นิทานภาษาอังกฤษ เจ้าหญิง สั้นๆ

ฝึกอังกฤษด้วยการอ่านนิทานภาษาอังกฤษ  เนื้อเรื่องสนุกสนาน คำศัพท์ไม่ยากเกินไป เหมาะสำหรับผู้ที่ต้องการเรียนภาษาอังกฤษ อ่านแล้วเพลิดเพลินพร้อมทั้งได้ข้อคิด เพื่อความสะดวกและต่อเนื่องในการอ่านจะมีการอธิบายความหมายของคำศัพท์ก่อนทำให้ผู้อ่านไม่ต้องเสียเวลาเปิดดิกชันนารี

นิทานภาษาอังกฤษวันนี้เรื่อง "เจ้าหญิงกับฝักถั่ว" เมื่อเจ้าชายต้องการอภิเษกสมรส และหญิงสาวผู้นั้นจะต้องเป็นเจ้าหญิงจริงๆ ราชินีจะมีวิธีการยังไงที่จะทำให้รู้ว่าหญิงสาวคนไหนคือเจ้าหญิงตัวจริง ติดตามได้ใน "The Princess And Pea"

วิธีจำคำศัพท์มีอยู่สองวิธีคือ อ่านแล้วจำไปตามเนื้อเรื่องหรืออีกวิธีหนึ่งที่ผมแนะนำคือ จำคำศัพท์ก่อนพยายามทำความเข้าใจกับความหมายและอารมณ์ของคำศัพท์ที่ต้องการจะสื่อ หลังจากนั้นค่อยเริ่มอ่านเนื้อเรื่องจะทำให้เข้าใจการใช้ศัพท์นั้นๆได้ดียิ่งขึ้น แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับแต่ละคนว่าจะเหมาะกับวิธีไหน ยังไงก็ลองฝึกดูนะครับ

พื้นฐานที่ควรรู้ Present Tense, Past Tense, Future Tense, Passive Voice

ศัพท์อังกฤษ

Once upon a time = กาลครั้งหนึ่ง
Prince = เจ้าชาย
Princess = เจ้าหญิง
Pea = ฝักถั่ว
Marry = แต่งงาน
Real = จริงใจ, แท้จริง
Travel = เดินทาง
All over the world = ทุกหนทุกแห่ง
Nowhere = ไม่มีที่ไหน
Enough = จำนวนที่เพียงพอ
Whether = หรือไม่
Terrible = ร้ายแรง, น่ากลัว
Storm = พายุ
Thunder = ฟ้าร้อง
Lightning = ฟ้าผ่า
Pour down = เทลงมา
Torrent = กระแสน้ำเชี่ยว
Suddenly = ทันใดนั้น
Knock = เคาะ
Heard = ได้ยิน (กริยาช่อง2ของ hear)
Gate = ประตู รั้ว
in front of = ตรงข้างหน้า
Good gracious! = แม่เจ้า! (คำอุทาน)
sight = ภาพ, สิ่งที่มองเห็น
Ran down = ไหลลง (กริยาช่อง2ของ run down)
Clothes = เสื้อผ้า
Toe = นิ้วเท้า. ปลายเท้า
Shoe = รองเท้า
Heel = ส้นเท้า. ส้นรองเท้า
Yet = ยัง
Soon = ในไม่ช้า
Find out = ค้นพบ. รู้ความจริง
Took = นำไป. พาไป. เอาไป (กริยาช่อง2ของ take)
Bedding = เครื่องนอน
Bedstead = โครงเตียงนอน
Laid = จัดวาง (กริยาช่อง2ของ lay)
Mattress = ที่นอน
Badly = ไม่ดี
Scarcely = แทบจะไม่
Heaven = สวรรค์
So that = เพื่อว่า. เพื่อที่จะ
Horrible = แย่มากๆ
Felt = รู้สึก (กริยาช่อง2ของ feel)
right through = ทะลุทะลวง
sensitive = ไวต่อสิ่งกระตุ้น
museum = พิพิธภัณฑ์
stolen = ขโมย (กริยาช่อง3ของ steal)

แนะนำแอพจดศัพท์ท่องจำด้วยเกมส์ (Play Store)

The Princess and the Pea
by Hans Christian Andersen

         Once upon a time there was a prince who wanted to marry a princess; but she would have to be a real princess. He travelled all over the world to find one, but nowhere could he get what he wanted. There were princesses enough, but it was difficult to find out whether they were real ones. So he came home again and was sad.

One evening a terrible storm came on; there was thunder and lightning, and the rain poured down in torrents. Suddenly a knocking was heard at the gate, and the old king went to open it.It was a princess standing out there in front of the gate. But, good gracious! what a sight the terrible storm had made her look. The water ran down from her hair and clothes; it ran down into the toes of her shoes and out again at the heels. And yet she said that she was a real princess.

“Well, we’ll soon find that out,” thought the old queen. But she said nothing, went into the bed-room, took all the bedding off the bedstead, and laid a pea on the bottom; then she took twenty mattresses and laid them on the pea, and then twenty eider-down beds on top of the mattresses. On this the princess had to lie all night. In the morning she was asked how she had slept.

“Oh, very badly!” said she. “I have scarcely closed my eyes all night. Heaven only knows what was in the bed, but I was lying on something hard. It’s horrible!”

Now they knew that she was a real princess because she had felt the pea right through the twenty mattresses and the twenty eider-down beds. Nobody but a real princess could be as sensitive as that.

So the prince took her for his wife, for now he knew that he had a real princess; and the pea was put in the museum, where it may still be seen, if no one has stolen it.

แปลไทย
โดย Aonaen

     กาลครั้งหนึ่งมีเจ้าชายพระองค์หนึ่งต้องการอภิเษกสมรสกับเจ้าหญิง แต่มีข้อแม้ว่าผู้ที่จะอภิเษกสมรสด้วยนั้นจะต้องเป็นเจ้าหญิงจริงๆ พระองค์จึงได้ออกเดินทางไปทั่วทุกหนทุกแห่ง แต่ก็ไม่มีที่ใดที่พระองค์ได้ในสิ่งที่ต้องการ มีเจ้าหญิงอยู่มากพอแต่ก็ยากที่จะรู้ได้ว่ามีผู้ที่เป็นเจ้าหญิงจริงๆหรือไม่ ด้วยเหตุนี้เจ้าชายจึงเดินทางกลับด้วยความเศร้าใจ

บ่ายวันหนึ่งเกิดมีพายุที่น่ากลัวเคลื่อนตัวเข้ามา มีทั้งฟ้าร้องและฟ้าผ่า ฝนเทลงมาในกระแสน้ำที่เชี่ยวกราก ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตูดังขั้น มีเจ้าหญิงกำลังยืนอยู่ตรงหน้าประตู แต่...แม่เจ้า! สิ่งที่เห็นนี่คืออะไรพายุที่โหมกระหน่ำทำให้เธอมีสภาพอย่างงี้เชียวหรือ น้ำฝนไหลลงจากผมและเสื้อผ้าของเธอ ไหลผ่านลงไปยังปลายเท้า รองเท้าลงไปจนถึงส้นรองเท้า มิหนำซ้ำเธอยังบอกว่าเธอคือเจ้าหญิงตัวจริงอีกต่างหาก

“ดี, เราจะได้รู้ความจริงในไม่ช้า” ราชินีคิดแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา ราชินีเดินเข้าไปในห้องนอน อาเครื่องนอนทั้งหมดออกจากเตียงแล้ววางฝักถั่วไว้ด้านล่าง จากนั้นเธอก็เอาที่นอนยี่สิบชั้นวางทับฝักถั่วไว้และทับด้วยผ้านวมยี่สิบผืนอีกทีนึง เจ้าหญิงต้องนอนบนนั้นทั้งคืน ในเช้าวันรุ่งขึ้นราชินีได้ถามเจ้าหญิงว่าเธอนอนบนนั้นเป็นอย่างไรบ้าง

“โอ้ ไม่ดีเลยเพคะ” เจ้าหญิงตอบ “หม่อมฉันแทบจะหลับตาไม่ลง มีแต่สวรรค์เท่านั้นที่รู้ว่าอะไรอยู่ในเตียงนั่น หม่อมฉันเหมือนนอนทับบางอย่างที่แข็งๆมันแย่มากๆ

ตอนนี้ราชินีรู้แล้วว่าเธอคือเจ้าหญิงตัวจริงเพราะเธอรู้สึกทะลุทะลวงลงไปถึงฝักถั่วในที่นอนยี่สิบชั้นกับผ้านวมยี่สิบผืน ไม่มีใครที่สามารถไวต่อความรู้สึกเช่นนั้นได้นอกจากเจ้าหญิง

ดังนั้น เจ้าชายจึงได้รับเธอคนนั้นมาเป็นเจ้าหญิงของพระองค์ ในตอนนี้พระองค์รู้แล้วว่าได้เจ้าหญิงตัวจริงมาเป็นคู่ครอง และถั่วฝักนั้นก็ได้ถูกนำไปเก็บไว้ในพิพิธภัณฑ์แห่งหนึ่งที่อาจจะยังคงมีให้เห็นอยู่ก็ได้ถ้าไม่มีใครขโมยมันไปก่อน