"โควิด-19 สามารถเปลี่ยนโลกไปอย่างสิ้นเชิง แต่เราก็ไม่ควรเอาแต่นั่งมองอยู่เฉย ๆ ตอนนี้ได้เวลาแล้วที่เราจะใช้ ‘การประชาเสวนาหาทางออก (Public Deliberation)’ และ ‘จิตสำนึกรับผิดชอบทางประชาธิปไตย (Democratic Accountability)’ ในการแก้ปัญหา ถึงเวลาที่ต้องร่วมมือร่วมใจกันดำเนินการอย่างชาญฉลาดแล้ว” นาง
Sahle-Work Zewde ประธานาธิบดีเอธิโอเปีย โรคติดเชื้อโควิด-19 เผยให้เห็นความเปราะบางและเครือข่ายความเชื่อมโยงที่มีอยู่อย่างหนาแน่นในสังคมโลกในทุกวันนี้ นิวนอร์มัล (New Normal) กลายเป็นบรรทัดฐานใหม่ในชีวิตประจำวัน มุมมองของคนส่วนใหญ่เป็นไปในทิศทางเดียวกันว่าโลกได้เปลี่ยนโฉมหน้าในทศวรรษที่กำลังมาถึงโดยสิ้นเชิง สถานการณ์การระบาดที่กินระยะเวลานานหลายเดือนได้เปลี่ยนรูปแบบการให้บริการและระบบสาธารณสุขไปแล้ว ข้อปฏิบัติในการตรวจและติดตามโรค การเว้นระยะห่างทางสังคมกลายเป็นมาตรฐานทั่วไปในชีวิตประจำวัน การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมและมิติต่าง ๆ ต่อสังคมนั้นจะเกิดขึ้นยาวนานหลายเดือนและมีแนวโน้มว่าจะเป็นความเปลี่ยนแปลงถาวร ทั้งระยะห่างทางสังคม ข้อแนะนำด้านสาธารณสุข การเดินทาง ธุรกิจและกิจกรรมสาธารณะ ในขณะที่ภาคการศึกษาเองก็ต้องตั้งคำถามต่อบทบาทของการเรียนรู้ในโลกใหม่ เตรียมตัวให้พร้อมสำหรับรูปแบบการเรียนที่เปลี่ยนไปและการพัฒนาทักษะใหม่ ๆ สำหรับยุคหลังโควิด-19 ด้วยเช่นกัน การตัดสินใจดำเนินการต่าง ๆ ในวันนี้จะส่งผลต่อการจัดการศึกษาในวันข้างหน้าในระยะยาว ดังนั้น ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องจึงควรต้องตัดสินใจโดยมีวิสัยทัศน์ด้านการศึกษาและการพัฒนา และสิทธิมนุษยชนเป็นแนวทางด้วย คณะกรรมาธิการระหว่างประเทศว่าด้วยอนาคตของการศึกษา (The International Commission on the Futures of Education) ตระหนักถึงความสำคัญในประเด็นดังกล่าว จึงได้ตีพิมพ์รายงานเรื่อง “การศึกษาในโลกยุคหลังโควิด-19: 9 ข้อแนะนำสำหรับการปฏิบัติที่เป็นประโยชน์ต่อสาธารณะ” ซึ่งนำเสนอข้อแนะนำที่สามารถกระตุ้นให้เกิดความตระหนักรู้ซึ่งที่จะนำไปสู่การพูดคุย หารือและการนำไปปฏิบัติเพื่อพัฒนาการจัดการศึกษาในอนาคตให้ก้าวหน้ายิ่งขึ้น โดยผู้เขียนได้สรุป 9 ข้อเสนอแนะในการปรับตัวสู่การจัดการศึกษายุคหลังโควิด-19 ของคณะกรรมาธิการระหว่างประเทศว่าด้วยอนาคตของการศึกษาจากรายงานฉบับดังกล่าว ดังนี้
ทั้งนี้ ข้อเสนอแนะเหล่านี้อาจก่อให้เกิดการโต้เถียง หรือกระตุ้นให้เกิดการมีส่วนร่วมและการดำเนินการจากในส่วนของรัฐบาล องค์การระหว่างประเทศ ภาคประชาสังคม ผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา รวมถึงผู้เรียนและผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในทุก ๆ ระดับ การศึกษาจะคงอยู่ได้และมีประสิทธิภาพก็ขึ้นอยู่กับการปรับตัว ทักษะ รวมถึงการคิดค้นพัฒนาการเรียนรู้สิ่งใหม่ โควิด-19 เป็นทั้งความท้าทายและความรับผิดชอบอย่างยิ่งยวดซึ่งอาจจะไม่โหดร้ายต่อการศึกษาเสมอไป แต่เป็นการเตือนให้เราเกิดการตั้งรับ ตื่นตัว สร้างสรรค์นวัตกรรมและเทคโนโลยีที่มีความยืดหยุ่นกับธรรมชาติ สิ่งแวดล้อมหรือโรคระบาดที่อาจจะเกิดขึ้น เพื่อให้เกิดความสมดุลในอนาคต และไม่ว่าการศึกษาในอนาคตจะเป็นรูปแบบใด สิ่งที่เราทุกคนและทุกประเทศหนีไม่พ้นเลยก็คือ “การเปลี่ยนแปลง” เราทุกคนต้องไม่หยุดที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ กล้าที่จะเริ่มต้นและยอมรับในการเปลี่ยนแปลง ท่านที่สนใจรายละเอียดเพิ่มเติมสามารถอ่านรายงานฉบับเต็มได้ที่ Education in a post-COVID world: Nine ideas for public action เอกสารอ้างอิง United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. (2020). Education in a post-COVID world: Nine ideas for public action. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000373717/PDF/373717eng.pdf.multi. เรียบเรียงโดย ฐิติ ฟอกสันเทียะ 25 มีนาคม 2563 |