Drama my best friend รก น ม แต นาย end

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง 7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด 7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ 7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ... (1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ (2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง ....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ - ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง) - ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ - ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ - ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส - ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ admin thaiboyslove.com.......................................

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7 วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************

ผลงานที่ผ่านมา

[drama] my best friend รักนี้มีแต่นาย[End] [drama]รอจนกว่า...จะรักกัน[End] B e c a u s e_O f_Y o u . . .' ซ น [End]' [drama]ฟางเส้นสุดท้าย [End]'

นิยายเรื่องอื่นๆสามารถดูได้จากโพสปักหมุดในเพจนะคะ FaceBook By นาฬิกาแก้ว

สารบัญ

Chapter 1 - Chapter 5 หน้าแรก ตอนพิเศษ by venus Chapter 6-9 หน้า 2 Chapter 10-12 หน้า 3 Chapter 11-15 หน้า 4 Chapter 16-18 หน้า 5 Chapter 19-20 หน้า 6 Chapter 21-22 หน้า 7 Chapter 23-24 หน้า 8 Chapter 25-26 หน้า 9 Chapter 27-29 หน้า 10 Chapter 30 -The End หน้า 11 ตอนพิเศษ1.1 หน้า 12 ตอนพิเศษ1.2 หน้า 13

candyon:

Intro Because of you ซน

แฮ่ก แฮ่ก

“เชี่ยเอ๊ยพวกมึงเป็นควายกันหรือไง จะวิ่งทนถึกบึกบึนตามกูไปถึงไหน” ผมบ่นพึมพำในลำคออย่างขัดใจก่อนจะมองซ้ายมองขวาหาที่หลบ ไม่ใช่ว่าไม่กล้าสู้กับพวกแม่งหรอกนะครับ แต่ก็อย่างที่เห็นพวกมันมากันเป็นสิบ ผมตัวคนเดียวถึงร่างกายจะบึกบึนหรือตัวสูงโปร่งกว่ามันมากแค่ไหนก็ไม่มีทางรอดตีนพวกมันแน่ๆ

“ทางไหนดีวะเนี่ย” ผมมองในซอกหลืบด้านซ้ายมืออีกทีก่อนจะตัดสินใจวิ่งไปทางนั้น ขอให้ทางที่กำลังจะเข้าไปเป็นสวรรค์มากกว่านรกทีเถอะ พ่อจะถวายหัวหมูให้สักหัว ผมวิ่งเข้ามาในซอบแบบไม่คิดชีวิต แต่เชื่อไหมสิ่งที่ผมเจอตรงหน้าแม่งโคตร.....

“ทางตัน.....WTF” เกิดเชี่ยอะไรกับผมวะเนี่ย ร้อยวันพันปีไม่เค๊ยไม่เคยจะโดนตามกระทืบเหมือนวันนี้ โว้ยยย มึงเห็นหน้ากูไหม กูหล่อขนาดนี้ไม่ใช่ประเภทชอบใช้กำลัง กูใช้สมอง ปัญญาชนมึงมองกูดิ หน้ากูเนี่ย ปัญญาชนชัดๆ อีกไม่ถึง 6 เดือนผมก็จะเรียนจบไอ้สถาบันบ้าๆนี้แล้วแท้ๆแต่แม่งกูต้องมาตายก่อนเพราะเสื้อช็อบที่ไอ้เล็กลืมไว้กับกูเนี่ยนะ หึ้ยยยยยยยยยย

“มันไปทางไหนวะ” เสียงหนึ่งในพวกที่จะรุมผมเมื่อกี้ดังขึ้นใกล้ๆ

“ผมเห็นมันไปทางนี้พี่” เสียงที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆกับจำนวนเท้าที่ดังถี่ยิบ ทำเอาผมกระพริบตาปริบๆปาดเหงื่อกับเลือดที่อยู่ตรงมุมปาก เอาวะ ตายก็ตาย สู้ก็สู้

“ว่าไงครับสุดสวย”

“สวยพ่องมึงดิ” หน้ากูนี้ไม่ได้ใกล้เคียงคำว่าสวยสักนิด ติดออกจะหล่อมากกว่าด้วยซ้ำ มึงใช้ตาหรือส้นตีนดูวะไอ้เชี่ย พูดแบบนี้แม่งขึ้นเลย ขึ้นเลยยยย

“เมื่อกี้สุดสวยพูดว่าไงนะ”

“เอ่อ..พูด..พูดว่าเราอยากแดกนมพ่องมันเนย” อย่าหาว่าผมขี้ขลาดไรเลยนะครับ แม่งมาเป็นสิบ ผมนี่แทบจะยกมือไหว้มันอยู่แล้ว ศักดิ์ศรีเหรอ กูไม่มี ชีวิตกูมีแค่สักลายแทตทูกาโม่ตรงแขนซ้ายที่ไอ้แซนมันแปะให้เมื่อเช้าแค่นั้น

“เปล่านะพี่ผมได้ยินมันพูดกับพี่ว่าพ่องมึงตาย” ไอ้เวรนัมเบอร์วันที่อยู่ด้านซ้ายมือมันกระซิบเสียงดังข้างๆหูลูกพี่มัน แม่งเอ๊ย!! ถ้ามึงจะแปลความหมายที่กูพูดเมื่อกี้ก็อย่าแปลผิดดิวะ กูไม่ได้ด่าพ่อมันตายเลยสักคำ ความเป็นความตายกูไม่เอามาล้อเล่นหรอก แม่งงงงง

“หน้าตาก็ออกจะน่ารักทำไมไม่พูดจาเพราะๆกับพี่ล่ะน้อง”

“พี่???”

“ใช่ครับ เรียกพี่ว่าพี่มาร์คก็ได้นะ”

“มาร์ก...”

“ใช่ครับมาร์ค พี่มาร์ค คึคึ อ่ะ” คึคึพ่อง

“ถ้าน้องยอมเรียกพี่ว่าพี่มาร์คพร้อมกับ....”มันเว้นจังหวะไปนิดนึง “มาเป็นเมียพี่แล้วพี่จะปล่อยไป”

“โอ้ยยยยย กูขำ” ผมลงไปนั่งยองๆกับพื้นแล้วกุมท้องเพราะแม่งขำจริงๆครับ ขำจนปวดท้องไปหมด “มึงเชื่อไหมตั้งแต่เกิดมากูไม่เคยเจอใครเหมือนมึงเลย แม่งหน้าโคตรเชี่ย แต่ชื่อมาร์ค โอ้ยยยยย นี่ใครตั้งชื่อให้มึงวะ เขาได้ดูหนังหน้ามึงหรือเปล่า หน้าอย่างหมาขี้เรื้อนแถวบ้านกูยังดูดีกว่า ฮ่า ฮ่า...ฮะ...ฮะ...แหะๆ” พลาด...กูพลาดเอง กูไม่น่าพูดอย่างที่ใจคิดเลย พอพูดทีไรเหตุการณ์ซวยๆแม่งเข้าสมสู่กูตลอด

“เอ่อ...พี่มาร์คชื่อพี่แม่งโคตรเพราะเลยว่ะ”

“ไม่ทันแล้วโว้ยยยย เห้ยพวกมึงจัดการไอ้เตี้ยนั่นดิ”

เตี้ย??? พ่อมึงสิเตี้ย!! ชีวิตนี้กูสูงสุดก็ตั้ง 172 นะเว้ย เนี่ยกูสูงที่สุดในชีวิตแล้วมึงยังจะมาว่ากูเตี้ยเนี่ยนะ มึงใช้อะไรคิด

ผมเอื้อมมือไปหยิบไม้หน้าสามไม้ที่หาได้ใกล้ๆ ก่อนสายตาจะหันไปปะทะกับสายตาที่จับจ้องมองมานับสิบ ดูหน้าพวกแม่งแต่ล่ะคนดิ ไม่ต่างจากซอมบี้ที่กำลังวิ่งหาเหยื่อ พวกมึงว่างมากหรือไงวะ ไม่มีเรียนหรือไงครับมาหาเรื่องกูเนี่ย

แต่พอพวกมันโถมเข้ามาจะต่อยผม ไอ้ผมแม่งก็เอาหน้าสามฟาดไม่ยั้งครับ ผมแม่งก็ลูกผู้ชายคนนึงแหละ ถึงที่ผ่านมาจะอยู่ดีอยู่รอดมาได้ตลอด แต่คราวนี้ถึงไม่รอดกูก็จะขอตายเยี่ยงชายชาตินักรบ ซึ่งแน่นอนไม่ใช่ที่นี้ กูต้องหาที่หนีก่อน

“ตำรวจ ตำรวจมา!!!” ผมปาดเลือดที่มุมปากแล้วตะโกนเสียงดังกังวาน พวกมันหันไปมองคนดูต้นทางที่กำลังยืนแคะเล็บอยู่ ไอ้บ้านนั่นแม่งก็ทำหน้าเอ๋อๆยกมือบ๊ายบายบอกว่าสิ่งที่ผมพูดไปเมื่อกี้มันโกหกชัดๆ

“ไอ้เตี้ยมึงนี่มัน....”

“เฮ้ย!!!!ทำอะไรกันน่ะ...” พระเจ้ามีคนมา...นี้มันเสียงสวรรค์ชัดๆ ผมและเหล่าฝูงซอมบี้หันไปมองไอ้หน้าหล่อที่เดินออกมาจากประตูข้างๆผับ มันเอียงคอแล้วจุดบุหรี่ขึ้นดูดที่แม่งมองยังไงก็โคตรพ่อโคตรแม่หล่อ ไอ้ฉิบหายมึงเกิดมาบนโลกนี้ได้ยังไงวะ ผมนี่คิดว่ามันเป็นเทพบุตรมาจุติ อวยมันในใจก่อนครับให้มันรับรู้ว่าผมอวยอยู่มันจะได้มาช่วยผม

“มึงเสือกเชี่ยอะไรด้วย...” ผมมองหน้ามัน ทำสายตาอ้อนวอนอย่างสุดซึ้ง แน่นอนมันเห็นครับ สายตาที่พุ่งตรงมาที่ผมดูราวกับว่าจะช่วยผม...

“เออกูไม่เสือก...กูแค่มาดูดบุหรี่เฉยๆ...” ซะที่ไหน.. ไอ้หน้าปลวกนั่น(เปลี่ยนคำเรียกทันที) ยักไหล่อย่างไม่แยแสผมสักนิด มึงมันไอ้คนใจร้าย ไอ้คนชั่ว มึงไม่เห็นเหรอว่ากูกำลังจะโดนรุมตื๊บเนี่ย

“งั้นก็ดี...ส่วนมึง...” ไอ้มาร์คหันมามองหน้าผมแล้วขยับคอซ้ายทีขวาทีก่อนจะนิ้วชี้หน้าผม “เสร็จกู!!!”

กู...ตายยยยยยย

“ไอ้เชี่ยซน!!!!” เสียงคุ้นหูตะโกนเรียกผมจากประตูเดียวกันกับที่ไอ้หน้าปลวกเมื่อกี้นี้เดินออกมา มีคนอีกนับสิบเดินออกมาอย่างพร้อมกับมัน

“เชี่ยวี” ไอ้วีเพื่อนสมัยม.ต้นผมเองครับ มันเป็นเพื่อนสนิทที่ผมไม่ได้เจอมานานมาก เพราะมันเรียนต่อม.ปลายตอนนี้รู้สึกจะเรียนคณะวิศวะที่มหาลัยดังๆสักที่ในกรุงเทพนี่แหละ...ส่วนผมแม่งอยากเท่ไง อยากให้สาวมองเลยไปต่อสายอาชีพ แล้วเป็นไงล่ะ สายอาชีพที่กูกำลังเผชิญอยู่เนี่ยแม่งเจอตีนแทบทุกวัน

“พี่ๆครับนั่นเพื่อนกู”

“เออ ก็ไปช่วยมันดิวะ” เสียงสวรรค์ดังขึ้นอีกครั้งพร้อมกับร่างผมที่ถูกปล่อยลงให้ไปนั่งที่พื้น คนเกือบยี่สิบคนปะทะคนแค่สิบยังไงพวกไอ้วีแม่งก็ชนะใสๆอยู่แล้ว ดูเพื่อนๆมันแต่ล่ะคนแม่งก็ไม่ธรรมดาทั้งนั้นอ่ะ ต่อยตีเก่งชัดๆ ไม่มีใครสักคนเลยที่จะไม่ช่วยผม....ไม่มี...

ไม่ใช่

ยกเว้นมันไว้แม่งคนเดียว

ไอ้เปรตนั่นที่ยืนดูดบุหรี่ เป่าควันขึ้นฟ้าโดยมีพวกเพื่อนๆไอ้วีที่กำลังต่อยตีกับเด็กช่างเป็นฉากหลัง

โอยยย มึงคิดว่ามึงกำลังถ่ายมิวสิควีดิโออยู่หรือไงครับ

เห็นแบบนี้ผมล่ะอยากจะเอาเท้ายันหน้าเก๊กๆของมันให้ลงหลุมไปแม่งตอนนี้เลยเชี่ยยยยยย

TBC

สวัสดีค่ัะทุกคน ฝากเรื่องใหม่ไว้ในอ้อมใจคนอ่านด้วยนะ

เรื่องนี้ โนดราม่า นางจะกลับมาแต่งแบบใสๆ ไร้มาม่าเหมือนเรื่องชุลมุนวุ่นรักนักศึกษาอีกแล้ว กรีสสสสสเขินจุง ไปเรียนและคร้าบ รักคนคลิกเข้ามาอ่าน