ฝ่ายพันธมิตร สงครามโลกครั้งที่1

วันที่ 6 มิถุนายน 1944 การร่วมมือกันระหว่างกองทัพเรือ กองทัพบก และกองทัพอากาศที่ใหญ่ที่สุดได้เกิดขึ้น ด้วยชื่อรหัสว่า "Overlord" การยกพลขึ้นบกที่ชายฝั่งนอร์มังดีเป็นจุดเริ่มต้นของการรณรงค์ซึ่งนำไปสู่​​ชัยชนะของพันธมิตรในยุโรปในเดือนพฤษภาคม 1945

การเตรียมการเพื่อปลดปล่อยยุโรปตะวันตกได้เริ่มขึ้นไม่นานหลังการอพยพของกองกำลังสัมพันธมิตรจากดันเคิร์กในปี 1940

ก่อนสิ้นปี 1941 สหภาพโซเวียตและสหรัฐอเมริกาได้เข้าร่วมกับอังกฤษในการก่อตั้ง "มหาสัมพันธมิตร" เพื่อต่อต้านฮิตเลอร์ ในปี 1943 ฝ่ายสัมพันธมิตรประชุมร่วมกันในกรุงเตหะรานเพื่อวางแผนกลยุทธ์

การจัดแสดงนี้จะเน้นที่การวางแผนซึ่งจำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าปฏิบัติการ "Overload" จะประสบความสำเร็จ รวมทั้งเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในวันดีเดย์

Commandos on board a landing craft on their approach to Sword Beach, 6 June 1944, จากคอลเล็กชันของ:

การขึ้นหาดสวอร์ดวันที่ 6 มิถุนายน 1944

ในเดือนพฤศจิกายน 1943 ฝ่ายสัมพันธมิตรประชุมกันในกรุงเตหะรานเพื่อวางแผนกลยุทธ์ อังกฤษและสหรัฐอเมริกาตกลงที่จะเปิดการโจมตีแบบ Cross-Channel ในฤดูใบไม้ผลิถัดไป สหภาพโซเวียตได้สทำการประจำการ "กองกำลังแนวหน้าที่สอง" ในฝั่งตะวันตกตั้งแต่เดือนกรกฎาคม 1941 

Josef Stalin, President Franklin Roosevelt and Prime Minister Winston Churchill at Tehran, 1943, จากคอลเล็กชันของ:

"ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสาม" ในกรุงเตหะราน ปี 1943

ในเดือนธันวาคม 1943 ทีมบัญชาการถูกจัดตั้งขึ้นเพื่อวางแผนและเป็นผู้นำกองทัพอากาศ กองทัพเรือ และกองทัพบกของฝ่ายสัมพันธมิตรเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการโจมตี นายพล Dwight D Eisenhower ถูกเสนอชื่อเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งกองกำลังเคลื่อนไหวเร็วของฝ่ายสัมพันธมิตร

ตัวอักษร D ใน D-Day หมายถึงวันที่ คำว่า D-Day และ H-Hour เป็นคำที่ใช้ในการวางกลยุทธ์ทางทหารในการระบุวันที่และเวลาของการดำเนินการที่ยังไม่สรุปแน่ชัดหรือเป็นความลับ

Meeting of the Supreme Command, Allied Expeditionary Force in London, 1 February 1944, จากคอลเล็กชันของ:

ทีมบัญชาการ ปี 1944

Henry Carr, General Dwight D Eisenhower (1943) painting, oil on canvas, 1943, จากคอลเล็กชันของ:

นายพล Dwight D Eisenhower

พลอากาศเอกเซอร์ Arthur Tedder ได้รับตำแหน่งเป็นรองผู้บัญชาการทหารสูงสุด

พลเรือเอกเซอร์ Bertram Ramsay ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้บัญชาการสูงสุดของกองทัพเรือของฝ่ายสัมพันธมิตร 

Frederick Morgan เป็นหัวหน้าเจ้าหน้าที่ผู้บัญชาการทหารสูงสุดของฝ่ายพันธมิตร 

Air Chief Marshal Sir Arthur Tedder, photographed in Italy, 17 December 1943, จากคอลเล็กชันของ:

เซอร์ Arthur Tedder

Admiral Sir Bertram Ramsay KCB MVO Allied Naval Commander-in-Chief of the Expeditionary Forces, photographed at his London Headquarters at Norfolk House c. 1944, จากคอลเล็กชันของ:

เซอร์ Bertram Ramsay

Lieutenant General F E Morgan holding a press conference at headquarters, 1944, จากคอลเล็กชันของ:

Frederick Morgan

พลเอกเซอร์ Bernard Montgomery ในฐานะผู้บัญชาการสูงสุดในกองกำลังที่ 21 สั่งการกองกำลังภาคพื้นดินของฝ่ายสัมพันธมิตรระหว่างการโจมตีในนอร์มังดี 

พลอากาศเอกเซอร์ Trafford Leigh Mallory ได้รับตำแหน่งผู้บัญชาการสูงสุดของกองทัพอากาศเคลื่อนไหวเร็วของฝ่ายสัมพันธมิตร 

Air Chief Marshal Sir Trafford Leigh-Mallory, Commander-in-Chief of the Allied Expeditionary Air Force, looks down on Normandy from a Douglas Dakota aircraft, June 1944, จากคอลเล็กชันของ:

เซอร์ Trafford Leigh Mallory

ความสำเร็จของปฏิบัติการในวันดีเดย์นี้เกิดจากการเตรียมการอย่างระมัดระวัง ในขณะที่โรงงานในอังกฤษทำงานอย่างหามรุ่งหามค่ำ​​เพื่อผลิตอาวุธ กระสุน และอุปกรณ์ที่จำเป็นสำหรับการจู่โจมครั้งนี้ ผู้เชี่ยวชาญหลากหลายสาขาต่างให้ความช่วยเหลือโดยใช้ทักษะและความรู้ของตน

ข้อมูลรายละเอียดเกี่ยวกับการป้องกันตัวของฝ่ายเยอรมัน ภูมิประเทศ และสภาพอากาศได้ถูกรวบรวมไว้ นักประดิษฐ์และวิศวกรออกแบบอุปกรณ์พิเศษที่ช่วยให้กองกำลังสามารถขึ้นฝั่งในนอร์มังดีได้อย่างปลอดภัย

มีการป้อนข้อมูลเท็จให้แก่ทางเยอรมันเพื่อดึงดูดความสนใจจากตำแหน่งที่ทำการโจมตีจริง

แบบจำลองเรือที่ใช้ขึ้นฝั่ง 

Group Captain J M Stagg, Chief Meteorological Officer with the Royal Air Force, responsible for forecasting weather conditions for D-Day, จากคอลเล็กชันของ:

ผู้บัญชาการกลุ่ม J M Stagg หัวหน้าทีมอุตุนิยมวิทยาของ RAF 

Protective suit worn by Lieutenant Rollo Mangnall RNVR of the Combined Operations Pilotage Parties (COPP), จากคอลเล็กชันของ:

ชุดป้องกันที่สวมใส่โดยสมาชิกของภาคีปฏิบัติการนำร่องรวม

Thomas Hennell, WRNS Censoring Ships' Mail Portsmouth, 1944, watercolour drawing on paper, 1944, จากคอลเล็กชันของ:

จดหมายการตรวจพิจารณา WRNS โดย Thomas Hennell 

เรือพิเศษจำนวนมากถูกสร้างขึ้นสำหรับวันดีเดย์ รวมทั้งเรือบรรทุกรถถังสำหรับการขึ้นฝั่ง ซึ่งประกอบด้วยเรือโจมตีลำเล็กและเรือที่ใช้ขึ้นฝั่งลำใหญ่ 

กองกำลังเสริมทางอากาศสตรี (WAAF) ก่อตั้งขึ้นในเดือนมิถุนายน 1939 เพื่อปลดปล่อยบุคลากรของ RAF ที่ทำหน้าที่เป็นแนวหน้าให้เป็นอิสระ ในปี 1943 WAAF มีสมาชิกทั้งสิ้น ​​182,000 คน

,

Churchill AVRE (Armoured Vehicle Royal Engineer) tank on display in Land Warfare at IWM Duxford, จากคอลเล็กชันของ:

,

Members of the Women’s Auxiliary Air Force (WAAF) repair and pack parachutes for use by airborne troops during the Normandy invasion, 31 May 1944, จากคอลเล็กชันของ:

เรือบรรทุกรถถังที่ใช้ในการขึ้นฝั่ง Churchill AVRE สมาชิกของ WAAF บรรจุร่มชูชีพสำหรับการใช้งานในระหว่างการโจมตีในนอร์มังดี

ฝ่ายสัมพันธมิตรไม่สามารถพึ่งพาท่าเรือที่เสียหายได้ ดังนั้นท่าเรือจำลองจึงถูกวางแผนขึ้น แห่งหนึ่งอยู่ในเขตแดนของอังกฤษ และอีกแห่งหนึ่งอยู่ในเขตแดนอเมริกา แต่ละท่าถูกสร้างขึ้นจากส่วนต่างๆ ที่สร้างเตรียมไว้ก่อน 400 ส่วน 

ส่วนประกอบของท่าเรือเคลื่อนที่แต่ละส่วนล้วนมีชื่อรหัส ส่วนหัวของสะพาน (Whales) และถนนในส่วนหัวที่กระดกขึ้นและลงตามกระแสน้ำบนขาที่ปรับได้ (Spuds) หีบกระสุนคอนกรีตที่จมอยู่ใต้น้ำ (Phoenixes) ถังเหล็กลอยน้ำ (Bombardons) และเรือจมปิดเส้นทางใต้น้ำ (Corncobs) ซึ่งร่วมกันเป็นเกราะป้องกันชั้นนอก (Gooseberry) ใช้สำหรับปกป้องท่าเรือ 

"ท่าเรือเคลื่อนที่" ที่ชุมชนอาร์โรมานเชส

แบบจำลองชิ้นส่วนหนึ่งของ "ท่าเรือเคลื่อนที่"

นับแต่เดือนกุมภาพันธ์ 1944 ฝ่ายสัมพันธมิตรได้โจมตีถนนในฝรั่งเศสและเส้นทางรถไฟด้วยการทิ้งระเบิดเพื่อแยกพื้นที่การโจมตีออกจากส่วนอื่นและป้องกันการเสริมกำลังและอุปกรณ์ที่รวดเร็วของทหารเยอรมัน

เพื่อปกปิดความจริงที่ว่านอร์มังดีเป็นเขตโจมตี เป้าหมายอื่นๆ อีกมากมายในภาคเหนือของฝรั่งเศสจึงถูกโจมตีด้วยเช่นกัน ค่ำวันที่ 5 มิถุนายน กองทัพอากาศเริ่มทิ้งแถบฟอยล์โลหะซึ่งมีชื่อรหัสว่า "Window" ข้ามช่องแคบเพื่อสร้างความสับสนบนหน้าจอเรดาร์ของฝ่ายเยอรมัน

ในวันดีเดย์ กองกำลังทางอากาศของฝ่ายสัมพันธมิตรบินในระดับความสูงเหนือ 14,000 โดยประมาณเพื่อช่วยในการลงจอด ซึ่งรอดพ้นจากการตอบโต้จากฝ่ายเยอรมัน ในชั่วโมงแรกๆ ของวันที่ 6 มิถุนายน ทหารพลร่มของฝ่ายสัมพันธมิตรได้ลงสู่พื้นด้วยร่มชูชีพและเข้ายึดชายหาดที่ใช้เป็นพื้นที่โจมตี

Aircraft prepared for the reinforcement of the British airborne assault on D-Day, assembled at Tarrant Rushton, Hampshire, 6 June 1944, จากคอลเล็กชันของ:

การจัดเตรียมกองกำลังเสริมทางอากาศ

แถบฟอยล์โลหะ ที่มีชื่อรหัสว่า "Window"

Men of 22nd Independent Parachute Company, 6th Airborne Division being briefed for the invasion, 4-5 June 1944, จากคอลเล็กชันของ:

บรรยายสรุปการโจมตี

รายงานส่วนตัวของ S R Verrier

ในการป้องกันพื้นที่ชายฝั่งจากการบุกรุกของฝ่ายพันธมิตร เยอรมนีได้สร้างปราการขนาดใหญ่ที่เรียกกันว่ากำแพงแอตแลนติก โดยมีกล่องกำบังที่สร้างจากคอนกรีต บังเกอร์ และตำแหน่งตั้งปืน

ต้นปี 1944 เมื่อแม่ทัพ Erwin Rommel เข้าบัญชาการกองกำลังเยอรมนีจากเนเธอแลนด์ไปยังแม่น้ำลัวร์ กองกำลังป้องกันได้รับการเสริมทัพ โดยเฉพาะส่วนที่ต้องเผชิญหน้ากับกองทหารที่ช่องแคบอังกฤษ

C A Russell, A Pill-box, St Aubin-sur-Mer, 1944, watercolour drawing on paper, 1944, จากคอลเล็กชันของ:

กล่องกำบัง โดย C A Russell

Field Marshal Erwin Rommel, commander of the German anti-invasion forces, inspecting German defences on the Atlantic Wall, 1944, จากคอลเล็กชันของ:

ตรวจสอบกำแพงแอตแลนติก

ในช่วงกลางเดือนพฤษภาคมปี 1944 ได้มีการฝังระเบิดประมาณ 6,500,000 ลูกและวางสิ่งกีดขวางทางทะเลมากกว่า 500,000 อย่าง ในพื้นที่นอร์มังดี มีการวางกำลังป้องกันจากหน่วยทหารราบเยอรมนีที่ 716 เป็นหลัก ซึ่งรวมถึงทหารเกณฑ์ชาวโปแลนด์และรัสเซียด้วย

อย่างไรก็ตาม ในบริเวณหาดโอมาฮาหน่วยทหารราบเยอรมนีที่ 352 ที่มีประสบการณ์โชกโชนได้รับการฝึกรับมือการบุกรุกในวันที่ 6 มิถุนายน 1944

Reconnaissance photograph of beach defences in Normandy, 1944, จากคอลเล็กชันของ:

กองกำลังป้องกันชายหาด

Diagram of mines swept in Seine Bay 6 June 1944 to 31 July 1944, จากคอลเล็กชันของ:

เหมืองแร่ที่อ่าวซีน

กองทัพเรือของปฏิบัติการ "Overlord" ภายใต้การควบคุมของพลเรือเอกเซอร์ Bertram Ramsay มีชื่อรหัสปฏิบัติการว่า "Neptune"

ในเดือนมิถุนายนปี 1944 เรือรบ เรือบรรทุก และเรือเดินสมุทรอื่นๆ เกือบ 7,000 ลำได้มารวมกันที่ท่าเรือทางตอนใต้ของอังกฤษ เรือกวาดทุ่นระเบิดเคลียร์ช่องทางตลอดทั้งช่องแคบอังกฤษ ในวันดีเดย์ กองทัพเรือสองกองรวมทั้งหน่วยป้องกันการโจมตีทางชายฝั่งได้ส่งหน่วยทหารของอังกฤษสองหน่วย ของแคนาดาหนึ่งหน่วย และของอเมริกาหนึ่งหน่วยขึ้นบกที่หาดนอร์มังดี

กองทัพเรือยิงสนับสนุนกองทหารบกและดูแลเสบียงให้เพียงพอต่อการเดินทัพไปยังหัวหาด เรือบรรทุกจำนวนมากถูกจมหรือได้รับความเสียหาย แต่ฝ่ายพันธมิตรได้นำกองทหารขึ้นบนมากกว่า 132,000 กองในค่ำคืนนั้น

American commentated account of the Normandy landings, 1944-06, จากคอลเล็กชันของ:

ฟุตเทจจากการบรรยายการแสดงความคิดเห็นของอเมริกาเกี่ยวกับการขึ้นบกที่นอร์มังดี

ข้อความนี้จากพลเรือเอกเซอร์ Bertram Ramsay หัวหน้าผู้บัญชาการทางเรือของฝ่ายพันธมิตรได้ถูกอ่านต่อหน้ากองทหารทั้งหมดทราบก่อนที่จะส่งพวกเขาขึ้นบุกหาดต่างๆ

หน่วยแคนาดาที่ 3 เข้าจู่โจมหาดจูโน ซึ่งมีการป้องกันอย่างแน่นหนาด้วยปืนใหญ่และสิ่งกีดขวางที่อันตราย ทะเลมีคลื่นสูงจึงทำให้การขึ้นบกล่าช้า อำนวยให้ฝ่ายเยอรมนีมีเวลายิงโจมตีทหารราบแคนาดาขณะขึ้นฝั่ง ส่งผลให้กองทหารระลอกแรกมีผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตจำนวนมาก

Special order of the day to the officers and men of the Allied Naval Expeditionary Force, 1944, จากคอลเล็กชันของ:

ข้อความจากพลเรือเอกเซอร์ Bertram Ramsay

Permits issued to Captain Peter Lucas, Assistant Military Landing Officer (RE), 7th Beach Group (7th Canadian Brigade, 3rd Canadian Division) on Juno Beach on D-Day, 6 June 1944, จากคอลเล็กชันของ:

คำสั่งอนุญาตที่ออกให้ที่หาดจูโน

9th Canadian Infantry Brigade disembarking with bicycles from landing craft onto 'Nan White' sector of Juno Beach, 6 June 1944, จากคอลเล็กชันของ:

กองทัพแคนาดาที่หาดจูโน

Troops of the US 7th Corps wading ashore on Utah Beach, 6 June 1944, จากคอลเล็กชันของ:

กองทหารสหรัฐฯ ที่หาดยูท่าห์

Letter written by Lieutenant (Torpedo) Officer R MacNab from the cruiser HMS Glasgow describing the landings on Omaha Beach, 6 June 1944 Letter written by Lieutenant (Torpedo) Officer R MacNab from the cruiser HMS Glasgow describing the landings on Omaha Beach, 6 June 1944, จากคอลเล็กชันของ:

จดหมายที่เขียนโดยนายพลโท (Torpedo) R MacNab 

British Army formation badge for 3rd Infantry Division (the 'Iron Division') which landed as the left flank division around Ouistreham on D-Day, 6 June 1944 British Army formation badge for 3rd Infantry Division (the 'Iron Division') which landed as the left flank division around Ouistreham on D-Day, 6 June 1944, จากคอลเล็กชันของ:

,

Infantry of 50th Division moving forward near St Gabriel, 6 June 1944, จากคอลเล็กชันของ:

,

Reconnaissance photograph showing Landing Craft (Tank) landing reinforcements and equipment in the Gold beach area, 6 June 1944, จากคอลเล็กชันของ:

ป้ายของกองทหารอังกฤษ  กองทหารบนฝั่งใกล้กับเศน์การเบรียล การเข้าประชิดหาดโกลด์

American commentated account of the Normandy landings, 1944-06, จากคอลเล็กชันของ:

ฟุตเทจจากการบรรยายการแสดงความคิดเห็นของอเมริกาเกี่ยวกับการขึ้นบกที่นอร์มังดี

Commandos approach Sword Beach in a Landing Craft Infantry (LCI), จากคอลเล็กชันของ:

การเข้าประชิดหาดสวอร์ด

Officer’s dress jacket worn by Lieutenant Peter Brooke-Smith RNVR who served in HMS Belfast during the Normandy landings, 1944, 1945-04-04, จากคอลเล็กชันของ:

ชุดแจ็คเก็ตของนายทหาร HMS Belfast 

Letter from Able Seaman A Jones describes HMS Belfast’s bombardment in support of the D-Day landings. Letter from Able Seaman A Jones describes HMS Belfast’s bombardment in support of the D-Day landings., จากคอลเล็กชันของ:

จดหมายจาก Able Seaman A Jones ที่ทำงานให้กับ HMS Belfast  

Starboard 4 inch guns of HMS Belfast open fire on German positions around Ver-sur-Mer on the night of 27 June 1945, จากคอลเล็กชันของ:

HMS Belfast ยิงโจมตีที่ตั้งแวร์ซูแมร์ของเยอรมนี

American commentated account of the Normandy landings, 1944-06, จากคอลเล็กชันของ:

ฟุตเทจจากการบรรยายการแสดงความคิดเห็นของอเมริกาเกี่ยวกับการขึ้นบกที่นอร์มังดี

ผู้ได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิตในบรรดากลุ่มแรกที่ขึ้นฝั่งในวันดีเดย์ได้รับการดูแลจากแพทย์ของกองทหารที่ขึ้นฝั่งพร้อมกองกำลังโจมตี ผู้ที่ได้รับบาดเจ็บได้รับการรักษาและนำตัวกลับด้วยเรือบรรทุกผ่านทางช่องแคบอังกฤษ โรงพยาบาลทหารทั่วสหราชอาณาจักรต่างเตรียมพร้อมรับตัวผู้บาดเจ็บ

เมื่อหัวหาดปลอดภัยแล้ว ได้มีการตั้งโรงพยาบาลภาคสนามในนอร์มังดี และหน่วยปฐมพยาบาลก็ข้ามมาทางช่องแคบอังกฤษเพื่อดูแลผู้บาดเจ็บ

Private Papers of Miss M E Littleboy Private Papers of Miss M E Littleboy, จากคอลเล็กชันของ:

เอกสารส่วนตัวของนางสาว M E Littleboy คนขับรถพยาบาลซึ่งประจำอยู่ที่ Isle of Wight ในระหว่างการขึ้นฝั่งในวันดีเดย์ 

OPERATION OVERLORD (THE NORMANDY LANDINGS): D-DAY 6 JUNE 1944, จากคอลเล็กชันของ:

การรักษาทหารที่ได้รับบาดเจ็บ

ทหาร 75,000 นายขึ้นฝั่งที่หาดโกลด์ จูโน และสวอร์ดก่อนเที่ยงคืนในวันดีเดย์ โดยมีผู้เสียชีวิต บาดเจ็บ หรือสูญหายประมาณ 3,000 ราย ทหาร 23,250 รายขึ้นฝั่งที่หาดยูท่าห์ โดยมีผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตไม่เกิน 250 ราย กองทหารสหรัฐฯ 34,000 กองขึ้นฝั่งที่หาดโอมาฮา ซึ่งเป็นที่ที่กองกำลังต่อต้านเยอรมนีมีความแข็งแกร่งที่สุด มีผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตประมาณ 2,000 ราย ซึ่งเป็นจำนวนการสูญเสียที่สูงจากจำนวนทั้งหมดของฝ่ายพันธมิตรในวันดีเดย์

American commentated account of the Normandy landings, 1944-06, จากคอลเล็กชันของ:

ฟุตเทจจากการบรรยายการแสดงความคิดเห็นของอเมริกาเกี่ยวกับการขึ้นบกที่นอร์มังดี

โดยรวมแล้ว ฝ่ายพันธมิตรมีผู้ได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิตทั้งหมดประมาณ 10,200 รายในวันที่ 6 มิถุนายน :ซึ่งเป็นจำนวนนี้ต่ำกว่าที่ผู้วางแผนและผู้บังคับบัญชาคาดไว้ แต่ทุกชีวิตแสดงถึงความสูญเสียอันแสนเศร้าสำหรับครอบครัวและเพื่อน

German prisoners tending an American cemetery at St Laurient, France, near Omaha beach one year after D-Day, จากคอลเล็กชันของ:

สุสานอเมริกันใกล้หาดโอมาฮา

เครดิต: เรื่องราว

Project Lead—Carolyn Royston

เครดิต: สื่อทั้งหมด

เรื่องราวที่นำเสนอบางเรื่องเขียนขึ้นโดยบุคคลหรือหน่วยงานอิสระภายนอก ซึ่งอาจแสดงมุมมองที่แตกต่างไปจากพิพิธภัณฑ์ที่อนุเคราะห์รูปภาพตามรายชื่อด้านล่าง

เรื่องราวจาก Imperial War Museums

สำรวจเพิ่มเติม

ธีมที่เกี่ยวข้อง

Second World War

Remembering the Second World War.