ปัญหาของวัยรุ่นในสังคมไทยknowledge Boromarajonani Chon Buri > การพยาบาล > ปัญหาของวัยรุ่นในสังคมไทย มีนาคม 1, 2017 ปัญหาของวัยรุ่นในสังคมไทย ดังนั้น ทุกคนในกลุ่มจึงคิดทำรายงานเกี่ยวกับปัญหาของวัยรุ่น ที่เป็นปัญหา ทำให้เกิดความสับสนวุ่นวาย มีผลกระทบต่อตัวของวัยรุ่นเอง ครอบครัว สังคม และประเทศชาติ ซึ่งปัญหานี้ต้องได้รับการดูแลเอาใจใส่ การศึกษาเรียนรู้ และหาแนวทางการในการแก้ปัญหาต่อไป ผลกระทบของปัญหาที่ศึกษาต่อสังคม
พฤติกรรมวัยรุ่น พฤติกรรมวัยรุ่น:มีปัญหาอารมณ์และพฤติกรรม สาเหตุอาจเกิดจากการร้องไห้เพื่อต้องการเรียกร้องความสนใจจากพ่อแม่ หรือเพื่อน หรือเพื่อทดสอบว่า พ่อแม่หรือเพื่อนรักเราจริงไหม รักเท่าคนอื่นไหม หรือเรียนรู้มาตั้งแต่เด็กว่าใครขัดใจก็จะร้องไห้จนติดเป็นนิสัย วิธีการช่วยเหลือ กรณีติดเป็นนิสัยจะต้องใช้เวลานานในการรักษา รู้สึกเหงา เป็นเรื่องธรรมดาที่ในแต่ละช่วงเวลาที่เราอยู่คนเดียวในบางขณะ บาง บรรยากาศ หรือสถานการณ์ เราจะเกิดความรู้สึกเหงาขึ้นมา เช่น บางครั้ง ที่เราฟังเพลงเศร้า ๆ หรือถูก ปล่อยให้อยู่ตามลำพังนาน ๆ โดยมิได้ติดต่อ กับใคร ในช่วงที่เราห่างไกลเพื่อนฝูง ญาติพี่น้อง หรือคนใกล้ชิด วัยรุ่นกับความเหงา คุณเป็นวัยรุ่นที่กำลังเหงาอยู่หรือเปล่าคะ อย่าเพิ่งตกใจไปนะคะ ความเหงาเป็น เรื่องธรรมดาสำหรับวัยรุ่น และสำหรับคนทั่วไปด้วย บางครั้งคนเราก็จะรู้สึกเหงา ขึ้นมาเฉย ๆ ทั้งนี้อาจเป็นเพราะบรรยากาศเป็นใจ เช่น บรรยากาศตอนใกล้ค่ำ หรือช่วงที่ต้องอยู่คนเดียว ห่างไกลผู้คน วัยรุ่นชอบโกหก วัยรุ่นโกหกเก่ง โกหกบ่อย หรือไม่พูดความจริงหรือพูดกำกวม จริงบ้าง ไม่จริงบ้าง มักมีสาเหตุ อย่างน้อย ๆ 3 อย่างด้วยกัน คือ 1. จงใจที่จะไม่พูดความจริงปิดบังอำพรางความเป็นส่วนตัวของเขา ไม่ต้องการให้ใครรู้ 2. ไม่กล้าพูดความจริง เพราะกลัวจะถูกตำหนิติเตียน วัยรุ่นชอบขโมยของ การลักขโมยของวัยรุ่นมักมีสาเหตุสำคัญ ๆ อย่างน้อย 3 อย่างคือ 1. เพราะขาดการอบรมบ่มนิสัยหรือจริยธรรม 2. เพราะขาดแคลนในสิ่งที่ต้องการปรารถนา 3. เพราะต้องการแก้แค้นพ่อแม่ ผู้ปกครอง ครู-อาจารย์ หรือองค์กร ที่ตนสังกัด 4. เพราะมีปัญหาทางจิตใจ วัยรุ่นอารมณ์รุนแรง โดยทั่วไป
วัยรุ่นมีอารมณ์รุนแรงเป็นธรรมชาติ ตั้งแต่รุนแรงเพียงเล็กน้อย เช่น หงุดหงิด ตำหนิคนอื่น คิดเร็วทำเร็ว จนถึงอารมณ์รุนแรงมาก ๆ เช่น ก้าวร้าว ดื้อดึง ด่าทอ ชวนทะเลาะต่าง ๆ และที่ออกจะรุนแรงมากเป็นพิเศษก็คือ ยกพวกตีกัน ก่อความไม่สงบในชุมชนและสังคม ‘วัยรุ่นวุ่นรัก…ผลต่อสุขภาพและแนวทางการช่วยเหลือ’ ผศ.น.พ.ศิริไชย หงษ์สงวนศรี อาจารย์ประจำภาควิชาจิตเวช คณะแพทยศาสตร์ ร.พ. รามาธิบดี กล่าวว่า ปัญหาการมีเพศสัมพันธ์ในวัยรุ่นมีแนวโน้มความรุนแรงมากขึ้น และเป็นสาเหตุของปัญหาอื่นที่จะตามมาอีกหลายประการ คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี ได้ร่วมกับสำนักงานเอแบคโพล มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ สำรวจพฤติกรรมทางเพศของวัยรุ่นเมื่อต้นปี พ.ศ.2547 พบว่าวัยรุ่นชายเคยมีเพศสัมพันธ์แล้วร้อยละ 35.3 วัยรุ่นหญิงเคยมีเพศสัมพันธ์แล้วร้อยละ 21.4 สูงกว่าเมื่อปี พ.ศ. 2545 ที่วัยรุ่นชายและหญิงเคยมีเพศสัมพันธ์แล้วร้อยละ 31.3 และ 9.9 ตามลำดับ การมีเพศสัมพันธ์ของวัยรุ่นแต่เพียงอย่างเดียวอาจไม่ใช่ปัญหาสำคัญ แต่การศึกษาวิจัยพบว่า วัยรุ่นที่มีเพศสัมพันธ์ตั้งแต่อายุยังน้อยมักมีปัญหาพฤติกรรมเสี่ยงอย่างอื่นร่วมด้วย เช่น การสูบบุหรี่ ดื่มเหล้า การเสพสารเสพติด พฤติกรรมเสี่ยงอันตรายอย่างอื่น พฤติกรรมก้าวร้าว ปัญหาอารมณ์ซึมเศร้า รวมถึงการมีเพศสัมพันธ์อย่างไม่ปลอดภัยทั้งการป้องกันการตั้งครรภ์และการติดเชื้อ โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ผลการวิจัยพบว่าวัยรุ่นมีเพศสัมพันธ์แล้วเพียงร้อยละ 19.0 ที่ใช้ถุงยางอนามัยทุกครั้ง การมีเพศสัมพันธ์ของวัยรุ่นจึงนับว่าเป็นปัญหาพฤติกรรมอย่างหนึ่ง และยังเกี่ยวข้องกับหรือบ่งชี้ว่ามีสาเหตุจากปัญหาทางด้านจิตใจมาตั้งแต่วัยเด็กหลายประการที่ยังไม่ได้รับการช่วยเหลือ ปัญหาครอบครัว และปัญหาของสังคมโดยรวมที่ยังไม่ได้แก้ไข นอกจากนี้การมีเพศสัมพันธ์ตั้งแต่อายุยังน้อยยังทำให้เกิดผลกระทบทางด้านจิตใจตามมา ได้แก่ ความสัมพันธ์ที่ไม่มั่นคง การเปลี่ยนคู่หลายคน ในกรณีที่มีการตั้งครรภ์และฝ่ายชายไม่รับผิดชอบวัยรุ่นหญิงร้อยละ 57 จะตัดสินใจทำแท้ง ซึ่งจะมีผลกระทบด้านจิตใจตามมา ได้แก่ ความรู้สึกผิด อารมณ์ซึมเศร้า เป็นต้น ส่วนวัยรุ่นหญิงที่เลือกตั้งครรภ์จนครบกำหนดคลอดมักจะได้รับผลกระทบด้านจิตสังคมต่อไป คือ ระดับการศึกษาต่ำ รายได้ต่ำ ได้รับการช่วยเหลือจากสังคมน้อย มักต้องเป็นฝ่ายเลี้ยงดูลูกตามลำพัง ครอบครัวไม่มั่นคง ทำให้มีความตึงเครียดสูง และมีภาวะซึมเศร้าสูง นอกจากนี้ยังมีผลกระทบต่อการเลี้ยงดูลูก เด็กที่เกิดจากพ่อแม่วัยรุ่นที่ยังขาดวุฒิภาวะ ความพร้อมและความสามารถในการเลี้ยงดูลูกมักมีปัญหาด้านอารมณ์และพฤติกรรมต่างๆ ที่ทำให้เกิดปัญหาทางสังคมตามมาอีก สาเหตุของการมีเพศสัมพันธ์ตั้งแต่อายุยังน้อย – วัยรุ่น ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการมีเพศสัมพันธ์ตั้งแต่อายุน้อยเกี่ยวข้องกับตัววัยรุ่นเอง ทั้งทางชีวภาพและจิตสังคม เช่น การเข้าสู่วัยรุ่นหนุ่มสาวเร็วสัมพันธ์กับการมีเพศสัมพันธ์ตั้งแต่อายุน้อย ส่วนปัจจัยด้านจิตสังคมที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ ความรู้สึกภาคภูมิใจในตนเองต่ำ การพัฒนาด้านคุณธรรมต่ำ อารมณ์ผูกพันต่อพ่อแม่ที่ไม่มั่นคง ความรู้สึกขาดรัก ซึ่งสัมพันธ์กับการเลี้ยงดูมาตั้งแต่วัยเด็ก และลักษณะบุคลิกภาพบางอย่าง เช่น หุนหันพลันแล่น ชอบความเร้าใจและเสี่ยงอันตราย นอกจากนี้ยังสัมพันธ์กับอารมณ์ซึมเศร้า ระดับสติปัญญา ความสำเร็จด้านการเรียน การขาดทักษะในชีวิตด้านต่างๆ การขาดความรู้เพศศึกษาและประวัติการถูกทารุณกรรมทางเพศ และพบว่าการที่วัยรุ่นสนใจเข้าร่วมกิจกรรมทางศาสนาสม่ำเสมอ หรือเป็นนักกีฬา เป็นปัจจัยที่ช่วยป้องกันการมีเพศสัมพันธ์ตั้งแต่อายุน้อย – ครอบครัว ปัจจัยด้านครอบครัวที่สัมพันธ์กับการมีเพศสัมพันธ์ตั้งแต่อายุน้อยมี 2 ด้าน คือ ลักษณะโครงสร้างทางครอบครัว และการทำหน้าที่ของครอบครัว ลักษณะโครงสร้างครอบครัว ได้แก่ ครอบครัวที่มีพ่อหรือแม่คนเดียว การหย่าร้างของพ่อแม่ ระดับการศึกษาต่ำ ฐานะทางเศรษฐกิจและสังคมต่ำ เป็นต้น ด้านการทำหน้าที่ของครอบครัวนั้น ครอบครัวที่ลูกวัยรุ่นมีโอกาสเสี่ยงน้อยต่อการมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร ต้องมีการติดตามพฤติกรรมของลูกวัยรุ่นอย่างเหมาะสม มีความสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่กับลูกดีและมีการสื่อสารที่ดีที่ทำให้พ่อแม่สามารถถ่ายทอดค่านิยมด้านพฤติกรรมทางเพศต่อวัยรุ่นได้ ครอบครัวในปัจจุบันพ่อแม่มีเวลาให้กับลูกน้อยตั้งแต่การเลี้ยงดูในวัยเด็กจนถึงวัยรุ่น และวัยรุ่นมีกิจกรรมนอกบ้านมากขึ้น ทำให้พ่อแม่สามารถติดตามพฤติกรรมของวัยรุ่นได้น้อย แต่การติดตามที่ทำให้วัยรุ่นรู้สึกถูกควบคุมมากเกินไป จนวัยรุ่นเสียความเป็นตัวของตัวเองกลับทำให้มีโอกาสเสี่ยงสูงขึ้น วัยรุ่นที่รู้สึกพึงพอใจในความสัมพันธ์กับพ่อแม่ มีโอกาสมีเพศสัมพันธ์ตั้งแต่อายุน้อยต่ำกว่าวัยรุ่นที่รู้สึกไม่พอใจกับความสัมพันธ์กับพ่อแม่หลายเท่า นอกจากนี้ยังสัมพันธ์กับแบบอย่างพฤติกรรมทางเพศของพ่อแม่ด้วย – สังคม ปัจจัยด้านสังคมมีอิทธิพลต่อพัฒนาการในช่วงวัยรุ่นมาก อิทธิพลด้านสังคมต่อ พฤติกรรมทางเพศมาจากหลายด้าน ตั้งแต่กลุ่มเพื่อน วัยรุ่นที่มีเพื่อนมีปัญหาพฤติกรรมและมีเพศสัมพันธ์ตั้งแต่อายุน้อยมีโอกาสเสี่ยงสูง ค่านิยมทางด้านพฤติกรรมทางเพศของวัยรุ่นเอง กลุ่มเพื่อน และของสังคมล้วนมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมทางเพศของวัยรุ่น และในปัจจุบันวัยรุ่นยังได้รับอิทธิพลจากสื่อต่างๆ รวมทั้งอินเตอร์เน็ต ที่กระตุ้นให้วัยรุ่นเริ่มมีเพศสัมพันธ์ตั้งแต่อายุน้อยลงกว่าเดิม ผลการศึกษาในต่างประเทศวัยรุ่นร้อยละ 76 ตอบว่าสาเหตุหนึ่งที่ทำให้มีเพศสัมพันธ์ คือสื่อโทรทัศน์และภาพยนตร์ทำให้รู้สึกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องปกติสำหรับวัยรุ่น แนวทางการช่วยเหลือ การแก้ไขปัญหาการมีเพศสัมพันธ์ตั้งแต่อายุน้อยอย่างได้ผลต้อง ดำเนินการในทุกระดับ ตั้งแต่วัยรุ่นเอง ครอบครัว สังคม และระดับชาติไปพร้อมๆ กันโดยต้องเน้นการป้องกันปัญหามากกว่าการแก้ไขหรือฟื้นฟู ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับบทบาทของแพทย์ควรประกอบด้วย การให้คำแนะนำเรื่องการเลี้ยงดูอย่างถูกต้องและเหมาะสมแก่ระดับพัฒนาการแก่ พ่อแม่ตั้งแต่แรกเกิดอย่างสม่ำเสมอ เพื่อเป็นวัยรุ่นที่มีพื้นฐานด้านจิตใจที่มั่นคง มีความรู้สึกภาคภูมิใจในตัวเองไม่เป็นผู้ที่รู้สึกขาดรัก ให้คำแนะนำเรื่องการสร้างบรรยากาศในครอบครัวและความสัมพันธ์ที่ดีกับลูกโดยเฉพาะในช่วงลูกเป็นวัยรุ่น ให้คำแนะนำเรื่องการรับสื่อต่างๆ ของลูกอย่างเหมาะสม ให้พ่อแม่สนับสนุนด้านกีฬา ดนตรี หรือความสามารถพิเศษอื่น และให้ร่วมกิจกรรมทางศาสนาสม่ำเสมอ แพทย์ควรมีทักษะในการดูแลและให้การช่วยเหลือวัยรุ่น ควรประเมินด้านจิตสังคมอย่าง สม่ำเสมอ โดยเฉพาะในเรื่องความรู้สึกภาคภูมิใจในตนเอง การจัดการกับความเครียด ปัญหาการเรียน ปัญหาด้านอารมณ์และพฤติกรรม ความรู้เรื่องเพศศึกษา รวมถึงพฤติกรรมและค่านิยมเกี่ยวกับพฤติกรรมทางเพศและสามารถให้ความรู้เรื่องเพศศึกษาแก่วัยรุ่นได้
|