บทเรียน 6.1 ชนิดข้อมูลคืออะไร ? Show บทเรียน 6.2 ลงมือปฏิบัติเกี่ยวกับชนิดข้อมูล สำหรับในตอนนี้ จะมีวีดีโอทั้งหมด 2 ชุด โดยแนะนำว่าให้ทุกคน ควรที่จะตอบคำถามระหว่างวีดีโอในช่อง Comment ด้วยนะครับ ^_^ เสร็จสิ้น และดำเนินการต่อ🐣 หากมีคำถามระหว่างเรียนสามารถสอบถามได้เลยที่ 💬 borntoDev Discord Community Discussion 161 ความคิดเห็นLoad more �������ͧ������ (Data Type) Visual Basic ���觢������͡�繻�������ҧ � �ѧ���
��������´�ͧ������
��� Declare ��ҵ���� � visual Basic ��� ���� 2 �Ը� ��� 1. Explicit Declaration ��˹��������������
�·�� Varname ���¶֧ ���͵���� type ���¶֧ ������������ ��á�˹��ѡɳй�� ����ö��˹��������ǹ General ��е�������ͧ���� Procedure ���Ϳѧ�ѹ ���� 2 �Ըը��բ��ᵡ��ҧ�ѹ��� ����÷�� Declare ������ǹ General ���繵������ǹ ��ҧ��� Procedure ���Ϳѧ�ѹ��ҧ � ���� Form ���ǡѹ����ö��ҹ�� ��óշ�� Declare ���� Procedure ���Ϳѧ�ѹ ����÷�� Declare ��� ���������� Procedure ���Ϳѧ��ѹ����ա�� Declare ����ù�������ҹ�� 2. Implicit Declaration ��á�˹��������ͧ����èз���ٻ �� Unit!, Price@ �繵� ��觡�á�˹�����û�������� ����è���¹��ѡɳ�Ẻ����ʹ�����ҹ� Procedure ��� ��Шж������繵���÷��١��˹������ҹ��� Procedure ���Ϳѧ�ѹ�����ҹ�� ������ҧ
19 July 2020 ในบทนี้ คุณจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับ String ในภาษา C เราจะพูดเกี่ยวกับการประกาศและใช้งาน String การรับค่าและการแสดงผล String และการใช้งานฟังก์ชันที่สำคัญจากไลบรารี่ สตริง (String) หรือ Character sequence เป็นประเภทข้อมูลแบบข้อความที่ประกอบไปด้วยหลายตัวอักษร และอย่างที่เรารู้กันว่าข้อมูลประเภท ในภาษา C เราสามารถประกาศ String ได้โดยการกำหนดค่าให้กับอาเรย์ในรูปแบบของ String literal ซึ่งเบื้องหลังการทำงานนั้นมันจะถูกแปลงเป็นอาเรย์ของ
ในตัวอย่าง เป็นการประกาศ String ในภาษา C โดยการใช้ String literal สังเกตว่าค่าของ String นั้นจะแตกต่างกับตัวอักษรปกติ นั่นคือมันต้องอยู่ภายในเครื่องหมาย Double quote ( String เป็นอาเรย์ของ charเมื่อเราประกาศ String ในรูปแบบของ String literal เบื้องหลังแล้วภาษา C ได้แปลงข้อความดังกล่าวให้เก็บในรูปแบบอาเรย์ของตัวอักษร ดังนั้น ในตัวอย่างการประกาศ String ด้านบน จะมีค่าเท่ากับการประกาศอาเรย์ของตัวอักษรด้วยคำสั่งต่อไปนี้
การประกาศทั้งสองรูปแบบนั้นให้ผลลัพธ์เหมือนกัน แบบแรกเป็นการประกาศโดยใช้ String literal ซึ่งตัวภาษาจะแปลงเป็นอาเรย์ให้อัตโนมัติ และแบบที่สอง เป็นการประกาศในรูปแบบอาเรย์ของตัวอักษร หรือการประกาศอาเรย์ทั่วไป โดยเราต้องกำหนดแต่ละตัวอักษรให้เป็นสมาชิกของอาเรย์เอง สำหรับการประกาศ String ในรูปแบบของอาเรย์นั้น จะเห็นว่าสมาชิกตัวสุดท้ายจะต้องเป็นตัวอักษร เมื่อคอมไพเลอร์พบกับตัวอักษร ในตัวอย่างนี้จะแสดงให้คุณเห็นในสิ่งที่เราได้อธิบายมา
นี่เป็นผลลัพธ์การทำงานของโปรแกรม
ในตัวอย่าง แสดงการประกาศ String ด้วยรูปแบบอาเรย์ของตัวอักษร
ในตัวแปร
ต่อมาในตัวแปร
สุดท้ายในตัวแปร
จากตัวอย่างนี้ แสดงการประกาศ String ในรูปแบบอาเรย์ของตัวอักษร ในทางปฏิบัติแล้วเรามักจะไม่ค่อยใช้วิธีนี้ เพราะการประกาศด้วย String literal สะดวกและง่ายกว่า และส่วนใหญ่ข้อมูลมักจะมาจากการรับค่าหรืออ่านค่ามากจากไฟล์ แต่ที่เราแสดงตัวอย่างให้คุณเห็นก็เพือให้คุณได้เข้าใจพื้นฐานของ String กับอาเรย์ในภาษา C เนื่องจาก String นั้นเป็นอาเรย์ ดังนั้น เราสามารถเข้าถึงสมาชิกของอาเรย์ผ่าน Index เพื่อเปลี่ยนแปลงหรืออ่านค่าสมาชิกจากภายในอาเรย์ได้
นี่เป็นผลลัพธ์การทำงานของโปรแกรม
ในตัวอย่าง เรามีตัวแปร ตัวอย่างต่อมาเราจะใช้คำสั่ง for loop เพื่อวนอ่านค่าภายใน String
นี่เป็นผลลัพธ์การทำงานของโปรแกรม
ในตัวอย่าง เป็นการใช้งานคำสั่ง for loop เพื่อวนอ่านค่าตัวอักษรใน String และแสดงผลออกมาทางหน้าจอ ในบรรทัดแรก เราได้ประกาศ String ที่มีค่าเป็น
เพื่อวนรอบ String ด้วยคำสั่ง for เราจำเป็นต้องทราบขนาดของอาเรย์ก่อน ดังนั้นเราสามารถหาขนาดของอาเรย์ได้โดยการนำขนาดของตัวแปร
จากนั้นเราแสดงความยาวของ String ออกมาทางหน้าจอ ซึ่งคุณจะสังเกตเห็นว่าขนาดของ String นั้นเป็น ดังนั้นถ้าหากคุณต้องการวนรอบตัวอักษณใน String เหมือนกับในตอนที่ประกาศไว้จริงๆ คุณสามารถทำเช่นนั้นได้โดยการกำหนดเงื่อนไขในคำสั่ง for loop เป็น
การประกาศ Stringแน่นอนว่าก่อนใช้งานข้อมูลต่างๆ ในภาษา C นั้นเราจะต้องประกาศตัวแปรก่อน ต่อไปเป็นตัวอย่างการประกาศ String ซึ่งในภาษา C นั้นเราสามารถประกาศ String โดยกำหนดประเภทของข้อมูลได้สองแบบคือ แบบอาเรย์ และพอยน์เตอร์ นี่เป็นตัวอย่าง
ในตัวอย่าง เป็นรูปแบบพื้นฐานในการประกาศ String โดยการใช้ String literal ในตัวแปร ซึ่งการประกาศทั้งสองรูปแบบนั้นให้ผลลัพธ์ที่เหมือนกัน แต่สิ่งที่แตกต่างกันคือในรูปแบบของพอยน์เตอร์นั้นเราสามารถเปลี่ยนแปลงค่าในตัวแปรด้วยตัวดำเนินการกำหนดค่า
ในตัวอย่าง เป็นการประกาศ String โดยการกำหนดประเภทข้อมูลเป็นอาเรย์ของตัวอักษร เมื่อเราประกาศแล้วเราไม่สามารถกำหนดค่าใหม่ให้กับ String ได้ ไม่เช่นนั้นคุณจะได้รับข้อผิดพลาดจากการกำหนดค่าให้กับอาเรย์
ในทางกลับกัน เราสามารถทำเช่นนี้กับ String ที่มีการกำหนดประเภทข้อมูลเป็นพอยน์เตอร์ได้ นั่นหมายความว่า เมื่อเราประกาศตัวแปรแล้ว เราสามารถเปลี่ยนค่าใหม่ในตัวแปรได้ตลอดเวลา
อย่างไรก็ตาม สำหรับประเภทข้อมูลของ String แบบอาเรย์ เราสามารถใช้ฟังก์ชัน strcpy เพื่อคัดลอก String ใหม่ไปยังตัวแปรได้ ซึ่งคุณจะเรียนรู้และทราบเหตุผลในบทต่อไป การรับค่าและการแสดงผล Stringในตัวอย่างต่อไปจะเป็นการรับค่าและแสดงผลข้อมูลประเภท String เราจะเขียนโปรแกรมรับชื่อและภาษาเขียนโปรแกรมโปรดของคุณ นี่เป็นตัวอย่าง
นี่เป็นผลลัพธ์การทำงานของโปรแกรม
โปรแกรมถามให้เรากรอกค่าจากทางคีย์บอร์ดสองครั้ง ซึ่งเป็นชื่อและชื่อภาษาเขียนโปรแกรม ต่อไปมาดูกันว่าแต่ละคำสั่งทำงานอย่างไร
เราประกาศตัวแปรอาเรย์สองตัวที่จะใช้เก็บค่าของ String จากการรับค่าผ่านทางคีย์บอร์ด และเราจะต้องกำหนดขนาดสูงสุดของข้อมูลที่เป็นไปได้ที่จะเก็บในตัวแปรนี้ ในกรณีนี้ เราสามารถเก็บชื่อได้มากสุด 15 ตัวอักษร และชื่อของภาษาเขียนโปรแกรมได้มากสุด 10 ตัวอักษร
ก่อนการรับค่า
เราอาจจะแสดงข้อความบางอย่างเพื่อบอกกับผู้ใช้โปรแกรมด้วยฟังก์ชัน
ต่อมาเป็นการรับค่าเอาชื่อของภาษาเขียนโปรแกรมโปรด เข้ามาเก็บไว้ในตัวแปร
หลังจากนั้นแสดงข้อมูลที่ผู้ใช้โปรแกรมกรอกเข้ามาออกทางหน้าจอ
ต่อไปเป็นตัวอย่างพิเศษสำหรับการรับค่าในภาษา C ในตัวอย่างที่ผ่านมา เราได้บอกว่าอาเรย์ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงค่าได้หลังจากที่มันได้ถูกประกาศ ยกตัวอย่างเช่น
แต่นี่อาจจะทำให้คุณสงสัยว่าในการรับค่าจากทางคีย์บอร์ด เราต้องประกาศอาเรย์ก่อน และทำไมค่าในตัวแปร คำตอบนั้นเรียบง่าย ฟังชัน
นี่เป็นผลลัพธ์การทำงานของโปรแกรม
ในตัวอย่าง
เป็นการแสดงวิธีเปลี่ยนแปลงค่าในอาเรย์ผ่านพอยน์เตอร์เหมือนกับที่ฟังก์ชัน
พอยน์เตอร์นั้นเป็นตัวแปรที่เก็บที่อยู่ของตัวแปรอื่น ดังนั้นเราประกาศพอยน์เตอร์
ในตอนนี้เราสามารถเข้าถึงตำแหน่งต่างๆ
ของอาเรย์ ถ้าหากคุณต้องการเข้าใจเกี่ยวกับพอยน์เตอร์ คุณสามารถเรียนรู้เพิ่มเพิ่มได้ในบทพอยน์เตอร์ การรับค่าด้วยฟังก์ชัน fgetsในตัวอย่างก่อนหน้า เราได้เรียนรู้การรับค่า
String จากทางคีย์บอร์ดด้วยฟังก์ชัน
นี่เป็นผลลัพธ์การทำงานของโปรแกรม
ในตัวอย่าง โปรแกรมของเราต้องการถามชื่อจากทางคีย์บอร์ด และแน่นอนว่ามันจะสะดวกถ้าหากโปรแกรมของเราสามารถกรอกชื่อและนามสกุลพร้อมกันได้เลย จากนั้นเป็นการถามถึงคำคมโปรด และเช่นเดียวกัน คำคมอาจจะเป็นประโยคที่ยาวและมีหลายคำ ซึ่งคั่นด้วย Space ดังนั้นเราต้องการรับเอามันมาทั้งหมด
เราได้ประกาศสองตัวแปรสำหรับเก็บชื่อและคำคม พร้อมกับกำหนดขนาดสูงสุดของ String
หลังจากนั้นเป็นการรับค่าด้วยฟังก์ชัน ในตอนนี้เราสามารถกรอกค่าโดยมี
Space ได้แล้ว และการรับค่าจะสิ้นสุดเมื่อกดปุ่ม Enter และสิ่งหนึ่งที่แตกต่างจากฟังก์ชัน
หลังจากนั้นเราแสดงชื่อและคำคมโปรดที่รับเข้ามาออกทางหน้าจอ จะเห็นว่าตอนนี้ Space ได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งภายใน String แล้ว แต่สิ่งที่ได้รับเพิ่มเข้ามาคือ Enter ที่ฟังก์ชัน
นอกจากนี้เราใช้ฟังก์ชัน
ในตอนต้นของบทเรียนนี้ คุณอาจจะเห็นว่าเราสามารถหาความยาวของ String ด้วยฟังก์ชัน ดังนั้นวิธีที่จะตรวจสอบความยาวของ
String ที่แม่นยำที่สุดก็คือการใช้ฟังก์ชัน ในบทนี้ คุณได้เรียนรู้เกี่ยวกับ String ในภาษา C ซึ่งเป็นประเภทข้อมูลพิเศษที่ใช้ความสามารถของอาเรย์ เพื่อทำให้เราสามารถเก็บข้อมูลในรูปแบบข้อความหรือประโยคที่มากกว่าหนึ่งตัวอักษรได้ เราได้พูดถึงการรับค่าและการแสดงผล String ซึ่งจะต้องใช้ Specifier เป็น ในบทต่อไป เราจะไปสำรวจฟังก์ชันเพิ่มเติมเกี่ยวกับ String สำหรับใช้จัดการ String ในรูปแบบต่างๆ เช่น การเชื่อมต่อ String การคัดลอก String การเปรียบเทียบ String เป็นต้น |