โคลงยอพระเกียรติพระเจ้ากรุงธนบุรี
Files
Citation
หอพระสมุดวชิรญาณ, “โคลงยอพระเกียรติพระเจ้ากรุงธนบุรี ,” D-Library | National Library of Thailand, accessed October 19, 2022, //digital.nlt.go.th/items/show/5514.
| ๑๏ นายสวนมหาดเล็กเจ้า | จอมกษัตริย์ |
| แถลงเรื่องราชศรีสวัสดิ์ | กราบเกล้า |
| ถวายต่างบุษปรัตน์ | มาลย์มาศ |
| ภุมวารเดือนเก้า | สิบขึ้นเถาะตรี๑ ฯ |
| ๒๏ บังคมบทรัชไท้ | ทรงทศ ธรรมนา |
| พระปิ่นอยุธยายศ | ยอดฟ้า |
| ขอแถลงนิพนธ์พจน์ | เฉลิมบาท พระเอย |
| ไว้พระเกียรติท่วมหล้า | โลกเหลื้องฦๅบุญ ฯ |
| ๓๏ บุญพระภูวนาถเกล้า | จักรพาฬ |
| ทรงฤทธิ์เดโชชาญ | เชี่ยวพ้น |
| พระสติวิทยาญาณ | ขยันยอด ชนแฮ |
| ทรงสมาธิปัญญาล้น | แหล่งหล้าฤาเสมอ ฯ |
| ๔๏ เสมอองค์หริรักษ์เรื้อง | รงค์รุทร์ |
| ลล่วงพาหนะครุฑ | สู่หล้า |
| ฤๅจรจากเกษียรสมุทร์ | มาทวีป นี้แฮ |
| เนื้อหน่อพุทธพงศ์กล้า | ก่อสร้างโพธิญาณ ฯ |
| ๕๏ พระตรีญาณประเวศด้วย | นรชน |
| เห็นทุกข์เมทนีดล | แด่ขว้ำ |
| ยลสาสนพระพุทธพล | โรยร่อย |
| หวังช่วยเชิดชูปล้ำ | ปลุกให้คงเกษม ฯ |
| ๖๏ จึ่งยกพยุหยาตรข้าม | กันดาร ชเลนา |
| จรจากจันทบูรสถาน | ท่านไท้ |
| สถิตธนนครินราญ | อริราช |
| หวังสาสนสมบูรณ์ให้ | เทพซร้องสดุดี ฯ |
| ๗๏ ฝูงทวยราษฎร์ทั้ง | พสุธา |
| มาพึ่งบารมีมา | มากพร้อม |
| ภักดีอยู่ถนอมบา | ทุการาช |
| บาทพระเปนมกุฎย้อม | โลกให้คืนเกษม ฯ |
| ๘๏ พระการุญภาพเลี้ยง | พลพล |
| ทั่วทิศทิศาชน | ชื่นพร้อม |
| โดยมีวิทยาคน | ขยันยิ่ง |
| เติมแต่งเต็มขนาดย้อม | ยกขึ้นควรฐาน ฯ |
| ๙๏ แม้พระจักรรัตน์เจ้า | จักรพาฬ |
| ไป่เสด็จสู่ธนสถาน | ที่นี้ |
| หมู่นรากรจะลาญ | ลาชีพ |
| เพื่อภุดาหารกี้ | ก่อนสิ้นสุดหา ฯ |
| ๑๐๏ พระมามอบชีพช้อน | ชีพิต |
| อวยโภชนทานอุทิศ | ทั่วได้ |
| อเนกบริจาคนิตย์ | สนองสาส นานา |
| ธรณิศหวาดไหวไหว้ | เชิดชี้ชมผล ฯ |
| ๑๑๏ พระคุณเอนกเถ้า | สยมภู |
| ยกหมู่นรชนชู | ชีพไว้ |
| ทรงธรรมิกราชตรู | ตราโลก |
| เปนมกุฎแก่นไท้ | ทั่วท้าวฤาเสมอ ฯ |
| ๑๒๏ จึ่งแต่งฐานที่ทั้ง | ภูมิไชย |
| ให้สถิตถาวรไป | ตราบเท้า |
| กัลปาวสานใน | ธรณิศ |
| ธนบุรินปิ่นเกล้า | ตริสร้างเวียงสถาน ฯ |
| ๑๓๏ เมืองเก่าดูรดะด้วย | รนามวัน |
| พงพ่านผักโหมหัน | แหกขึ้น |
| กองกอบอศุภสรรพ์ | เนียรชีพ |
| ครั้นพระมาสถิตฟื้น | กลับแผ้วผ่องไสว ฯ |
| ๑๔๏ ภูมสถานที่สถิตไท้ | ไชยสถาน |
| พ่างพิษณุกรรมชำนาญ | เษกสร้าง |
| ราชวังมุขวิมาน | มูลเกิด มีนา |
| เรือนรัตนซ้ายขวากว้าง | เพียบพื้นภูวดล ฯ |
| ๑๕๏ มีฉนวนขนานน้ำพ่วง | ขนัดแพ |
| เปนที่ลานสมรแล | ล่อฟ้า |
| โรงทองพระลานแด | ดูถง่าน พระเอย |
| โรงพระอาภรณ์อ้า | ร่ำรื้อฤาถึง ฯ |
| ๑๖๏ โรงสรรพยุทธไว้ | ศัสตรา |
| โรงอัศวคเชนทรา | เพริศแพร้ว |
| โรงสุธรรมพิพากษา | คดีราษ ฎรแฮ |
| โรงพระโอสถแผ้ว | โรคให้มลายหาย ฯ |
| ๑๗๏ พระคลังทวาทัศถ้วน | โภคี |
| สมบัติเหมือบมามี | มากพร้อม |
| ศาลามาตยมนตรี | เตรียมเฟ่า |
| ทิมกระท่อมพลล้อม | รอบรั้วรวังใน ฯ |
| ๑๘๏ ป้อมค่ายคูเขื่อนขั้น | ปราการ |
| ในนอกวังเวียงสถาน | ท่านไท้ |
| หอรบวิชัยชาญ | เรียงรอบ |
| สบสรรพาวุธไว้ | ผดับเบื้องบทศรี ฯ |
| ๑๙๏ ดูดุจเธอเทพแท้ | นฤมิต |
| ฤๅวิษณุกรรมปลิด | จากฟ้า |
| ถ่อมถวายพระบรมสิทธิ์ | ทรงเดช |
| เลอวิไลยงามหล้า | เลิศล้ำบุญสนอง ฯ |
| ๒๐๏ มีคชกิริณิศแก้ว | เศวตวงศ์ |
| รอยว่าอินทรอวยลง | สู่ไท้ |
| มีสินธพชาติพงศ์ | ขัตติยอาสน์ |
| มีมุขมนตรีใต้ | ฟากฟ้าฤาเสมอ ฯ |
| ๒๑๏ มีอัคเรศฝ่ายซ้าย | ขวาผจง |
| หมู่พระสนมองค์ | อ่อนพริ้ม |
| ย่อมเผ่าขัตติยพงศ์ | เมืองออก |
| โลกเลงสมรปิ้ม | ล่มล้มเททรวง ฯ |
| ๒๒๏ แต่ละองค์ทรงภาคยเพี้ยง | พิมพ์สวรรค์ แลฤา |
| ฤาว่าจันทรแจ่มจรัล | สู่ไท้ |
| วิมลมุขภมูฉัน | ฉายเฉิด ฉมนา |
| ศุภลักษณวิไลยไล้ | เลื่อนฟ้ามาดิน ฯ |
| ๒๓๏ มาทูลถนอมบาทไท้ | ขจรขจาย |
| ดูดุจดาราราย | เรื่อฟ้า |
| ล้อมจันทรพิมลหมาย | หมดเมฆ |
| จันทร์เฉกจอมภพหล้า | เลิศล้วนควรชม ฯ |
| ๒๔๏ มีนรนาริศเรื้อง | ระบำขำ |
| วรรูปสุนทรารำ | เรื่อยร้อง |
| ชูเฉลิมราชฐานบำ | เรอราช |
| เปนที่สุขเขษมซร้อง | พรั่งพริ้มเพราไสว ฯ |
| ๒๕๏ มโหรีเชิงม่านแม้น | พิณอินทร์ |
| เปนที่นฤบดินทร์ยิน | ยั่วล้ำ |
| ดั่งอัปสรเทวินทร์ | ขับถ่อ ถนอมนา |
| เหมือนจะส่ออกช้ำ | แซกซ้ำนำเขษม ฯ |
| ๒๖๏ เจ้ายั่วสี่ท้าวท่าน | สง่างาม |
| นักพฤฒิพระสนมนาม | สี่ถ้วน |
| เฉลิมฉลองพระโอษฐตาม | กิจราช |
| ชาวชแม่แลลานล้วน | ล่อล้อมรวังองค์ ฯ |
| ๒๗๏ ฝ่ายหมู่มุขมาตย์เฝ้า | บริบาล |
| ชาญกิจชาญรงคชาญ | เลิศล้วน |
| สมุหกลาโหมหาญ | หาญยิ่ง |
| นายกยกพจนถ้วน | ถี่ถ้อยขบวรความ ฯ |
| ๒๘๏ จัตุสดมภ์เดชล้วน | รบือนาม |
| หกเหล่าอาสาสนาม | แกว่นแกล้ว |
| แปดตำรวจรวดเร็วตาม | กมลราช |
| มหาดเล็กราชวังแพร้ว | พรั่งพร้อมรวังวัง ฯ |
| ๒๙๏ นักองค์รามนเรศแม้น | รามา |
| เปนปิ่นกัมพูชา | ใช่น้อย |
| นักฟ้าทลหะมหา | อุปราช เขมรแฮ |
| มาพึ่งบทรัชช้อย | ชื่นเฝ้าบริบาล ฯ |
| ๓๐๏ แขกชวาวรเทศทั้ง | มลายู |
| จีนฝรั่งลันดาดู | ดาษเฝ้า |
| ลาวมอญย่อมถนอมชู | วรบาท พระนา |
| พระกรุญเหนือเกล้า | กล่อมเลี้ยงควรฐาน ฯ |
| ๓๑๏ ล้วนหมู่พยุหยศหย้อม | ยืนรงค์ |
| ทุกหมวดทุกกระทรวงทรง | ฤทธิเรื้อง |
| คุณวุฒิวิทยาคง | ทนศาสตร์ |
| ย่อมชนะนคราเบื้อง | ต่ำใต้ฤาเสมอ ฯ |
| ๓๒๏ พลหาญหาญมหิทธิห้าว | รณรงค์ |
| ชัยสิทธิฤทธาตรง | ต่อไท้ |
| ปราบเนียรชีวิตวงศ์ | อริราช |
| พระเกียรติยศได้ | ท่วมฟ้าดินเสทือน ฯ |
| ๓๓๏ พระเดชานุภาพพ้น | พงศ์กษัตริย์ |
| ควรแก่เศวตฉัตรรัตน์ | เรื่อฟ้า |
| เปนหลักโลกุดมดัด | ใจโลก |
| ด้วยบุรพบารมีเกล้า | กว่ากล้ากลับแขง ฯ |
| ๓๔๏ ใครอาจอาตมตั้ง | ตัวผจญ ได้ฤา |
| พ่ายพระกุศลพล | ทั่วท้าว |
| ปราบดาภิเษกบน | ภัทรบิฐ บัวแฮ |
| สมบัติสมบูรณ์ด้าว | แด่นฟ้า มาปาน ฯ |
| ๓๕๏ ใครที่โมหมืดไหม้ | สเทือนฤทธิ์ |
| รอยว่าเวรตามปลิด | ชีพม้วย |
| ที่แขงแข่งอิทธิฤทธิ์ | ภูวนาถ |
| ย่อมระยำยับด้วย | ปิ่นเกล้าธรณี ฯ |
| ๓๖๏ ปางเมืองนครราชตั้ง | ตัวปทุษฐ์ |
| ก่อพิกลการยุทธ | ศึกสร้าง |
| พระยกพยูหรุด | ราญราบ |
| น้อยโทษเลี้ยงใหญ่ล้าง | ชีพสิ้นสูญหาย ฯ |
| ๓๗๏ ปางปาตลิบุตรเจ้า | นัครา |
| แจ้งพยศเดชา | ปิ่นเกล้า |
| ทรนงศักดิ์อหังการ์ | เกกเก่ง อยู่แฮ |
| ยังไป่น้อมประนตเข้า | สู่เงื้อมบทมาลย์ ฯ |
| ๓๘๏ ยกพยุหยาตรเยื้อง | บทศรี |
| ดังพระกฤษณตรี | โลกล้น |
| พลหาญหื่นมหิทธิมี | ฤทธิภาพ |
| ทลวงล่วงเขตนครปล้น | ไล่ลุ้ยทลุยไป ฯ |
| ๓๙๏ เจ้าปาตลิบุตรนั้น | อัปรา ชัยเอย |
| ไปสถิตเทพาพา | พวกแพ้ |
| หนีเข้าพึ่งตนนา | ทัพเล่า |
| ทัพราชรีบรบแหร้ | แขกม้วยเมืองทลาย ฯ |
| ๔๐๏ จึงยกอพยพเข้า | ตานี |
| พญาแขกเกรงบารมี | ส่งให้ |
| มาถวายกับบุตรี | มาลย์ยิ่ง เมืองนา |
| พระประทานอภัยให้ | กลับเลี้ยงเปนเฉลิม ฯ |
| ๔๑๏ ปางสวางคบุเรศร้าย | รแวงผิด |
| พุทธบุตรละพุทธกิจ | ก่อแกล้ว |
| ทุศิลทุจริตอิจ | ฉาราช |
| เสด็จปราบสัตวบาปแผ้ว | ฟอกฟื้นสาสนา ฯ |
| ๔๒๏ แล้วฉลองพุทธธาตุแท้ | สุจริต |
| สมณะบรรพชิต | ใช่น้อย |
| พระอวยธนอุทิศ | ทานทั่ว |
| มีมหรศพช้อย | ชื่นช้อยชนเขษม ฯ |
| ๔๓๏ เมืองชัยที่ร่วมร้าย | เวียงสวางค์ |
| พ่ายพระเดชคุณปาง | ปิ่มม้วย |
| กลับน้อมศิโรตมางค์ | มาเล่า |
| มาภักดิ์เปนทหารด้วย | อยู่ใต้บาทบงสุ์ ฯ |
| ๔๔๏ ปางปาตลิบุตรทั้ง | เวียงสวางค์ |
| นครราชสิมาหมาง | ปิ่นหล้า |
| ถ้าแต่หมู่ทหารกลาง | หมวดหนึ่ง ก็ดี |
| ก็จะมีชัยแก่ข้า | ศึกเสี้ยนสยบแสยง ฯ |
| ๔๕๏ พระเห็นพลพระห้าว | เหลือหาญ |
| เกรงราษฎรจะลาญ | ชีพม้วย |
| จึงเสด็จผดับการ | รงค์รวด ระงับแฮ |
| หวังปราบหวังกรุญด้วย | ดั่งนี้ทรงถวิล ฯ |
| ๔๖๏ ครั้นดับเด็จร้ายทั่ว | ธรณี |
| หมู่มาตย์เปรมปรีดี | ทั่วได้ |
| บำเหน็จพระพูลทวี | ทุกเมื่อ |
| ทรัพยกองโกยให้ | ทุกเถี้ยวโดยหวัง ฯ |
| ๔๗๏ ทหารเอกพระมอบหมั้น | เมืองเอก |
| ตามที่ตรีโทเษก | ส่งให้ |
| ขนานนามย่อมอดิเรก | ตำแหน่ง มีนา |
| ทั้งราชนิกูลไท้ | เษกสร้างตามขบวร ฯ |
| ๔๘๏ เจ้าดารานเรศเรื้อง | รวิวงศ์ |
| ทรงพระกรุณาปลง | โปรดให้ |
| ครองปาตลิบุตรทรง | ธรณิศ |
| ตั้งพระหฤทัยไท้ | ท่านตั้งตามสถาน ฯ |
| ๔๙๏ เจ้าพระยาอนุชิตเชื้อ | อาสา |
| ครองพิษณุโลกา | เพริศแพร้ว |
| เจ้าพระยาพิชัยรา | ชาชื่อ ฦาแฮ |
| ครองสวรรคโลกแผ้ว | ผ่องน้ำใจถวิล ฯ |
| ๕๐๏ เจ้าพระยาอนุรักษ์เรื้อง | รงค์รุทร์ |
| ครองนครสวรรค์ผุด | ผาดแผ้ว |
| ฤทธิ์ประมาณสุด | คำร่ำ ถึงฤา |
| เจ้าพระยาสรรค์ทแกล้ว | โปรดให้เมืองสรรค์ ฯ |
| ๕๑๏ บำเหน็จดำแหน่งน้อย | พอประมาณ ก็ดี |
| พระโปรดประทานสถาน | ที่ได้ |
| เปนพระยาพระหลวงทหาร | ในนอก |
| เมืองเอกโทตรีให้ | ครอบเลี้ยงประชาชน ฯ |
| ๕๒๏ ประมวญนัคเรศแคว้น | อยุธยา |
| หนฝ่ายใต้เหนือมา | ท่วนทั้ง |
| ร้อยสบุรีสถา | พรทั่ว สถานแฮ |
| พระมอบมาตยไปตั้ง | แต่งไว้เปนเฉลิม ฯ |
| ๕๓๏ นานาประเทศขึ้น | ยังหลาย |
| เปนที่ทูลทางถวาย | ดอกไม้ |
| หิรัญรัตนทองพราย | สรรพส่ง มานา |
| ทั้งพระยาไทรไซร้ | มอบเกล้าสดุดี ฯ |
| ๕๔๏ ตานีนัคเรศเจ้า | นครา |
| ส่งสุวรรณบุษปมา | กราบเกล้า |
| น้อมถวายปิ่นอยุธยา | ภูวนาถ |
| กลัวรักภักดีเจ้า | สู่เงื้อมบทมูล ฯ |
| ๕๕๏ กรุงศรีสัตนาคเจ้า | กรุงกษัตริย์ |
| ทรงพระสุพรรณบัตร | บอกร้อน |
| น้อมถวายบุษปรัต | นมาศ มานา |
| มาพึ่งบารมีต้อน | ตัดร้ายรอนเข็ญ ฯ |
| ๕๖๏ ท้าวทั่วนัคเรศน้อม | พนมกร |
| ทรงสุวรรณมาลย์จร | จรดเกล้า |
| มาถวายบทบวร | วรราช |
| ถ้วนอัษฎาทิศเข้า | นอบน้อมสดุดี ฯ |
| ๕๗๏ พระเดียวบุญลาภเลี้ยง | ประชากร |
| เปนบิตุรมาดร | ทั่วหล้า |
| เปนเจ้าและครูสอน | สั่งโลก |
| เปนสุขทุกถ้วนหน้า | นิกรทั้งชายหญิง ฯ |
| ๕๘๏ เปนที่พำนักถ้วน | นรชน |
| เปนที่กรุณาคน | ยากไร้ |
| เปนที่ส่งสัตวดล | เมืองโมกข์ |
| เปนทรัพยปจุปันให้ | ทั่วหน้าเนืองเขษม ฯ |
| ๕๙๏ พระยลพลหนักแหน้น | พสุธา |
| ขยายยักนัครามา | ใหม่สร้าง |
| เทียมสรวงบุรีสถา | พรทั่ว สถานเฮย |
| มหรศพครบสิ่งสล้าง | หลากเหล้นงารฉลอง ฯ |
| ๖๐๏ แล้วให้ประลองศาสตรถ้วน | ขบวรหาญ |
| สารคชคชสารผสาน | แกว่นกล้า |
| ม้าทวนต่อทวนทาน | แทงร่อ รำแฮ |
| ม้าครุบคลีกระบี่ม้า | วิ่งม้าพนันเร็ว ฯ |
| ๖๑๏ พลหาญเปนคู่เข้า | ผชัญหาญ |
| โหมฮึกครึกโครมทยาน | ขู่คู้ |
| เคยหักอริราญ | เร็วรวด |
| นี่สิรู้ต่อรู้ | ไป่แพ้พอเสมอ ฯ |
| ๖๒๏ เสโลห์ต่อโล่ห์เลี้ยว | ประลองเชิง |
| พลดาบสองมือถเกิง | ต่อสู้ |
| ต่างมีฤทธิแรงเริง | สุรยิ่ง ขยันแฮ |
| โถมฟาดศัสตราหยู้ | ผัดเหล้นเปนเฉลิม ฯ |
| ๖๓๏ ดาบดั้งดึงโดดดั้น | จบันแรง |
| แขกกระบี่คำแหงแขง | แข่งเหล้น |
| กระบี่ต่อกระบี่แทง | ฟันฟาด กันนา |
| ทวนต่อทวนตื่นเต้น | สู่สู้ดูขยัน ฯ |
| ๖๔๏ พลง้าวกวัดง้าวง่า | งอนงาม |
| พิฦกแลควรขาม | พรั่นไส้ |
| หมู่ตบองต่อตบองตาม | ขบวรไล่ กันนา |
| เหล็กก็เหล็กนิไม้ | ต่อไม้กลางสนาม ฯ |
| ๖๕๏ สองมือพลหอกหง้าม | หอกเขน |
| หอกบังบังอาตม์เจน | จ่อจ้อง |
| หอกคู่ตละคู่เกณฑ์ | กะคู่ กันนา |
| คู่กฤชฤทธิปองป้อง | ปัดเหล้นหลายกล ฯ |
| ๖๖๏ สุดสิ้นอาวุธสิ้น | ขบวรถือ |
| มวยหมัดจัดผจัญมือ | หมัดหมั้น |
| มวยหญิงยิ่งหญิงฤา | ชายเปรียบ เสมอแฮ |
| เคียนคาดคู่ถันคั้น | แปลกเบื้องขบวรชาย ฯ |
| ๖๗๏ มวยเตี้ยก็ต่อเตี้ย | ตุมรัด |
| เหมือนเต่ากับกบกัด | เก่งจ้าน |
| พึ่งเห็นพึ่งอุบัติ | บังเกิด มีแฮ |
| สิ้นฤทธิแรงโรยคร้าน | ขอดหน้าตาหมอง ฯ |
| ๖๘๏ เสร็จการสยมโภชให้ | รางวัล |
| ท่วนทุกคนครันครัน | แต่ได้ |
| สามวันบริจาคปัน | ทานทั่ว ชนนา |
| สรรพสิ่งสรรค์ให้ | ทั่วแท้ไทยทาน ฯ |
| ๖๙๏ พระทานผู้ได้ย่อม | ทำบุญ |
| ย่อมแผ่กุศลรุน | ส่งไท้ |
| เปนเนืองนิตยสุน | ทรสรร เสริญนา |
| พระจะสุขสวัสดิได้ | ยืดแท้ตามผล ฯ |
| ๗๐๏ จะภิยโยภาพด้วย | ปรีชาญ |
| ตราบตรัสโพธิญาณราญ | บาปแคล้ว |
| จะเรืองเกียรดิพิศาล | สุดโลก |
| ด้วยบุรพบารมีแกล้ว | เลิศล้ำแดนไตร ฯ |
| ๗๑๏ ขอพรพระพุทธเรื้อง | สพัญญู |
| จงแผ่พระเดชชู | ปิ่นเกล้า |
| ตราบเสด็จโพธิญาณตรู | ตราโลก |
| ดัดเด็จปัญจขันธ์เข้า | สู่ห้องนฤพาน ฯ |
| ๗๒๏ ขอพรสธรรมเจ้าช่วย | ผชุมธรรม์ |
| แปดหมื่นสี่ธรรมขันธ์ | ช่องชี้ |
| พระไตรปิฎกพลัน | สิงสู่ พระนา |
| ให้พระปัญญานี้ | ตรัสรู้ ถ่องถวิล ฯ |
| ๗๓๏ ขอพรพุทธบุตรผู้ | พุทธพงศ์ |
| เธอที่สุทธศิลทรง | ถ่องถ้วน |
| ให้พระบริบาลคง | ธรณิศ ยืนนา |
| ไหลหลั่งโภคแหล่ล้วน | สู้ไท้นิจกาล ฯ |
| ๗๔๏ ขอพรประเมศวร์เจ้า | อมรแมน |
| ทรงอาสน์อุศภแดน | ฟากฟ้า |
| เชิญช่วยบพิตรแสน | สามารถ |
| เลงทิพนัยนกล้า | แหล่งล้วนชวนเห็น ฯ |
| ๗๕๏ ขอพรหริรักษ์เรื้อง | จักรา วุธเฮย |
| ภูวฤทธิจงฤทธิมา | แก่ไท้ |
| ปราบมารหมู่ประจา | มิตรราช |
| ให้ประสิทธิชัยให้ | ศึกเสี้ยนสยบแสยง ฯ |
| ๗๖๏ ขอพรกมลาสน์ท้าว | ทรงหงส์ |
| ให้พระศรีกายจง | อย่าเศร้า |
| พระชนมยืดยาวคง | พันขวบ |
| ให้อัปสรสนมเฝ้า | นับร้อยพันทวี ฯ |
| ๗๗๏ ขอพรเทวราชไท้ | เทวกรรม์ |
| นำเศวตกุญชรจรัล | สู่ไท้ |
| ให้ครบทศสารสรรค์ | มาสู่ พระนา |
| เปนชำนินาคให้ | ชื่นท้าวชมเขษม ฯ |
| ๗๘๏ ขอพรพลาหกไท้ | เทวบุตร |
| ให้ตกตามระดูยุต | ติต้อง |
| อย่าให้ผิดระดูดุจ | เดือนแดด |
| ให้ราษฎรอยู่ซร้อง | แซ่ซร้องเย็นเขษม ฯ |
| ๗๙๏ ขอพรเทวท่านท้าว | วาตา |
| พาพัดรำเพยพา | ชื่นไท้ |
| ขอพรพระคงคา | กระแสสมุทร์ |
| อย่ามากอย่าน้อยให้ | โภชนนั้นพองาม ฯ |
| ๘๐๏ ขอพรยมเรศเรื้อง | วโรตมา พยพแฮ |
| เธอทิพนัยนอา | วุธนั้น |
| ช่วยขจัดหมู่โจรธา | นีราช |
| ให้รื่นพระนครขั้น | กวาดร้ายขจายเข็ญ ฯ |
| ๘๑๏ ขอพรจัตุโลกท้าว | บริบาล |
| มาช่วยบริรักษ์สถาน | ท่านไท้ |
| อย่าให้สัตวบาปพาน | เวียงราช |
| สถาวรวัฒนให้ | ปิ่นเกล้าพูลเขษม ฯ |
| ๘๒๏ สิ้นสมุทรพจนข้า | ขจายแจง |
| ยังขาดกมลความแฝง | อยู่บ้าง |
| หากมีภักดีแสดง | โดยเลศ |
| ควรมิควรคำอ้าง | ผิดเพี้ยนอภัยขอ ฯ |
| ๘๓๏ คิดด้วยสุจริตด้วย | กตัญญู |
| คุณพระปกกระหม่อมชู | ชื่นซร้อง |
| หาสิ่งจะสนองภู | ธรสุด สนองนา |
| จึ่งแต่งตามขบวรต้อง | เรื่องไว้เปนเฉลิม ฯ |
| ๘๔๏ หวังให้กุลบุตรเบื้อง | อนาคต |
| ให้ปรากฎเกียรติยศ | ปิ่นเกล้า |
| ไป่ยลแต่สดับพจน์ | ราวเรื่อง สนองนา |
| ก็จะสาธุการเช้า | ค่ำชี้ชมผล ฯ |
| ๘๕๏ จะแถลงพากยวากย์ทั้ง | ขบวรฉันท์ |
| ลิลิตกาพยวิสรร | ชง่ายพร้อง |
| เพลงยาวกิจเลอคัน | โลงลอก ดีนา |
| เรื่องสิใหญ่โคลงคล้อง | ชอบถ้อยขบวรความ ฯ |
จบบริบูรณ์
โคลงยอพระเกียรติพระเจ้ากรุงธนบุรีใช้คำประพันธ์ชนิดใดในการแต่ง
โคลงบทนี้ จึงบอกทั้งชื่อผู้แต่ง และวัน เดือน ปีที่แต่ง ลักษณะการแต่ง เป็นโคลงสี่สุภาพ จำนวน 85 บท ความมุ่งหมาย เพื่อถวายความกตัญญูกตเวทีแด่พระเจ้ากรุงธนบุรี และเพื่อเฉลิมพระเกียรติของพระเจ้ากรุงธนบุรี
ข้อใดคือผลงานการประพันธ์ของนายสวนมหาดเล็ก
ผลงาน / งานประพันธ์
โคลงยอพระเกียรติพระเจ้ากรุงธนบุรี
โคลงยอพระเกียรติพระเจ้าธนบุรีเป็นผลงานวรรณกรรมของใคร
โคลงยอพระเกียรติพระเจ้ากรุงธนบุรีเป็นวรรณคดีประเภท สรรเสริญหรือเฉลิมพระเกียรติพระเจ้าแผ่นดินเพียงเรื่องเดียว แต่งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2314. ผู้แต่งนายสวน มหาดเล็ก (เป็นมหาดเล็กมิใช่นามสกุล) ประวัติไม่ ทราบชัด ทราบแต่ว่าท่านรับราชการเป็นมหาดเล็กอยู่ในสมัยพระ เจ้ากรุงธนบุรีหรือพระเจ้าตากสินมหาราช
การนำเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์มาแต่งเป็นโคลงสี่สุภาพเรียกว่าโคลงยอพระเกียรติพระเจ้ากรุงธนบุรีอยู่ในสมัยใด
สมัยธนบุรี ได้แก่ โคลงยอพระเกียรติพระเจ้ากรุงธนบุรี และลิลิตเพชรมงกุฎ สมัยรัตนโกสินทร์ วรรณกรรมที่ใช้โคลงสี่สุภาพที่เด่น ๆ ได้แก่ ลิลิตตะเลงพ่าย โคลงนิราศนรินทร์ โคลงนิราศสุพรรณ โคลงโลกนิติ สามกรุง