไฟต์ที่เราคุ้นเคยในปัจจุบัน Nicola Jacques Conte ถือเป็นผู้ประดิษฐ์ คอนเต้กลายเป็นผู้คิดค้นสูตรเมื่อผสมกราไฟท์กับดินเหนียวและผ่านกระบวนการที่อุณหภูมิสูง - ด้วยเหตุนี้แกนจึงแข็งแรงและนอกจากนี้เทคโนโลยีนี้ยังช่วยควบคุมความแข็งของกราไฟท์

ความแข็งของตะกั่วความแข็งของตะกั่วจะแสดงบนดินสอเป็นตัวอักษรและตัวเลข ผู้ผลิตจากประเทศต่างๆ (ยุโรปสหรัฐอเมริกาและรัสเซีย) มีเครื่องหมายความแข็งของดินสอที่แตกต่างกัน การกำหนดความแข็งในรัสเซียมาตราส่วนความแข็งมีลักษณะดังนี้: M - อ่อน T - ยาก; TM - แข็ง - อ่อน; มาตราส่วนของยุโรปค่อนข้างกว้างกว่า (เครื่องหมาย F ไม่มีการรองรับภาษารัสเซีย): B - นุ่มจากความดำ (ความมืด); H - ยากจากความแข็ง (ความแข็ง); F คือเสียงกลางระหว่าง HB และ H (จากจุดละเอียดภาษาอังกฤษ - ความบาง) HB - แข็ง - อ่อน (ความแข็งความดำ - ความแข็ง - ความดำ); ในสหรัฐอเมริกามาตราส่วนของตัวเลขใช้เพื่อระบุความแข็งของดินสอ: - สอดคล้องกับ B - อ่อน; - สอดคล้องกับ HB - แข็ง - อ่อน; ½ - สอดคล้องกับ F - กลางระหว่างแข็ง - อ่อนและแข็ง - สอดคล้องกับ H - ยาก; - สอดคล้องกับ 2H - ยากมาก ลายดินสอดินสอ. โทนสีของเส้นที่วาดด้วยดินสอของการทำเครื่องหมายอาจแตกต่างกันขึ้นอยู่กับผู้ผลิต ในเครื่องหมายดินสอของรัสเซียและยุโรปตัวเลขที่อยู่ด้านหน้าของตัวอักษรจะระบุระดับความอ่อนหรือความแข็ง ตัวอย่างเช่น 2B นุ่มเป็นสองเท่าของ B และ 2H แข็งเป็นสองเท่าของ H Pencils วางตลาดเชิงพาณิชย์จาก 9H (แข็งที่สุด) ถึง 9B (อ่อนที่สุด) ดินสอชนิดแข็งเริ่มจาก H ถึง 9H H - ดินสอแข็งดังนั้นเส้นบางเบา "แห้ง" ด้วยดินสอแข็งพวกเขาวาดวัตถุทึบที่มีโครงร่างที่ชัดเจน (หินโลหะ) ด้วยดินสอที่แข็งเช่นนี้ตามรูปวาดที่วาดเสร็จแล้วทับเศษที่แรเงาหรือแรเงาพวกเขาวาดเส้นบาง ๆ เช่นวาดเส้นในเส้นผม เส้นที่วาดด้วยดินสอเนื้อนุ่มมีโครงร่างที่หลวมเล็กน้อย ตะกั่วที่นุ่มนวลจะช่วยให้คุณสามารถดึงตัวแทนของสัตว์ต่างๆได้อย่างน่าเชื่อถือเช่นนกกระต่ายแมวสุนัข หากคุณจำเป็นต้องเลือกระหว่างดินสอชนิดแข็งหรือแบบอ่อนศิลปินจะใช้ดินสอที่มีไส้อ่อน ภาพที่วาดด้วยดินสอดังกล่าวสามารถแรเงาด้วยกระดาษบาง ๆ ด้วยนิ้วหรือยางลบ หากจำเป็นคุณสามารถเหลาด้ามกราไฟท์ของดินสอนุ่ม ๆ ให้ละเอียดแล้วลากเส้นบาง ๆ คล้ายกับดินสอแข็ง การฟักไข่และการวาดเส้นบนกระดาษวาดด้วยดินสอโดยเอียงทำมุมประมาณ 45 °กับระนาบของแผ่นกระดาษ เพื่อให้เส้นหนาขึ้นคุณสามารถหมุนดินสอรอบแกนได้ พื้นที่แสงถูกฟักด้วยดินสอแข็ง พื้นที่มืดมีความนุ่มนวลตามลำดับ การแรเงาด้วยดินสอเนื้อนุ่มมากไม่สะดวกเนื่องจากตะกั่วจะหมองลงอย่างรวดเร็วและความละเอียดของเส้นจะหายไป วิธีแก้ปัญหาคือต้องเหลาจุดบ่อย ๆ หรือใช้ดินสอที่แข็งขึ้น เมื่อวาดภาพพวกเขาจะค่อยๆเคลื่อนจากที่สว่างไปยังพื้นที่มืดเนื่องจากการทำให้ส่วนหนึ่งของภาพวาดมืดลงด้วยดินสอนั้นง่ายกว่าการทำให้ที่มืดจางลง โปรดทราบว่าไม่ควรเหลาดินสอด้วยเครื่องเหลาธรรมดา แต่ใช้มีด ตะกั่วควรมีความยาว 5-7 มม. ซึ่งช่วยให้คุณเอียงดินสอและได้เอฟเฟกต์ที่ต้องการ ไส้ดินสอ Graphite เป็นวัสดุที่เปราะบาง แม้จะมีการป้องกันเปลือกไม้ แต่ก็ต้องใช้ดินสอด้วยความระมัดระวัง เมื่อทำหล่นไส้ดินสอจะแตกออกจากกันแล้วแตกระหว่างเหลาทำให้ดินสอใช้งานไม่ได้ ความแตกต่างที่ควรทราบเมื่อใช้ดินสอสำหรับการแรเงาในตอนเริ่มต้นคุณควรใช้ดินสอเนื้อแข็ง เหล่านั้น. เส้นที่แห้งที่สุดจะได้รับด้วยดินสอแข็ง ภาพที่วาดเสร็จแล้วจะวาดด้วยดินสอเนื้อนุ่มเพื่อให้ได้ความชุ่มฉ่ำและแสดงออก ดินสอเนื้อนุ่มทิ้งเส้นสีเข้ม ยิ่งคุณเอียงดินสอมากเท่าไหร่แทร็คก็จะกว้างขึ้นเท่านั้น อย่างไรก็ตามด้วยการถือกำเนิดของดินสอที่มีตะกั่วหนาความต้องการนี้จะหายไป หากคุณไม่ทราบว่าภาพวาดสุดท้ายจะเป็นอย่างไรขอแนะนำให้เริ่มด้วยดินสอแข็ง ด้วยดินสอแข็งคุณสามารถค่อยๆหมุนเสียงที่ต้องการได้ ในตอนแรกตัวฉันเองได้ทำผิดต่อไปนี้: ฉันหยิบดินสอที่อ่อนเกินไปซึ่งทำให้ภาพวาดมืดและไม่สามารถเข้าใจได้ กรอบดินสอแน่นอนรุ่นคลาสสิกคือตะกั่วในกรอบไม้ แต่ตอนนี้มีพลาสติกเคลือบและแม้แต่กรอบกระดาษ ไส้ดินสอหนา ในแง่หนึ่งนี่เป็นสิ่งที่ดี แต่ในทางกลับกันดินสอดังกล่าวจะหักได้ง่ายหากใส่ในกระเป๋าเสื้อหรือทำหล่นไม่สำเร็จ แม้ว่าจะมีกล่องดินสอพิเศษสำหรับโอนดินสอ (ตัวอย่างเช่นฉันมีชุดดินสอไส้ดินสอสีดำ KOH-I-NOOR Progresso ซึ่งเป็นแพ็คเกจที่ดีและมั่นคงเช่นกล่องดินสอ)

ตัดสินใจว่าคุณต้องการดินสอเพื่ออะไร

• คุณจะเอาดินสอไปทำอะไร? จะเขียนเยอะไหม หรือทำการบ้าน? อาจจะแก้ปริศนาอักษรไขว้? หรือร่างและระบายสีภาพที่สมบูรณ์?
• คุณกดดินสอหนักแค่ไหนเวลาเขียนหรือวาด?
• คุณชอบเส้นบางหรือเส้นหนา?
• คุณมีแนวโน้มที่จะทำดินสอของคุณหายเป็นประจำให้คนอื่นเคี้ยวหรือทำให้เสียหรือคุณพยายามประหยัดดินสอและเก็บไว้ในกล่องดินสอโดยเฉพาะหรือไม่?
• คุณพกดินสอไว้ในกระเป๋าโดยเสี่ยงต่อการบาดเจ็บจากปลายตะกั่วหรือไม่?
• คุณกำลังพยายามเก็บยางลบไว้บนดินสอหรือว่ามันมักจะหาย? คุณไม่ค่อยใช้ยางลบและมันก็แห้ง?

สังเกตสิ่งที่คุณชอบหรือไม่ชอบเกี่ยวกับดินสอที่คุณใช้ บางทีบางคนก็ถือไว้ในมือได้อย่างสบาย ๆ ในขณะที่บางคนกลับพบว่ามันยากที่จะขยับบนแผ่นกระดาษ

คิดว่าคุณชอบอะไรที่สุด: ดินสอกดหรือแบบดั้งเดิม

• ไม่จำเป็นต้องเหลาดินสอเชิงกล แต่ต้องเปลี่ยนความหนาของตะกั่วที่ถูกต้อง ตามกฎแล้วเมื่อห่างจากตะกั่วประมาณ 1 เซนติเมตรจะไม่สามารถใช้งานได้อีกต่อไป
• ดินสอกดช่วยให้คุณสามารถวาดเส้นบาง ๆ และสม่ำเสมอซึ่งจะเป็นประโยชน์เมื่อสร้างภาพวาดทางเทคนิคหรือภาพวาดขนาดเล็ก
• ความยาวของดินสอกดไม่เปลี่ยนแปลงเมื่อเวลาผ่านไป
• ดินสอกดมักมีราคาแพงกว่าดินสอทั่วไปโดยเฉพาะดินสอคุณภาพสูงที่ออกแบบมาเพื่อการใช้งานในระยะยาว ส่วนใหญ่แล้วดินสอกดจะให้ความสามารถในการเปลี่ยนตะกั่วและยางลบซึ่งช่วยให้คุณใช้งานได้นานมาก
• ดินสอธรรมดาทั่วไปมีราคาถูก ความหนาของเส้นอาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับมุมเอียงและระดับความทื่อของตะกั่ว
• ข้อดีของดินสอทั่วไปคือมีต้นทุนต่ำมีจำหน่ายและใช้งานง่าย หลายคนชอบความรู้สึกของดินสอปกติ