เขาดีกับลูกตรงไหน เงินค่าคลอดยังไม่ช่วยเมีย ลูกป่วยก็ไม่ดิ้นรน แค่ทำท่าทางรัก กอด เล่นกับลูก แค่นี้เราไม่มองว่าเขาดีกับลูกค่ะ ถ้าดีกับลูกต้องคิดถึงอนาคตของลูก และต้องพยายามทุกอย่างเพื่อลูกค่ะ
* เพิ่มเติมยิ่งอ่านดูกระทู้เก่าๆของคุณ สามีคุณห่างไกลกับคำว่าพ่อที่ดี ดีกับลูกมาก โดยเฉพาะกระทู้ล่าสุดก่อนหน้า
*เพิ่มเติมข้อมูล
แต่งงานมีรายได้ทั้งคู่ อยากสอบถามครอบครัวอื่นๆ ว่า บริหารเงินกันยังไงไม่ให้เกิดปัญหากัน
ตอนนี้ เรามีปัญหาทะเลาะกับแฟนเรื่อง ค่าใช้จ่ายในครอบครัว ซึ่ง แฟนทำงานราชการได้เงินเดือน 60KB ต่อเดือน ส่วนเราเป็นพนักงานขาย เงินเดือนไม่แน่นอน ขึ้นกับการปิดยอด โดยเฉลี่ยเงินเดือน อยู่ที่ 60KB-70KB ต่อเดือน
ตอนมีลูกคนแรก แฟนผ่อนบ้าน 20KB ส่วนเราช่วยผ่อน 10KB ส่วนค่าใช้จ่ายทุกอย่าง ตั้งแต่ค่าส่วนกลาง ค่าไฟ ค่าน้ำ
ค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับลูก ไปเที่ยว ไปทานข้าวนอกบ้าน เป็นรายจ่ายของเราทั้งหมด
ตอนนี้ มีลูก 2 คน คนแรก เรียนมัธยม คนที่ 2 เรียนอนุบาล ทั้งคู่อยู่รร.เอกชน ค่าเทอมประมาณ 25K-40K ต่อคน ต่อเทอม ซึ่งแน่นอน เป็นค่าใช้จ่ายของเรา แต่เราเลิกช่วยแฟนผ่อนบ้าน เนื่องจาก เคยมีปัญหาเรื่องมือที่สาม ประกอบกับ เราต้องรับภาระค่าใช้จ่ายของลูกคนที่มีแต่จะเพิ่มขึ้น ทำให้แฟนไม่พอใจที่เราไม่ช่วยผ่อนบ้าน และไม่มีเงินเก็บ
แฟนบอกให้เราหาซื้อบ้านอีกหลังและให้เราผ่อน เพื่อเป็นการบังคับให้เราออมเงิน
ซึ่งเรารู้ตัวเองดีว่า ทำไม่ได้แน่ๆ เลยเป็นประเด็นทะเลาะกันทุกครั้งที่พูดถึงเรื่องนี้
จนเราบอกแฟนไปว่า ถ้าเราผ่อนบ้านเองได้ เลี้ยงลูกเองได้ก็ไม่รู้จะมีสามีทำไม
อยากรู้ว่า ครอบครัวอื่นๆ บริหารกันยังไง และถ้าจะกรุณาช่วยแนะนำว่า จะทำยังไงกับปัญหาที่เราพบด้วยค่ะ ..^^!..
มีปัญหาเรื่องเงินและครอบครัว
สวัสดีค่ะ ก็คือขอเข้าเรื่องเลยนะคะคือตอนนี้เราอายุ16ปีค่ะ แล้วคือเครียดมาก ทางบ้านมีปัญหาเรื่องเงินค่ะ คือไม่สามารถส่งเราเรียนต่อมหาลัยฯได้ มีคำแนะนำว่าให้เราไปกู้ เราก็ตัดสินใจจะกู้เรียนต่อแหละค่ะ แล้วค่าอยู่ค่ากินล่ะคะ? คือแค่ค่าอยู่ค่ากินลำพังทางบ้านก็แทบจะขัดสนกันอยู่แล้ว คงไม่มีกำลังทรัพย์มากพอที่จะส่งค่าใช้จ่ายต่างๆที่นอกเหนือจากการเรียนให้เราพอหรอกค่ะ เราคิดว่าจะทำงานด้วยเรียนด้วย แต่ด้วยสุขภาพร่างกายและความสามารถเราก็คงจะไม่ไหวหรอกค่ะ สุขภาพร่างกายเราค่อนข้างเป็นคนขี้โรคค่ะ แล้วเราเครียดมาก เรากลัวไม่ได้เรียนต่อ กลัวเรียนไม่จบ กลัวเลี้ยงดูพ่อแม่ไม่ได้ เราพยายามรีบเก็บเงินทุกวันเพื่อให้ทันก่อนเข้ามหาลัย แต่พอมาคำนวณดูแล้วมันก็คงไม่พอค่ะ เพราะเราต้องช่วยพ่อแม่ออกรายจ่ายบางรายการในครอบครัวด้วยแล้วเราก็มีภาระอีกนิดหน่อยที่ต้องรับผิดชอบค่ะ เราเคยคิดว่าจะขอทุนเรียนด้วย แต่เราไม่ได้เรียนเก่งมากพอที่จะได้ทุนบ่อยๆหรอกค่ะ ขนาดเราที่อยากเรียนพิเศษมากๆ แม่เรายังไม่มีเงินจ่ายค่าเรียนพิเศษเลยค่ะ เราอยากซื้อชีทสรุปมาอ่าน แม่เราก็ยังไม่มีเงินซื้อให้เลยค่ะ เราเรียนสายวิทย์-คณิต นะคะ คือเราก็ไม่ได้เป็นคนหัวดีอะไรมากมาย แต่เราก็อยากให้ครอบครัวสนับสนุนการเรียนของเรามากกว่านี้ เราไม่อยากเครียดเผื่ออนาคตเลยค่ะ เราเก็บมาคิดทุกวันจนเรากลายเป็นคนที่กลัว พอคิดทีไรก็กลัว จะมีความรู้สึก หดหู่ใจ ยอมแพ้ง่ายๆ แล้วจะร้องไห้ตลอดเลยค่ะเราไม่ชอบอะไรที่ต้องพยายามเลย พอคิดแล้วเราจะรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจตลอด พี่ๆหรือเพื่อนๆคนไหนพอจะมีคำแนะนำ หรือให้คำปรึกษากับเราได้ไหมคะ ว่าเราควรจะดำเนินชีวิตอย่างไร
คือครอบครัวของผม เมื่อก่อนฐานะ พออยู่พอกิน มีความสุขดี จนกระทั่งผมร้องขอพ่อแม่ให้ซื้อแท็บเล็ตให้ ราคาประมาณ 5,000 กว่าๆ มันแพงมากกกกกกก แต่มันสวยดี และผมอยากได้แบบตาลุกเป็นไฟ ตอนนั้นเงินในกระเป๋าของพ่อกับแม่มีอยู่ 5,500 บาท แต่พ่อกับแม่ก็พาไปซื้อ แล้วพ่อแม่ก็เหลือเงินในกระเป๋า 500 บาท นับตั้งแต่วันนั้น ครอบครัวจนลงมาก และเป็นหนี้ทั้งค่ารถเครื่อง รถยนต์ อยู่กันแบบไม่มีความสุข พ่อแม่ทะเลาะกันทุกวัน แม่ร้องไห้บ้าง ผมก็ต้องไปนั่งปลอบ ไปโรงเรียนนั่งเหม่อ
คิดแต่เรื่องที่บ้าน ไม่มีสมาธิในการเรียน ครูก็ทำโทษ ผมไปโรงเรียนยังแอบไปนั่งร้องไห้ที่ห้องนํ้าเลย เพื่อนบางคนก็ล้อเลียนบ้าง บางคนก็ถามเป็นอะไร ผมอยากช่วยพ่อแม่มาก แต่ผมอายุเพียงแค่ 14 ปี ม.2 ทำงานอะไรยังไม่ได้ ผมคิดว่าผมเป็นตัวปัญหา แต่ผมได้คุยกับผอ. เขาก็ช่วยปลอบผมได้บ้าง
ผมควรทำยังไงดี
ผมอยากให้ครอบครัวกลับมาเป็นเหมือนเดิม อย่างที่เคยเป็น
ผมพยายามไม่ร้องไห้ เพราะการร้องไห้ไม่ใช่การแก้ปัญหา
ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากๆครับ ขอบคุณจากใจจริงครับ
เงิน คือปัญหาของครอบครัวฉัน
สวัสดีค่ะ เพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกท่าน ครอบครัวของเราเป็นครอบครัวใหญ่ค่ะ เราแต่งงานสามีย้ายมาอยู่ที่บ้านเรา มีลูกสาว1 คน อยู่ในท้องอีก1 คน ใกล้คลอดแล้วละค่ะ ที่บ้านมีพ่อแม่ น้องสาว ตัวเราและลูกสาว ส่วนสามีก็ไปมาๆระหว่างที่ทำงานกับที่บ้าน เราสองคนทำงานบริษัท สามีได้เงินเดือน 20000 ยังไม่รวมค่าคอม ส่วนเราได้เงินเดือนแค่ 12000 ค่าใช้จ่ายที่มีก็มีค่างวดรถ 7500 ค่าอิออน 4000 ค่าออมสิน 4400 เราหารหนี้กันคนละครึ่ง ค่าแพมเพิส ค่านมลูก สามีเป็นคนซื้อ เงินเดือนสามีเหลือประมาณ 9000 เงินเดือนเราเหลือประมาณ3000 เงินที่เหลือของแต่ละคนก็เก็บไว้ใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน เราก็เลยถามสามีว่าแล้วเราจะเอาเงินที่ไหนให้แม่เรา ขอแบ่งจากเงินเดือนสามีมาซัก2000 ให้แม่เราเพราะแม่เราต้องเลี้ยงหลาน ไม่มีรายได้พ่อเราหาเงินคนเดียว เขาก็บอกว่าทางบ้านเขาก็ต้องใช้เงิน เพราะแม่เขาแก่แล้ว ทำงานไม่ไหว เราก็เลยบอกว่าก็แบ่งมา2000 เหลืออีกตั้ง6000 ทางบ้านสามีมีน้องชายซึ่งเขาก็ทำงานแล้ว แถมลูกชายเขาก็มาอยู่กับแม่สามี อย่างน้อยน้องชายเขาก็น่าจะส่งเงินมาใช่มั้ยค่ะ ที่บ้านสามีก็มีแค่แม่เขากับลูกของน้องชาย เราอึ้งมากตรงที่สามีบอกว่า ให้เราดูแลครอบครัวเราเอง ส่วนเขาก็ดูแลครอบครัวเขา แล้วเงินเดือนเราแค่เนี้ย ไม่พอให้แม่ด้วยซ้ำ เราคิดว่าเขาทำไม่ถูก เพราะว่าแม่เราเลี้ยงลูกเขาอยู่อย่างน้อยก็ควรให้เงินแม่เราไว้ใช้จ่ายบ้างใช่มั้ย อีกอย่างเขาบอกว่าเวลาเขากลับบ้านไปหาแม่เขา เขาก็ต้องกินต้องใช้ที่โน้น แล้วเวลาเขามานอนบ้านเราล่ะ แม่เราก็เป็นคนซื้อกับข้าวให้ทาน. ทำไมไม่คิดบ้าง เราพยายาใอธิบายให้เขาเข้าใจว่าลูกเขาอยู่ที่บ้านเรา ค่าใช้จ่ายก็ควรช่วยแม่เราบ้าง แต่เขาก็ไม่เข้าใจ กลุ่มใจค่ะ กับผู้ชายเห็นแก่ตัว