ว ธ การอย ร วมก บคนไม ม ความเกรงใจ

บ้านข้าพเจ้ามีลูกอ่อนและอยู่โครงการหมู่บ้านในตัวเมือง แต่มีเพื่อนบ้านที่ชอบคุยกันเสียงดังเอะอะโวยวาย ไม่เกรงใจ คุยกันอย่างกับทะเลาะ เปนทั้งครอบครัวเปนทุกคน คุยกันโวยวายไปหมด (เปนกริยาเหมือนพวกบ้านนอกเข้ากรุง บ้านนอกที่มาอาศัยในเมือง) **ต้องขอโทษทุกท่านที่เปนคนต่างจังหวัดทุกคน ข้าพเจ้า จงใวว่าเฉพาะคนกลุ่มนี้เท่านั้น บ้านนี้เค้าอยู่กัน 2 ครอบครัว ทั้งเด้กโตเด็กเล็กคนโตคนหนุ่มคนแก่ โวยวายทั้งบ้าน เวลาตกเย็นก้อชอบมานั้งหน้าบ้านคุยกัน อันนี้เข้าใจ แต่ไม่มีความเกรงใจ มันเสียงดังมาก บ้านมันติดกันอยู่ตรงกันข้ามกัน แล้วเสียงมันจะไปไหน บางครั้งก้อเปิดเพลงในรถเสียงดังเหมือนพวกวัยรุ่นสลัม เค้าก้อรู้ว่าบ้านเรามีเด็กอ่อน ไม่เคยสำนึกจริงๆ มันคงเปนสันดานและกำพืดจริงๆ บางครั้งเรามองไปตอนที่เค้าเสียงดัง ก็เหมือนจะรับรู้นะว่าเราไม่พอใจ บางครั้งจากความรู้สึกเหมือน เค้าประชดเราก้อมี บางครั้งพอเค้ามาเราก้อรีบปิดบ้าน บางทีเค้าเหนพอดี เหมือนคงรู้แล่ะว่าเราไม่ชอบ บางทีประชดตอนเลย เปิดเพลงดัง เอาเครื่องตัดหญ้ามาตัดให้เสียงดังๆมันเริ่มมืดแล้วด้วย ทั้งๆมีเวลาตั้งนานไม่ตัด บ้านอื่นไม่มีปัญหาเลย มีหลังนี้หลังเดียว ที่รู้สึก เปนคนบ้านนอกจริงๆ(เพราะรู้มาว่ามาจาก ที่ที่ชนบทจริงๆ) ** ย้ำอีกครั้งว่า ไม่ได้กล่าวรวมคนต่างถิ่นทั้งหมด เฉพาะกลุ่มคนที่ข้าพเจ้าเจอเท่านั้น ** ไม่เข้าใจ อุส่าออกมาจากหอพักเก็บเงินมาซ์้อบ้านในเมืองในหมู่บ้านที่ดูมีหน้ามีตาทางสังคม แต่ต้องกลับมาเจอ คนสันดานแบบนี้ ข้างบ้านข้าพเจ้าก้อไม่ชอบเหมือนกัน เค้าปิดบ้านทั้งวัน และไม่เคยไปสุงสิงกับบ้านนี้หรือทำตัวอยากรู้จักบ้านนี้เลย มีวิธีไหนบ้างไหมที่ จะให้คนพวกนี้รู้ตัวว่า เค้าทำความเดือดร้อนด้วย มลภาวะจากเสียงรบกวนผู้อื่น จริงอยู่เค้าเสียงดังในบ้านที่บ้านเค้า แต่มันดังจนรบกวนคนอื่นเน้ย มันน่าไหม ข้าพเจ้าไม่อยากลดตัวไปคุยหรือไปเจรจากับบ้านหลังนั้น เชื่อได้เลย ถ้าไปคุย ไม่จบแน่ เผลอๆมีประชดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ยังไง เค้าก้อต้องบอกว่า บ้านเค้าเค้าจะทำไรก้อได้ แน่นอน .......เคยคิดอยากเอาปืนมายิงขู่ขึ้นฟ้านะ แต่ไม่อยากทำสันดานแบบนั้น เราเปนผู้ดีพอ..ช่วยหน่อยใครมีวิธีบ้าง....เริ่มทนไม่ไหว

หลายคนไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไร จะบอกเหตุผลตรง ๆ ก็กลัวโดนโกรธ โดนตำหนิ หรือโดนมองในแง่ร้าย จึงเลือกที่จะโกหก เช่น หัวหน้าชวนไปเล่นแบดมินตันวันเสาร์ แล้วเพื่อนร่วมงานตกลงกันหมด เหลือแค่เราคนเดียว ซึ่งเรานัดแฟนไว้ จะไปเที่ยวบ้านแฟน จะบอกไปตรง ๆ ก็ไม่กล้าเพราะกลัวโดนว่า เลยโกหกไปว่า แม่ป่วยเข้าโรงพยาบาล ตอนหลังถ้าหัวหน้ามาทราบว่า ไม่เป็นความจริง เราจะกลายเป็นเด็กเลี้ยงแกะทันที ดังนั้น ทางที่ดี คือ ปฏิเสธไปตรง ๆ ไม่ต้องอ้างนู่นนี่ให้มากความ

การมีน้ำใจช่วยเหลือผู้อื่นเป็นเรื่องดี แต่อย่าลืมว่า เราไม่สามารถช่วยเหลือทุกคนได้ในทุกที่ทุกเวลา ดังนั้น ไม่ใช่เรื่องผิดที่เราจะพูดคำว่า “ไม่” ออกมาบ้าง ดีกว่าเรารับปากแล้วมานั่งกลุ้มใจทีหลัง หนักไปกว่านั้น คือ ถ้ารับปากแล้วไม่สามารถทำได้ จะทำให้ตัวเราดูแย่ทันทีทั้งที่ไม่ใช่เรื่องของเรา ดังนั้นจะ Say Yes กับใครให้คิดให้ถี่ถ้วน และเอาความสบายใจของเราเป็นหลัก ถ้าเราไม่อยากทำก็ Say No ไปตรง ๆ แต่ถ้าใครรู้สึกไม่ดีที่จะปฏิเสธโต้ง ๆ ลองเอาศิลปะการตอบปฏิเสธไปลองใช้กันได้นะคะ

วิธีรับมือกับคนไม่มีมารยาท

ปกติเจอบ่อยอยู่แช้วในสังคมไทย แต่บางคนเหมือนไม่ได้รับ การอบรมสั่งสอนในการอยู่ร่วม สังคม ต้องรับมือกับคนแบบนี้ยังไงคะ จะให้ถ่อยกลับก็คงไม่ใช่นิสัยของเรา เช่น ชอบพูดสอดแทรกขึ้นมาในระหว่างที่เราสนทนา ขัดคอตลอด ทั้งที่เราไม่ได้คุยกับเขา เราเรียกคนแบบนี้ว่าอีด้วย คือเสนอหน้าอยากมีส่วนร่วมทุกเรื่อง จ้องจับผิดสอดส่องเราทุกอย่าง ไม่ว่าเราจะกินจะเที่ยวทำอะไรที่ไหน ก็รู้หมดแล้วมาพูดกะแทกอะคะ ยกตัวอย่าง เราซื้อรองเท้าใหม่ ใส่ชุดที่พึ่งซื้อ ก็จะคอยกระแนะกระแหน ของเก่าก็ใส่ไม่หมดจะซื้อทำไมไปอวดแข่งกับใคร สงสัยที่บ้านขุดบ่อน้ำมัน อ้อลืมไปปัว ตามใจ บอกก่อนนะคะว่าไม่ได้สนิทกันสักนิด เหมือนพวกมนุษย์ข้างบ้านอะคะ ทำตัวยิ่งกว่ากล้องวงจรปิด เจอกันก็ทักทายปกติแต่ไม่อยากทำความรู้จักมากกว่านี้ ไม่มีความเกรงใจชอบตะโกนเสียงดัง บางครั้งแอบ ใช้ของๆเราโดยไม่บอกกล่าว บอกสักคำเราก็ให้นะค่ะ ชอบพูดจาโชว์เหนือให้เราดูด้อยกว่า แต่เราก็ไม่คิดไรมาก ให้เขาโชว์พาวเต็มที่ ที่สำคัญรู้ทุกเรื่องที่เป็นเรื่องของคนอื่น ยกเว้นเรื่องตัวเอง เราเอือมมากกับคนประเภทนี้ หลีกได้ก็หลีกอะคะ แต่ปัญหาคือต้องพบเจอกันทุกวัน แล้วเราก็ต้องเก็บมาคิดอีกว่า เราทำอะไรให้เขาไม่ชอบหรือป่าว บางครั้งเราทำอะไรซื้ออะไรก็จะพยายามซื้อตามเรา หรือใกล้เคัยงม่ก. ตอนแรกก็คิดว่าคงบังเอิญ แต่สามียังมาถามเลยคะ ว่าเธอแนะนำร้านที่ซื้อรองเท้าให้เขาหรอ ทำไมเหมือนเปะ สมมุติ เราซื้อวันนี้ ไม่เกิน3วันเขาก็จะใส่มาให้เห็น ต้องการอะไรเราไม่เข้าใจคนพันนี้ ล่าสุด ก็ช่างติเหน็บแนม พูดจาข่มแบบถ่อย บอกว่าเราไม่สวยมั้ง ดั้งไม่มี ผิวคล้ำเหมือนชาวเล แต่งหน้าบ้างสิเหมือนเขาอะใช้ แต่เครื่องสำอางยี่ห้อนั้นนี้ ว่าเรา หน้าแก่ไม่สมอายุ โทรมๆเหมือนเป้นโรคงงสิคะ เราต้องไปทำศัลแล้วฉีดโบท้อก เเต่งหน้าอยู่บ้านหรอเค้าถึงจะสบายใจ ก็ เราพอใจและมีความสุขงี้อะในแบบของเรา เราไม่ต้องการที่จะทำ ทั้งที่เราอยากทำก็ได้ เพราะสามีเราก็ชอบที่เราเป็นผญ.บ้านๆ หน้าสด อยากจะตะโกนบอกมากเลยคุณขาาา!!!! #ขนาดสวยขนาดนี้ทำไมไม่ใครจีบเลยคะ>< ทำได้แค่คิดในใจคะ5555555555555 เราแต่งนะคะแต่งก็เฉพาะออกงาน เราเป็นคนไม่สวยคะแต่มีความสามารถหลายด้านมี ธุรกิจของตัวเองสานต่อจากพ่อแม่ เราทำอาหารค่อนข้างดี ได้ภาษา3ภาษา ที่บ้านมีสวนมีบ้าน มีรถให้ตั้งแต่อายุ18 แต่เราก็ไม่เคยดูถูกคนที่ด้อยกว่าเลยสัครั้ง เราจะนึกถึงใจเขาใจเรา วันดีคืนดี พอแต่งนางก็ทักทุกครั้งที่เห็นว่า"จะหาสาใหม่หรอ แต่งจัดเต็มเชียววันนี้" แต่จะหาได้ไง หน้าตาบ้านนอกแล้วยังแต่งตัวเชยเข้ากรุง 5555555555555 อะไรของหล่อนค๊าาาา ว่างขนาดไหนถคงมาเฝ้าชีวิตเราขนาดนี้ งงใจจริมๆ เพลียมากเจอคนแบบนี้ เหมือนเขาติดเป็นนิสัย นานไปก็เป็น สันดาน. หนักเข้าก็เป็นกำพืช. 55555555555ที่ผ่านมาเราก็จะเงียบ เห็นเป็นแค่ธาตุอากาศ ฝุ่นละออง แต่นานเข้าชักจะกำเริลเสิบสา พอเงียบก็หาว่าเรา ยอมอะไรก็ได้ คือยอกก่อนว่า ไม่ชอบต่อปาก หรืออยากเสวนากับคนจำพวกนี้ #ขอHow to ให้เขารู้ว่าอย่ามายุ่ง ทุกวันนี้ก็พยายามหลีก ทำเป็นไม่เหร แต่แม่เจ้าเว้ยยยย ตรงงงงเข้ามาหาเราก่อนเลย. ใครเคยเจอขอคำแนะนำเป็นวิทยาทาน ด้วยคะ หลังๆนี่เริ่มเยอะขึ้นทุกวัน เราก็พยายามควบคุมสติอารมข่มใจ ว่าเขา อาจมีปมขาดความรักความเอาใจใส่ หรือป่าวเนี่ยยยยยย เราผิดอะไรคะ ผิดที่เราไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย ผิดที่เราเป็นตัวของตีวเอง เป็นในแบบเรา หรอคะ?????????