��� ����觵���ؤ���� (��ѡ�ҹ������ѵ���ʵ�� ��ѡ�ҹ���»���ѵ���ʵ��)
�����觵���ѡɳС�úѹ�֡ (��ѡ�ҹ��� �����ѹ�֡������ѡɳ��ѡ�� �����ѡ�ҹ���ѹ�֡�� ����ѡɳ��ѡ��)
��� �觵��ਵ������ͧ �������Ǣ�ͧ (��ѡ�ҹ�����·ʹ�����ਵ�� ��ѡ�ҹ�����·ʹ ��ਵ��)
��� �觵���س�����Фس���ѵԢͧ��ѡ�ҹ
��� 1. ��ѡ�ҹ��鹵� (primary sources) ���¶֧ ��ѡ�ҹ���ѹ�֡��к͡�����¼������Ǣ�ͧ �µç �����������˵ء�ó��鹴��µ��ͧ
��� 2. ��ѡ�ҹ����ͧ (secondary sources) ���¶֧ ��úѹ�֡����ͧ��ǵ�ҧ � �ͧ������Ѻ��Һ �˵ء�ó�ҡ�Ӻ͡���Ңͧ�ؤ��˹���ա���˹�� ��������˹ѧ��ͷҧ����ѵ���ʵ�����ռ����¹��� ������� ��ѡ�ҹ��鹵�
����»���ѵ���ʵ����觵���ѡɳС�úѹ�֡����¡���� 2 ���������
��� 1. ��ѡ�ҹ����������ѡɳ��ѡ�� ���¶֧ ��ѡ�ҹ����繵��˹ѧ��� �� ��ѡ���Ҩ��֡ ����Ǵ�� �ӹҹ �������˵� �ѹ�֡�����ç�� ��ó���� �͡��÷ҧ�Ԫҡ�� ��ǻ���ѵ� ˹ѧ��;���� �Ե���� �ѹ�֡����������͡�������ɳ� ����͡����Ҫ��� ��ѡ�ҹ��������� �Ѻ�� ��鹰ҹ����Ӥѭ㹡���֡�һ���ѵ���ʵ����
��� 2. ��ѡ�ҹ���������������ѡɳ��ѡ�� ���� ��ѡ�ҹ�ҧ��ҳ��� ������������ ����ǡѺ �ç���ҧ����Ѳ����� ������������� 2 ���������
��� (1) ��ҳ�ѵ�� �� ��оط��ٻ ���ٻ �ѭ�ѡɳ�ҧ��ʹ� �������ͧ��дѺ ����ͧ��� ����ͧ��
��� (2) ��ҳʶҹ ���� ��觡�����ҧ �½��������������Դ�Ѻ��鹴Թ �� ��ᾧ���ͧ �����ͧ �ٹ�� �Ѵ ��� ����ҷ ��� ��й��
Ref : //www2.se-ed.net/nfed/history/index_his.html 14/02/2008
2.5 หลักฐานประเภทบอกเล่า แบ่งออกเป็นประเพณีจากการบอกเล่า และประวัติศาสตร์จากการบอกเล่า ข้อจำกัดคือ อาจคลาดเคลื่อนได้ง่าย ตามอคติของผู้เล่าจึงต้องมีการตรวจสอบกับเอกสารอื่น ๆ อย่างเป็นระบบหลักฐานทางทุติยภูมิ - หลักฐานที่นักประวัติศาสตร์หรือนักวิจัยรวบรวบ เรียบเรียงขึ้นมาภายหลัง จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์ต่างๆ ที่เกี่ยวกับเหตุการณ์ในอดีต หลักฐานประเภทนี้มีอยู่จำนวนมาก และหลากหลาย เช่น หนังสือ ตำรา งานวิจัย รายงาน และบทความทางด้านประวัติศาสตร์ ตลอดจนข้อมูลทางประวัติศาสตร์จากเอกสารอื่นๆ เช่น หนังสือประเภทต่างๆ วารสาร วรรณคดี ฯลฯ
การที่หลักฐานประเภททุติยภูมิเรียบเรียงขึ้นหลังจากเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ยุติลงไปแล้ว ประกอบด้วยผู้เขียนหลักฐานนนั้นๆ มีวิธีการตีความและนำเสนอต่างกันตามวัตถุประสงค์ มุมมองและหลักฐานที่ผู้เขียนเลือกใช้ ผู้ศึกษาผลงานเหล่านี้ จึงต้องใช้วิจารณาญาณในการประเมินหลักฐานเหล่านี้ โดยพิจารณาจากคุณสมบัติและความน่าเชื่อถือของผู้เขียน ประกอบด้วยวิธีการศึกษาและการเลือกใช้หลักฐานประเภทต่างๆ
2.2 เอกสารพื้นเมือง เอกสารพื้นเมืองนับได้ว่าเป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่เป็นลายลักษณ์อักษรที่สำคัญของประเทศไทย มักปรากฏในรูปหนังสือสมุดไทย และเรียกชื่อแตกต่างกันออกไป เช่น ตำนาน พงศาวดาร จดหมายเหตุ