ในการพูดแต่ละครั้ง ผู้พูดต้องกำหนดจุดมุ่งหมายว่าต้องการจะให้ผู้ฟังได้รับ สิ่งใด จะพูดเรื่องอะไร เพื่ออะไร และพูดอย่างไร ทั้งยังต้องคำนึงถึงผู้ฟังด้วย การพูดที่มีความมุ่งหมายที่ชัดเจนจะช่วยให้ผู้ฟังเข้าใจเรื่องราวได้ตรงกับความต้องการของผู้พูด ความมุ่งหมายโดยทั่วไปของการพูด มีดังนี้ Show 1. เพื่อแจ้งให้ทราบ เป็นการพูดที่แจ้งข่าวสารข้อมูลที่เป็นประโยชน์ โดยทั่วไปแล้วจะใช้กับการพูดเชิงวิชาการ กึ่งวิชาการ หรือการเล่าเรื่องทั่วๆ ไป เช่น การบรรยาย การปาฐกถา การอธิบาย การสาธิต การชี้แจง การกล่าวรายงาน การเล่าเรื่อง เป็นต้น 2. เพื่อโน้มน้าวใจ เป็นการพูดเพื่อปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของผู้ฟังให้เป็นไปตามจุดประสงค์ของผู้พูด โดยให้ผู้ฟังเห็นถึงประโยชน์หรือโทษของสิ่งที่พูด และสามารถปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของผู้ฟังให้กระทำหรือเลิกกระทำสิ่งนั้น เช่น การพูดหาเสียง การโฆษณา การพูดชักชวน การพูดร้องขอวิงวอน การพูดโต้แย้ง การพูดวิจารณ์ เป็นต้น การพูดประเภทนี้ผู้พูดต้องใช้ทั้งเหตุและผล ข้อมูลอ้างอิง หลักจิตวิทยา และวาทศิลป์ จึงจะสามารถทำให้ผู้ฟังเชื่อและเปลี่ยนพฤติกรรมได้ 3. เพื่อจรรโลงใจ เป็นการพูดสร้างความเพลิดเพลินให้แก่ผู้ฟัง ขณะเดียวกันก็อาจเป็นการยกระดับจิตใจผู้ฟังให้สูงขึ้น เช่น การพูดเรื่องตลกขบขัน การพูดทางวิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์ที่ให้ความบันเทิง การสนทนาธรรม การพูดในโอกาสต่างๆ อาทิ การกล่าวอวยพร งานวันเกิด งานมงคลสมรส เป็นต้น 4. เพื่อค้นหาคำตอบ เป็นการพูดเพื่อขจัดข้อสงสัยของผู้พูด ในชีวิตประจำวันเรามักจะพบกับอุปสรรคหรือปัญหาต่างๆ อยู่ตลอดเวลา ซึ่งบางครั้งเราอาจจะแก้ไขปัญหาด้วยตนเองไม่ได้ จึงต้องสอบถามหรือปรึกษาจากผู้รู้ ผู้เชี่ยวชาญ เช่น การสอบถามข้อมูลในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง การสอบถามเส้นทาง การปรึกษาปัญหาชีวิตและสุขภาพ เป็นต้น นอกจากนี้ ทัศนีย์ ศุภเมธี (2526 : 35–36) ได้ให้จุดมุ่งหมายของการพูดไว้ดังนี้ 1. การพูดเพื่อถ่ายทอดความรู้ ความคิด ความเข้าใจ ผู้พูดต้องเสนอ เรื่องราวที่เป็นจริงมีรายละเอียดพอสมควร หรือมีความคิดเห็นของผู้พูดสอดแทรกไปด้วย เพื่อให้ผู้ฟังได้รับรู้และเกิดความเข้าใจอย่างชัดเจน เช่น การบรรยายของวิทยากร การอบรมสั่งสอนของครูอาจารย์ เป็นต้น 2. การพูดเพื่อแสดงความคิดเห็น ผู้พูดต้องมีความรู้ความเข้าใจในเรื่องนั้นๆ ดี และสามารถแสดงเกี่ยวกับเรื่องนั้นๆ ให้ผู้ฟังเข้าใจถึงแนวความคิดของผู้พูดได้ เช่น การอภิปราย การโต้วาที เป็นต้น 3. การพูดเพื่อจรรโลงใจ เป็นการพูดให้ผู้ฟังเกิดความสนุกเพลิดเพลิน นอกจากนี้การพูดประเภทนี้ยังเป็นวิธีหนึ่งที่สามารถยกระดับจิตใจของผู้ฟังให้สูงขึ้นได้ด้วย มิใช่เพียงสนุกสนานเท่านั้น สิ่งสำคัญที่จะช่วยให้ผู้พูดบรรลุความมุ่งหมายได้คือ ต้องมีกลวิธีในการเสนอเรื่องและความสามารถในการใช้ภาษา ตลอดจนแสดงท่าทางอย่างสอดคล้องกัน เช่น การพูดเรื่องตลกในวงสนทนา การแสดงของคณะตลกต่างๆ การพูดเรื่องที่สอนคติเตือนใจ เป็นต้น 4. การพูดเพื่อโน้มน้าวใจผู้ฟัง เป็นการพูดที่ผู้พูดต้องมีความสามารถและระมัดระวังเป็นพิเศษว่าจะพูดอย่างไร จึงจะทำให้ผู้ฟังเกิดการยอมรับความคิดและการกระทำของผู้พูด การพูดแบบนี้ผู้พูดต้องสร้างศรัทธาให้เกิดขึ้นแก่ผู้ฟังและต้องพูดให้ผู้ฟังเห็นคล้อยตาม บางทีอาจเปลี่ยนความคิด ความเชื่อ หรือพฤติกรรมที่มีอยู่เดิมของ ผู้ฟังได้ด้วย อวยชัย ผกามาศ ได้กล่าวถึงความมุ่งหมายของการพูดไว้ว่า การพูดแต่ละครั้งไม่ว่าจะเป็นการพูดเดี่ยวหรือพูดเป็นกลุ่มย่อมมีความมุ่งหมายแตกต่างกันออกไปตามกาลเทศะและบุคคล สามารถประมวลได้ดังนี้ 1. พูดเพื่อบอกเล่าข้อเท็จจริง ข้อนี้มุ่งให้ผู้ฟังได้รับความรู้สาระจากเรื่องที่พูดให้มากที่สุด ดังนั้นผู้พูดต้องมีการเตรียมตัวมาดีพอสมควรใช้สำนวนภาษาที่น่าสนใจเหมาะสมกับผู้ฟัง เช่น การกล่าวรายงาน การกล่าวปราศรัย การกล่าวสุนทรพจน์ การบรรยาย การอธิบาย เป็นต้น 2. พูดเพื่อความบันเทิง ข้อนี้มุ่งให้ได้รับความสนุกสนานเพลิดเพลินเป็นสำคัญ พูดให้ตรงเป้าหมาย อย่าเยิ่นเย้อหรือเนิ่นนานจนเกินไป ใช้สีหน้ากิริยา ท่าทาง เสียง และสำนวนภาษาที่สร้างบรรยากาศเป็นกันเอง เช่น การเล่าเรื่องในประเภทต่างๆ 3. พูดเพื่อจูงใจหรือโน้มน้าวใจ ข้อนี้มุ่งให้ผู้ฟังมีเจตคติที่ดี เปลี่ยนแนวคิดเดิมหรือความคิดเก่าๆ และปฏิบัติตามคำแนะนำ หรือข้อเสนอแนะในที่สุดเพราะผู้ฟังมีความรู้สึกว่าตนเองได้รับประโยชน์ ผู้พูดต้องใช้ศิลปะการพูดและลีลาการพูด น้ำเสียงกิริยาอาการต่างๆ เพื่อประกอบการพูดจนผู้ฟังคล้อยตามได้ เช่น การพูดเชิญชวนบริจาคทรัพย์เพื่อสาธารณประโยชน์ เป็นต้น จุดมุ่งหมายของการพูดเพื่อให้ความรู้มีอะไรบ้างความมุ่งหมายของการพูด ความมุ่งหมายของการพูด คือ การแสดงหรือเสนอข้อคิดเห็นต่อผู้ฟัง และผู้ฟังสามารถรับรู้เรื่องราวและเข้าใจได้ตรงกับความต้องการของผู้พูด ตลอดจนสามารถนำไปปฏิบัติได้อย่างมีประสิทธิภาพ เรียกว่า พูดได้อย่างใจนึก ระลึกได้ดังใจหวัง
ข้อใดคือจุดมุ่งหมายของการพูดแบบอธิบายการพูดอธิบาย มีจุดมุ่งหมาย ดังต่อไปนี้ เพื่อให้ผู้ฟังได้รับความรู้ความเข้าใจ เป็นการอธิบายที่มุ่งให้ผู้ฟังมีความรู้ 1. ความเข้าใจเนื้อหาสาระของเรื่องที่พูด ตามเนื้อหาสาระของวิชาการในสาขาต่าง ๆ เช่น การ อธิบายเกี่ยวกับเรื่องใดเรื่องหนึ่งให้นักเรียนฟัง โดยอาจจะยกตัวอย่าง พร้อมกับการใช้สื่อ
จุดมุ่งหมายที่สำคัญของการพูดจูงใจคืออะไรสรุปได้ว่า การพูดจูงใจ หมายถึง การพูดเพื่อโน้มน้าวใจผู้ฟังให้เห็นคล้อยตาม หรือ เชื่อถือเลื่อมใส ศรัทธา แล้วนำไปประพฤติตามคำแนะนำ การพูดจูงใจผู้พูดต้องมีศิลปะในการพูด ชักนำ หรือเกลี้ยกล่อมอย่างมากจึงจะประสบความสำเร็จตามวัตถุประสงค์ การพูดจูงใจมีความสำคัญมากทั้งต่อตนเองและต่อสังคม ผู้พูดต้องมีจรรยาบรรณในการพูด
การกำหนดจุดประสงค์และขอบเขตในการพูดคืออะไร2.2) การกำหนดจุดมุ่งหมายและขอบเขตของเรื่องที่จะพูด ผู้พูดจะต้องกำหนด จุดมุ่งหมายในการพูดแต่ละครั้งให้ชัดเจนว่าต้องการให้ความรู้ โน้มน้าวใจหรือเพื่อความบันเทิงเพื่อจะได้เตรียมเรื่องให้สอดคล้องกับจุดมุ่งหมาย นอกจากนี้ผู้พูดจะต้องกำหนดขอบเขตเรื่องที่จะพูดด้วยว่าจะครอบคลุมเนื้อหาลึกซึ้งมากน้อยเพียงใด
|