ปรมาจารย์ลัทธิมาร เล่ม 1 pdf

หล่อนจะตื่นมา และพบว่าตนเองเพียงเมาหลับบนเตียงนุ่มเท่านั้น เรื่องราวคืนนี้จะเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นจริงแต่อย่างใด... และหากมีโอกาส เราจะพบกันในฐานะลูกค้ากับบาร์เทนเดอร์อีกครั้ง...

“อาดิออสเซนนอรา (ลาก่อนคุณผู้หญิง)”

เรื่องราวคืนนี้จะเป็นเพียงความลับชั่วนิรันดร์...

3 เรื่องราวคืนนี้จะเป็นเพียงความลับชั่วนิรันดร์
11 Dirty Martini
17 คุณว่าหลุมรักมันจะลึกแค่ไหนกันเชียว?
22 ต่างหูแบบสายโซ่
30 อย่าเอาน้ำมันมาใกล้ไฟ
37 ไม่มีแม้สถานะใดเกี่ยวข้อง
47 ควรมีใครโดนทำโทษหรือเปล่าล่ะคะ?

สินค้าที่ลูกค้ามักซื้อด้วยกัน

"ปรมาจารยล์ ัทธิมาร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126:
ฝันเป็นจรงิ (ตอนสดุ ทา้ ย)

"ปรมาจารยล์ ัทธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนท่ี 126: ฝันเป็นจรงิ (ตอนสุดท้าย) Page

"ปรมาจารย์ลัทธิมาร" ภาคพเิ ศษ ตอนที่ 126:
ฝนั เปน็ จริง (ตอนสุดทา้ ย)

เม่ือหลานจา้ นกลบั มาถึง
เว่ยอู๋เซียนก็นับถงึ หนึง่ พันสามร้อยแล้ว

"หนึ่งพันสามรอ้ ยหกสิบเก้า
หนึง่ พนั สามร้อยเจด็ สบิ
หน่งึ พนั สามร้อยเจ็ดสบิ เอด็ ..."

เครดิตรปู ในภาพ | Credit as tagged Page

ในเวลาเดยี วกนั น้นั เขายกขาขึ้นอีกครัง้ และอกี ครั้
ง ลูกขนไกห่ ลากสีเด้งไปมาใต้เทา้ ของเขา
มันลอยขน้ึ ไปบนอากาศ
แล้วตกลงมาดว้ ยน้าหนักทีค่ งที่

"ปรมาจารย์ลัทธิมาร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126: ฝันเป็นจรงิ (ตอนสุดท้าย)

"ปรมาจารยล์ ัทธมิ าร" ภาคพิเศษ ตอนที่ 126:
ฝันเปน็ จริง (ตอนสดุ ท้าย)

กอ่ นท่ีจะถกู ส่งออกไปใหส้ งู กวา่ เดมิ
และตกลงมาอกี ครัง้
เหมือนกบั ถูกด้ายที่มองไม่เห็นผูกตดิ เอาไว้เพือ่ ปอ้
งกนั ไม่ใหม้ ันหลุดออกจากตัวเว่ยอู๋เซียนตลอดไป

พฤติกรรมนั้นถูกจับจ้องด้วยเดก็ ๆที่อยู่รุมล้อมอยู่ร
อบตวั เขา แลว้ เด็กๆก็ไดย้ ินเวย่ อูเ่ ซยี นนบั
"หนึ่งพนั สามร้อยเจ็ดสบิ สอง
หนงึ่ พนั สามรอ้ ยแปดสบิ เอด็ ..."

หลานวั่งจี "..."

ภายใต้ความชนื่ ชมของเดก็ ๆ
เว่ยอูเ๋ ซียนกับโกงซะอยา่ งน้ัน
หรอื อีกนยั หนึ่งเปน็ ไปได้ว่าจา้ นวนนับทเี่ พมิ่ มากข้ึ

"ปรมาจารย์ลัทธิมาร" ภาคพเิ ศษ ตอนที่ 126: ฝันเปน็ จรงิ (ตอนสดุ ทา้ ย) Page

"ปรมาจารย์ลทั ธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนท่ี 126:
ฝนั เปน็ จรงิ (ตอนสดุ ท้าย)

นท้าให้จนเด็กๆเกดิ ความสับสน งนุ งง
จนไม่มีใครสังเกตไุ ดเ้ ลยว่าตรงไหนท่ีผดิ ปกติ

หลานว่งั จี เหน็ กับตาว่าเว่ยอู่เซียนนับเจ็ดสิบสอง
ไปแปดสบิ เอ็ด แล้วขา้ มไปเกา้ สิบ
จังหวะท่ีเขาก้าลงั จะข้ามไปอกี ชุดหนงึ่
ก็เหลือบไปเห็นหลานวง่ั จีเขา้ พอดี
ดวงตาเขาสดใสขึ้นคล้ายกับก้าลังเรยี กช่ือของเข
า
จังหวะทีเ่ ขากา้ ลังสง่ กา้ ลังผดิ พลาดท้าใหล้ ูกขนไ
ก่ลอยข้ามหวั และกระดอนมาทางดา้ นหลงั ของเว่ย
อู๋เซยี น
เมอื่ เห็นว่าลูกขนไกก่ ้าลังจะตกเขาจึงรีบเตะกลับห
ลัง และรบั มนั ไวด้ ว้ ยเทา้ ทง้ั 2 ขา้ ง

"ปรมาจารย์ลัทธิมาร" ภาคพเิ ศษ ตอนท่ี 126: ฝันเปน็ จริง (ตอนสดุ ทา้ ย) Page

"ปรมาจารยล์ ัทธิมาร" ภาคพเิ ศษ ตอนที่ 126:
ฝันเป็นจริง (ตอนสุดท้าย)

การเตะครั้งสุดท้ายสงู ทีส่ ดุ
พรอ้ มกบั น้าเสยี งที่ดังลัน่ ว่า "หน่ึงพนั หกร้อย!"
เดก็ ๆต่างงอุทานดว้ ยความประหลาดใจ
และปรบมือให้อยา่ งเสียมิได้

ผลลัพธอ์ อกมาชดั เจน เดก็ หญิงตะโกนออกมาวา่
"หนึ่งพันหกร้อย! เขาชนะ! เจา้ แพ!้ "

ด้วยความมน่ั ใจอยา่ งสูง
เวย่ อ๋เู ซยี นยอมรับชยั ชนะอย่างไม่กงั ขาใดๆ
หลานวั่งจี ยกมอื ข้นึ ปรบมอื ให้ 2-3 ครั้ง

เดก็ ชายคนหนงึ่ ย่นคิ้ว กดั เล็บมือ
"ขา้ รู้สกึ ว่า...มบี างอย่างไมถ่ ูกตอ้ ง"

เว่ยอู๋เซียน "มีอะไรไมถ่ กู ต้องหรอื "

"ปรมาจารยล์ ทั ธิมาร" ภาคพเิ ศษ ตอนที่ 126: ฝันเป็นจรงิ (ตอนสุดท้าย) Page

"ปรมาจารย์ลทั ธิมาร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126:
ฝนั เป็นจริง (ตอนสดุ ทา้ ย)

เด็กชาย
"ทา้ ไมถึงเพ่ิมมาอีกหน่ึงร้อยหลงั จากเกา้ สิบ
ต้องมีบางอย่างผดิ ปกติแนๆ่ "

ตอนนด้ี เู หมือนว่าเดก็ ๆเร่ิมแยกออกเป็น 2 กล่มุ
กล่มุ หนึ่งแน่นอนวา่ อยุ่ภายใต้อาณัติของเว่ยอเู๋ ซย่ี
น และอีกกลมุ่ หนง่ึ ชว่ ยกนั แยง้ วา่ "เป็นไปไมไ่ ด้
พวกเจ้าเพียงไมต่ ้องการยอมรับความพา่ ยแพ"้

เว่ยอู๋เซีย่ นสรา้ งทฤษฎขี ้นึ มาวา่ "
ทา้ ไมถึงจะเพมิ่ าอกี หน่ึงรอ้ ยหลังจากเกา้ สิบไมไ่ ด้
เจา้ ลองนบั สิ เลขอะไรต่อจากเก้า"

ด้วยความยุง่ ยากซับซอ้ น Page
เดก็ ชายคนหนงึ่ ลบู มอื ของเขาซักพกั “…
เจ็ด...แปด...เกา้ ...สบิ ..."

"ปรมาจารยล์ ทั ธิมาร" ภาคพิเศษ ตอนที่ 126: ฝันเปน็ จริง (ตอนสุดทา้ ย)

"ปรมาจารยล์ ัทธมิ าร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126:
ฝนั เปน็ จริง (ตอนสดุ ท้าย)

เว่ยอเู๋ ซียนรีบขัดจงั หวะขึ้นเดี๋ยวนน้ั "เห็นไหม
สิบตอ่ จากเก้า ดังนั้่นหน่งึ รอ้ ย จึงต่อจากเก้าสิบ"

เดก็ ชายคนน้นั ยังคงไมเ่ ชื่อ "...จริงหรือ
ข้าไม่คิดอย่างนัน้ นะ"

เวย่ อูเ๋ ซ่ยี น "ทา้ ไมละ...ถา้ เจา้ ไม่เช่อื ข้า
ก็ลองไปถามคนทถ่ี นนดูสิ"

เครดติ รปู ในภาพ | Credit as tagged

"ปรมาจารย์ลัทธมิ าร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126: ฝันเป็นจริง (ตอนสุดทา้ ย) Page

"ปรมาจารย์ลทั ธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนที่ 126: Page
ฝนั เป็นจริง (ตอนสดุ ทา้ ย)
เขามองไปรอบๆสักครหู่ นึง่ กอ่ นจะตบขาตวั เอง
"โอ้! ขา้ เจอแล้วคนหน่งึ ... ทา่ น! คุณชาย!
ทา่ นช่างดนู ่าเชื่อถอื มาก โปรดหยุดรอซักครู่!"

"..." และด้วยเหตนุ ี้ หลานวงั่ จี จงึ หยุดและถามว่า
"มอี ะไรหรือ"

เวย่ อู่เซี่ยน
"กรุณาให้ขา้ ได้ถามคา้ ถามท่านสกั หน่อยเถิด"

หลานวง่ั จี "ได"้

เวย่ อเู๋ ซีย่ น "
โปรดตอบข้าเถิดวา่ เลขอะไรตอ่ จากเก้าสิบ"

หลานวั่งจี "หนึ่งร้อย"

เว่ยอเู๋ ซย่ี นทา้ ความเคารพ "ขอบคุณ"

"ปรมาจารยล์ ัทธิมาร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126: ฝันเปน็ จริง (ตอนสดุ ท้าย)

"ปรมาจารย์ลทั ธมิ าร" ภาคพิเศษ ตอนที่ 126:
ฝันเป็นจริง (ตอนสดุ ท้าย)

เว่ยอเู๋ ซย่ี นยิ้มกว้างพร้อมพยกั หน้า
หนั กลับมาเผชิญกับเดก็ ชายคนน้ัน
"เจา้ เหน็ แล้วใช่ไหม"

เด็กชายไมเ่ ช่ือเวย่ อู๋เซยี น
แต่เม่อื มองไปท่ีหลานว่งั จี
เขารู้สกึ ถงึ ความน่าเกรงขาม
ความนา่ เชอ่ื ถืออย่างล้นหลามในตวั ของคุณชาย
ท่านนี้ ผ้ซู ง่ึ สวมเสอื้ ผา้ สขี าวดจุ หิมะ
กระบ่ีท่ีประดบั ดว้ ยหยก
และรูปร่างอันหล่อเหลางดงามราวกบั เทพบตุ ร
ในใจของเด็กชายจึงถกู โน้มน้าวจนลงั เล
บ่นพมึ พ้าวา่ "ตกลงวา่ มนั นบั อยา่ งน้ีเองรึ..."

"ปรมาจารยล์ ัทธมิ าร" ภาคพิเศษ ตอนที่ 126: ฝันเปน็ จริง (ตอนสดุ ทา้ ย) Page

"ปรมาจารย์ลัทธิมาร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126:
ฝันเป็นจรงิ (ตอนสุดท้าย)

เดก็ ๆพดู เสยี งดังขึน้ วา่ "หน่งึ พนั หกร้อย
ต่อหนง่ึ พนั สามร้อย เจา้ แพแ้ ล้ว!"

เดก็ ชายยังคงดือ้ ดงึ "ขา้ แพ้แล้ว" หลังจากพูดจบ
เขาจงึ ย่ืนแท่ง*อมยิ้มใหเ้ วย่ อู๋เซยี น
และพดู เสยี งดังฟงั ชดั "ทา่ นชนะแล้ว ข้าให้ท่าน"

หลังจากเด็กๆไปแลว้
เว่ยอ๋เู ซย่ี นจึงเร่มิ หันมาพูดพรอ้ มถอื แท่ง*อมยม้ิ ไว้
ในปาก "หานกวางจวิน
ท่านช่วยรกั ษาหน้าข้าไว้จรงิ ๆ"

(ตลกอะ่ เวย่ องิ หลอกเด็ก Page
หลานจา้ นใชค้ วามนา่ เชอ่ื ถอื โกหกเด็กชว่ ยศรภี รรยา
5555)

"ปรมาจารยล์ ทั ธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนท่ี 126: ฝันเป็นจริง (ตอนสุดท้าย)

"ปรมาจารยล์ ทั ธมิ าร" ภาคพิเศษ ตอนที่ 126:
ฝันเป็นจริง (ตอนสดุ ทา้ ย)

ในทส่ี ดุ หลานว่งั จกี ็เดนิ มาหาเว่ยอู๋เซ่ียน
"ขอโทษทใ่ี ห้รอ"

เครดติ รปู ในภาพ | Credit as

tagged

"ปรมาจารย์ลัทธมิ าร" ภาคพิเศษ ตอนที่ 126: ฝนั เป็นจรงิ (ตอนสุดท้าย) Page

"ปรมาจารย์ลทั ธิมาร" ภาคพิเศษ ตอนที่ 126:
ฝนั เป็นจริง (ตอนสดุ ทา้ ย)

เว่ยอเู๋ ซยี นสา่ ยหัว "ไม่เปน็ ไร
เจ้าไปไม่นานเทา่ ไหร่
ขา้ แคเ่ ตะลูกขนไกเ่ พม่ิ อีกซัก 300 ครัง้ เทา่ น้ัน"

หลานจา้ น "หนง่ึ พนั หกร้อย"

เว่ยอเู๋ ซี่ยนหัวเราะเสยี งดัง กัด*อมยิ้มหนึง่ คา้
หลานจา้ นก้าลังจะพูดต่อ
กลับสมั ผัสถงึ ความเย็นทรี่ มิ ฝีปาก
ทิง้ ความหวานไวถ้ งึ ในลิ้นของเขา
เวย่ อู๋เซ่ียน อมขนมไว้ในปาก

เว่ยอู๋เซียน
สังเกตุเห็นความผิดปกตทิ ี่หลานจ้านแสดงออกมา
จึงถามขึ้นวา่ "เจา้ ชอบกินขนมหวานหรอื ไม่"

"ปรมาจารยล์ ทั ธิมาร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126: ฝนั เป็นจริง (ตอนสุดท้าย) Page

"ปรมาจารย์ลัทธิมาร" ภาคพเิ ศษ ตอนท่ี 126:
ฝนั เป็นจริง (ตอนสดุ ท้าย)

*อมย้ิมยงั คงอยู่ในปาก ไมไ่ ด้กินหรือคายท้งิ
หลานจา้ นจงึ ไม่สามารถตอบอะไรได้

เวย่ อู๋เซยี่ น "ถ้าเจ้าไม่กิน ข้าจะกินเอง"
เขากา้ ลังจะดึงอมยมิ้ กลบั คนื มา
แต่พยายามดึงเท่าไรกด็ งึ ไม่ออก
ดเู หมอื นว่าหลานจ้านจะใช้ฟนั กดั มนั เอาไว้
เวย่ อูเ๋ ซีย่ นยิ้มกว้าง "เจา้ จะกนิ หรือไม่"

หลานวั่งจีกดั อมยิ้ม "กนิ "

เว่ยอเู๋ ซยี่ น "ขา้ ก็ว่าอย่างนน้ั
แค่พูดออกมาวา่ เจ้าตอ้ งการมนั
เจา้ เปน็ อยา่ งน้ีตัง้ แตเ่ ด็ก
เกบ็ ทกุ อย่างไวใ้ นใจไม่ยอมพูดในสงิ่ ท่ีต้องการ"

"ปรมาจารย์ลัทธิมาร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126: ฝนั เป็นจรงิ (ตอนสดุ ทา้ ย) Page

"ปรมาจารยล์ ัทธมิ าร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126:
ฝนั เป็นจริง (ตอนสุดท้าย)

หลังจากหัวเราะไดซ้ กั พัก
ทั้งสองกเ็ ดนิ ทอดนอ่ งไปในเมือง

เว่ยอเู๋ ซ่ียนมักจะซุกซนและออกจะตะกละเมอ่ื ออก
มาขา้ งนอก เขาวิ่งอย่างเรว็ และอยากไดท้ ุกอยา่ ง
เมื่อเห็นส่ิงที่นา่ สนใจ
เขาจะบบี หรือขย้ามนั สองสามครั้ง
หรอื เห็นอะไรนา่ กนิ กล็ องกนิ ไปเสยี ทกุ อยา่ ง
หลานจา้ นไดร้ บั อทิ ธิพลจากเวย่ อเู่ ซ่ยี น
เขาจึงลองกินบางอย่างที่ไม่เคยแตะต้องมากอ่ น
พอกนิ หมด เว่ยอเู๋ ซย่ี นจะถามเขาว่า "เปน็ อยา่ งไร
เปน็ อยา่ งไร" บางครั้ง หลานวั่งจีตอบ "ก็ด"ี
บางคร้ังเขาก็ตอบวา่ "อร่อยด"ี
มบี อ่ ยคร้ังทีเ่ ขาตอบว่า “แปลก” มากกว่า

"ปรมาจารย์ลัทธิมาร" ภาคพิเศษ ตอนที่ 126: ฝันเปน็ จริง (ตอนสดุ ทา้ ย) Page

"ปรมาจารย์ลัทธมิ าร" ภาคพิเศษ ตอนที่ 126:
ฝันเปน็ จริง (ตอนสดุ ทา้ ย)

"ไมอ่ รอ่ ย"
ทุกครัง้ เวย่ อูเ๋ ซี่ยนจะหัวเราะแลว้ เอากลบั มากนิ เอง
และจะไมใ่ ห้หลานจ้านกินอกี

เครดิตรปู ในภาพ | Credit as tagged

พวกเขาตัง้ ใจจะหาโรงเต้ียมบางแห่งเพอื่ กนิ กลาง
วนั กนั
แต่เว่ยอเู๋ ซ่ียนกนิ ตลอดทางท่มี าจนรสู้ ึกอ่มิ เต็มท้อ
ง ในทีส่ ดุ แม้แตจ่ ะเดินยงั ขเ้ี กยี จ
และทง้ั สองเจอร้านที่ทา่ ทางน่ากินจงึ ลองแวะกนิ ซุ
ปท่ีร้านน้ี

"ปรมาจารย์ลัทธิมาร" ภาคพเิ ศษ ตอนที่ 126: ฝันเปน็ จริง (ตอนสุดท้าย) Page

"ปรมาจารย์ลทั ธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนท่ี 126: Page
ฝันเปน็ จริง (ตอนสดุ ท้าย)

เว่ยอู๋เซี่ยนก้าลงั เล่นหัวไชเทา้ ซอย
เพราะกา้ ลังรอซโี่ ครงหมู
และซุปรากบัวท่ีส่งั ไว.้ ..เวย่ อิงเหน็ หลานจ้านลกุ ขึ้
นจึงถามดว้ ยความแปลกใจว่า “เจ้าจะทา้ อะไรน่ะ”

“เด๋ยี วข้ากลบั มา” หลานจา้ นตอบ
เพียงครเู่ ดียวหลานจา้ นก็กลับมา
และอาหารก็ถูกนา้ มาเสริ์ฟพอดี เว่ยอ๋เู ซย่ี นชมิ
รอให้เส่ยี วเอ้อออกไป
แล้วกระซบิ บอกหลานจา้ นว่า “ไมอ่ ร่อยเลย”

หลานจ้านตักซปุ เต็มชอ้ นมาชมิ
สมั ผัสไดถ้ ึงรสชาตอิ นั เบาบาง "ทา้ ไมละ"

เว่ยอู๋เซีย่ นกวนซปุ ในถว้ ยแลว้ ตอบว่า
“รากบัวตอ้ งไมแ่ ขง็ เกินไป

"ปรมาจารยล์ ทั ธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนท่ี 126: ฝันเป็นจรงิ (ตอนสุดทา้ ย)

"ปรมาจารยล์ ัทธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนที่ 126:
ฝันเปน็ จริง (ตอนสุดทา้ ย)

และมันจะดีกวา่ นถ้ี ้าออกสีชมพกู วา่ นี้
ร้านนห้ี วงเคร่อื งปรงุ (เคร่ืองไม่ถงึ )
ซปุ ยงั เคีย่ วไดไ้ ม่นานเทา่ ทคี่ วร
และรสชาตยิ งั ไม่ซมึ เขา้ ถึงเนอ้ื รากบวั เลย
อยา่ งไรกต็ าม
มนั กไ็ มอ่ ร่อยเทา่ ท่ีพส่ี าวข้าทา้ ให้กิน...”

"ปรมาจารยล์ ัทธิมาร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126: ฝนั เปน็ จริง (ตอนสุดท้าย) Page

"ปรมาจารยล์ ทั ธิมาร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126:
ฝนั เปน็ จริง (ตอนสดุ ท้าย)

เครดติ รปู ในภาพ | Credit as tagged

เว่ยอู๋เซย่ี นบ่นไปเร่อื ยตามประสา
และคิดวา่ หลานจา้ นคงจะตอบกลบั มาว่า “อมื ”
เหมอื นเคย แต่นา่ แปลกท่ีเขากลบั ฟังอย่างใส่ใจ

"ปรมาจารยล์ ัทธิมาร" ภาคพิเศษ ตอนที่ 126: ฝนั เป็นจริง (ตอนสดุ ทา้ ย) Page

"ปรมาจารยล์ ทั ธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนที่ 126:
ฝนั เปน็ จริง (ตอนสดุ ทา้ ย)

และถามกลับมาว่า
“เคร่อื งปรงุ ควรมอี ะไรบ้าง” “แลว้ จะทา้ ใหม้ นั ซึมเ
ข้าเน้ือไดอ้ ย่างไร”

เครดติ รปู ในภาพ | Credit as tagged Page

"ปรมาจารย์ลทั ธิมาร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126: ฝนั เปน็ จริง (ตอนสุดทา้ ย)

"ปรมาจารยล์ ทั ธิมาร" ภาคพเิ ศษ ตอนท่ี 126:
ฝนั เปน็ จริง (ตอนสดุ ท้าย)

เวย่ อ๋เู ซียนสังเกตุไดถ้ ึงอะไรบางอยา่ งจงึ หวั เราะแ
ละพดู ข้ึนว่า “หานกวงจวนิ
เจา้ คงไม่ได้คิดจะท้าซุปรากบัวให้ข้ากนิ หรอกนะ.
..เมื่อก้เี จ้าเข้าไปแอบดูวิธที ้ามาใช่หรอื ไม่”

กอ่ นทีห่ ลานจ้านจะได้ตอบอะไร Page
เว่ยอิงก็หัวเราะแล้วพูดต่ออีกวา่
"ขา้ ไมไ่ ดจ้ ะดูถกู เจา้ หรอกนะหานกวางจวนิ
แตค่ นทีส่ า้ นกั เจ้าไมม่ ีใครเขา้ ครัว
และย่งิ ไปกว่านน้ั
พวกเจ้ากโ็ ตมากบั อาหารเช่นน้ัน
ขา้ สงสัยวา่ อาหารทเี่ จ้าท้าหนา้ ตาจะเป็นเช่นไร
หลานจ้านตักซุปกินอกี คา้
และยงั คงไม่ได้ตอบรบั หรอื ปฏเิ สธ

"ปรมาจารย์ลทั ธมิ าร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126: ฝันเปน็ จรงิ (ตอนสุดทา้ ย)

"ปรมาจารยล์ ทั ธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนท่ี 126:
ฝันเปน็ จริง (ตอนสุดท้าย)

เวย่ อเู๋ ซี่ยนยงั คงรอคา้ ตอบ
หลานจ้านยังคงสงบน่ิง มั่นคงดั่งภเู ขา
แตเ่ ป็นเวย่ อเู๋ ซี่ยน เองทีท่ นไมไ่ หว
และด้วยความหน้าด้านเป็นทนุ จึงถามซา้ ไปอีกคร้ั
งว่า “หลานจา้ น
เจ้าตง้ั ใจจะทา้ อาหารให้ขา้ กินใช่หรือไม่”

นา่ แปลกทห่ี ลานจ้านยงั คงสงบน่ิง
ไมต่ อบรบั หรอื ปฏิเสธ
เวย่ อูเ๋ ซย่ี นก้าลงั รู้สกึ หมดหนทาง
จงึ ตบโตะ๊ แล้วพูดข้นึ ว่า
“เจ้าพดู อะไรบ้างได้หรือไม!่ ”

หลานจ้านตอบ “อมื ”

"ปรมาจารย์ลทั ธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนที่ 126: ฝนั เปน็ จรงิ (ตอนสุดทา้ ย) Page

"ปรมาจารยล์ ทั ธิมาร" ภาคพเิ ศษ ตอนท่ี 126:
ฝันเป็นจริง (ตอนสุดท้าย)

“แลว้ ตกลงมนั ใชห่ รือไม่ใช่”
เว่ยอู๋เซียนยังคงพูดตอ่ “หลานจ้าน...ที่รัก
สิง่ ที่ขา้ พูดไปเพียงเยา้ เจา้ เล่น
ถา้ เจ้าจะท้าอาหารใหข้ ้ากนิ จริงๆ
ตอ่ ใหไ้ หมท้ ง้ั กะทะ ข้าก็จะกนิ ตอ่ หน้าเจา้ ”

หลานจา้ น “น่ันไมจ่ ้าเป็นเลย”

เวย่ อเู๋ ซ่ยี นกระโดดลงไปน่ังท่ตี กั หานกวงจินแล้วอ้
อนวอน
“แล้วเจ้าจะท้าหรือไม่ทา้ อาหารใหข้ ้ากนิ ละ่
ทา้ เถอะนะ หานกวางจวิน
ไดโ้ ปรดเถดิ ขา้ จะกนิ เอง”

สีหน้าหลานจ้านยงั คงไม่เปลย่ี น Page
เขาดนั หลงั เว่ยอเู่ ซ่ียนขึ้นแล้วพูดว่า “นัง่ ดีๆ”

"ปรมาจารยล์ ทั ธิมาร" ภาคพเิ ศษ ตอนที่ 126: ฝันเปน็ จรงิ (ตอนสดุ ท้าย)

"ปรมาจารย์ลัทธิมาร" ภาคพิเศษ ตอนที่ 126:
ฝันเป็นจริง (ตอนสุดท้าย)

เครดติ รปู ในภาพ | Credit as tagged

เวย่ อเู๋ ซีย่ นเหวี่ยงใส่
“คุณชายรอง...ทา่ นจะทา้ กับขา้ แบบนไี้ ม่ได้นะ”

"ปรมาจารยล์ ทั ธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนที่ 126: ฝนั เปน็ จรงิ (ตอนสุดท้าย) Page

"ปรมาจารยล์ ทั ธิมาร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126:
ฝนั เปน็ จริง (ตอนสุดทา้ ย)

ในทีส่ ดุ หลานจา้ นทนตอ่ ความกดดันไมไ่ หว
และไม่สามารถนง่ิ เฉยได้อกี ต่อไปแลว้
จึงพดู ข้นึ วา่ “ขา้ ท้าไปแลว้ ”

“ห๊า!” เว่ยอเู๋ ซ่ยี นอุทานด้วยความประหลาดใจ
“เจ้าท้าไปแล้วอย่างนั้นหรือ” “เม่อื ไหร่”
“เจ้าท้าอะไร” “ท้าไมขา้ จา้ ไม่ได้เลย”
หลานวง่ั จีตอบ “งานเลยี้ งท่ีส้านกั ”

“...” เว่ยอู๋เซย่ี น (อ้ึงไปแปบ๊ นึง) Page
คืนนน้ั ...อาหารพวกนนั้ ข้านกึ ว่าเจ้าซือ้ มาจากรา้
นหหู นาน (Hunan) ท่ีเมอื งไช่อ้ี (Caiyi)
“เจ้าทา้ มนั เองทัง้ หมดเลยหรอื ”
หลานวั่งจี “อมื ”

"ปรมาจารยล์ ัทธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนที่ 126: ฝนั เป็นจรงิ (ตอนสุดท้าย)

"ปรมาจารย์ลทั ธมิ าร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126:
ฝันเป็นจรงิ (ตอนสดุ ท้าย)

เว่ยอเู๋ ซี่ยนอึ้ง (อกี รอบ) แลว้ ถามออกไปว่า
“เจา้ ทา้ อาหารพวกนั้นท้งั หมด...ทกุ จาน??”
เจา้ ทา้ งานครวั ทอี่ วิน๋ เซน่ิ ปูจ้ อ้ื ฉ!ู่ !!
“...ใช่แล้ว”
“เจ้าล้างผัก...หนั่ ผกั ”
“เจา้ เทน้ามันลงกระทะ แล้วปรุงรสชาตอาหาร”
“อมื ” หลานจา้ นตอบเหมอื นเคย

“เจ้า...เจา้ ...” เวย่ อเู๋ ซย่ี นอึง้ กมิ กีพ่ ดู อะไรไม่ออก
และในที่สดุ มอื หน่ึงกค็ ว้าคอเส้ือของหลานจ้าน
สว่ นอกี มือหนึง่ ดึงเขามากอดเอาไว้
และจบู อย่างดุเดือด ดดู ดม่ื

เป็นความโชคดีท่พี วกเขาเลอื กนัง่ ในมุมที่หา่ งไกล
คนอนื่ น่ังติดกา้ แพง

"ปรมาจารยล์ ทั ธิมาร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126: ฝนั เป็นจรงิ (ตอนสุดท้าย) Page

"ปรมาจารยล์ ทั ธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนท่ี 126:
ฝันเปน็ จรงิ (ตอนสดุ ท้าย)

หลานจา้ นโอบเว่ยอู๋เซี่ยนแล้วจบั เขาหันไปอกี ฝั่งเ
พอ่ื บังคนภายนอกใหเ้ ห็นเพียงหลงั ของหลานจา้ น
และมอื ของเวย่ อเู๋ ซี่ยนทีโ่ อบรอบคอเขาไว้

เครดิตรปู ในภาพ | Credit as tagged Page

"ปรมาจารยล์ ทั ธิมาร" ภาคพเิ ศษ ตอนที่ 126: ฝนั เป็นจรงิ (ตอนสดุ ท้าย)

"ปรมาจารยล์ ัทธิมาร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126:
ฝันเปน็ จริง (ตอนสดุ ท้าย)

เม่ือเห็นว่าหลานจ้านไม่โวยวาย
เว่ยอ๋เู ซ่ียนเอ้ือมมอื ไปสัมผัสหลานจา้ น
ช่างอบอนุ่ เหลือเกนิ
หลานจา้ นคว้ามอื ทซ่ี ุกซนแลว้ ดเุ ปน็ เชงิ เตือน
“เวย่ อิง!”

เวย่ อู๋เซยี่ น “ข้านั่งอยบู่ นตกั เจ้าแล้วน่ีไง
ท้าไมยังเรยี กหาข้าอย่อู ีก”
“...” หลานจ้านไมต่ อบ

ครง้ั น้เี วย่ อูเ๋ ซ่ียนพดู ดว้ ยสีหนา้ จริงจงั
“ข้าขอโทษ...ขา้ แค่มคี วามสขุ มากเกินไป
หลานจา้ น ท้าไมเจ้าถงึ ได้เกง่ ไปเสยี ทุกอย่าง

"ปรมาจารย์ลัทธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนที่ 126: ฝันเปน็ จรงิ (ตอนสดุ ทา้ ย) Page

"ปรมาจารย์ลัทธมิ าร" ภาคพิเศษ ตอนที่ 126:
ฝนั เป็นจริง (ตอนสุดท้าย)

แม้กระทง่ั การเข้าครวั ทา้ อาหาร
เจ้าช่างนา่ ท่ึงเสยี เหลือเกิน”

เว่ยอู๋เซี่ยนเอ่ยค้าชมอยา่ งจริงใจท่สี ดุ
ตั้งแต่เดก็ ๆหลานจ้านได้รับค้าชมมากมายนับไมถ่ ้
วน...แตไ่ มม่ ีครั้งไหนเลยทท่ี ้าใหเ้ ขาไมส่ ามารถห
ยดุ ยิ้มได้เท่าคร้งั นี้
หลานจา้ นแกล้งสงบใจและตอบออกไปวา่
“ก็ไมไ่ ด้ยากอะไร”

"ปรมาจารย์ลัทธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนที่ 126: ฝนั เปน็ จริง (ตอนสุดท้าย) Page

"ปรมาจารย์ลัทธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนท่ี 126:
ฝันเป็นจรงิ (ตอนสดุ ท้าย)

เครดิตรปู ในภาพ | Credit as tagged

เว่ยอูเ๋ ซ่ียนพูดขนึ้ ว่า “ไมจ่ รงิ
มันยากมาก...เจ้าไมร่ ู้หรอกวา่ ข้าถกู ไล่ออกจากค
รวั ต้ังไม่ร้กู ี่ครงั้ แล้ว

"ปรมาจารยล์ ัทธิมาร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126: ฝันเปน็ จริง (ตอนสดุ ทา้ ย) Page

"ปรมาจารยล์ ทั ธมิ าร" ภาคพิเศษ ตอนที่ 126:
ฝนั เปน็ จริง (ตอนสดุ ท้าย)

“...” เจ้าเคยทา้ กระทะไหมห้ รอื เปล่า
หลานจ้านถาม

เวย่ อ๋เู ซีย่ นตอบ “เคยครั้งหน่ึง
ข้าลมื ใส่น้าลงไปในกระทะ
แตใ่ ครจะไปรวู้ ่ามนั จะเร่ิมไหม้ ”
อย่ามองข้าแบบน้ัน มนั แค่ครง้ั เดยี ว จริงๆ”

หลานจ้าน “แลว้ เจา้ ใสอ่ ะไรลงไปในกระทะ”
เวย่ อ๋เู ซ่ยี นคิดซกั พกั แลว้ ยิม้
“ข้าจะไปจา้ เรอื่ งที่ผ่านไปนานขนาดน้ันไดย้ ังไง..
. ช่างมนั เถอะ”

หลานวง่ั จีไมไ่ ด้พูดอะไรต่อ Page

"ปรมาจารย์ลัทธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนท่ี 126: ฝนั เปน็ จริง (ตอนสุดทา้ ย)

"ปรมาจารยล์ ทั ธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนท่ี 126:
ฝนั เป็นจรงิ (ตอนสดุ ทา้ ย)

เพียงแต่เลกิ คิว้ ขน้ึ เปน็ เชงิ สงสยั
แต่เว่ยอ๋เู ซี่ยนแสรง้ ไมเ่ ห็น
แล้วก็นกึ บางอยา่ งขนึ้ มาได้
พร้อมโยนมาของเขาข้นึ แลว้ พดู ขน้ึ วา่
“กอ่ นหนา้ น้ันท้าไมเจ้าไมบ่ อกขา้ วา่ เจ้าเป็นคนท้า
อาหารพวกนั้นเองทงั้ หมด ข้านี่มนั โงจ่ รงิ ๆ
ข้ากินไปนิดเดยี วเอง!”

หลานจ้าน “ไมเ่ ปน็ ไร
กลับไปขา้ จะท้าให้เจ้ากนิ อีก”

"ปรมาจารย์ลทั ธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนที่ 126: ฝนั เปน็ จริง (ตอนสุดทา้ ย) Page

"ปรมาจารย์ลัทธมิ าร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126:
ฝนั เป็นจรงิ (ตอนสุดทา้ ย)

เครดติ รปู ในภาพ | Credit as tagged

============== มตี ่อ แปลยังไมจ่ บ
====================

หมายเหตุ
*แปลมาจากภาษาอังกฤษ ไมไ่ ดเ้ ทียบภาษาจนี หูหนาน (Hunan)
ทเ่ี มืองไช่อี้ (Caiyi)ฃ

ผู้แต่ง Mo Xiang Tong Xiu (Mo Dao Zu Shi, The grandmaster of Page
demonic cultivation, The Founder of Diabolism)
ผู้แปลภาคภาษาอังกฤษโดย K of Exiled Rebels Scanlations

"ปรมาจารยล์ ัทธมิ าร" ภาคพิเศษ ตอนท่ี 126: ฝันเป็นจริง (ตอนสุดท้าย)

"ปรมาจารย์ลทั ธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนท่ี 126:
ฝนั เป็นจริง (ตอนสุดท้าย)

** ขออภัยหากแปลผิดพลาดหรอื พิมพ์ตกหล่นไปบา้ ง
ภาษาอาจไม่สละสลวย ถา้ มีเวลาจะเกลาใหด้ ขี นึ้ : D

"ปรมาจารยล์ ัทธมิ าร" ภาคพเิ ศษ ตอนท่ี 126: ฝนั เป็นจริง (ตอนสุดทา้ ย) Page