บางคนอาจจะรู้สึกว่า เหมือนเพิ่งจะได้ดูไปไม่นานนี้เอง แต่รู้ไหมว่า หนัง Saturday Night Fever มีอายุครบ 40 ปีแล้ว
ในวันที่ 14 ธ.ค. 1977 หนังเรื่อง Saturday Night Fever ออกฉายเป็นครั้งแรก ผลงานการกำกับของ จอห์น แบดแฮม นำแสดงโดย จอห์น ทราโวลตา และคาเรน ลินน์ กอร์นีย์
หนังเรื่องนี้ทำให้ จอห์น ทราโวลตา มีชื่อเสียงขจรขจาย และเข้าชิงออสการ์สาขานักแสดงชายยอดเยี่ยม อีกทั้งซาวด์แทร็กโดยวงบีจีส์นั้นก็ได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางทั่วโลก ทั้งยังคว้าอีกหลายรางวัลแกรมมี่มาครอง และกลายมาเป็นหนึ่งในอัลบั้มประกอบภาพยนตร์ที่ขายดีที่สุดตลอดกาล
ในเรื่อง จอห์น ทราโวลตา เขารับบทเป็น โทนี มาเนโร เด็กหนุ่มจากย่านบรูกลีน นิวยอร์ก ซึ่งรักการเต้นรำ เขาใช้เวลายามค่ำคืนในดิสโก้เธค ความสามารถของเขาโดดเด่นราวกับเป็นราชาแห่งฟลอร์เต้นรำ การเต้นรำทำให้โทนีลืมความเป็นจริงของชีวิตอันเจ็บปวดได้ชั่วคราว ไม่ว่าจะเรื่องงานที่มาถึงทางตัน พ่อแม่ซึ่งไม่เคยสนับสนุนมีแต่ชวนทะเลาะ รวมทั้งความตึงเครียดจากความสัมพันธ์ของผู้คนในชุมชนที่แตกต่างด้วยสีผิว เชื้อชาติ อีกทั้งการเข้าไปเกี่ยวข้องกับแก๊งซึ่งทำให้เพื่อนของเขาต้องเสียชีวิต
วันหนึ่ง โทนี ได้พบกับสาวงามผู้แสนเย็นชา สเตฟานี (คาเรน ลีนน์ กอร์นีย์) ถึงจะไม่ได้ชื่นชอบเขา แต่สเตฟานีก็ตกลงใจเป็นคู่เต้นให้กับโทนีเพื่อลงสนามแข่ง ระหว่างนั้นเองหนุ่มสาวได้รู้จักตัวตนของกันและกัน ก่อนจะนำมาซึ่งความรักที่ตามมาด้วยความเจ็บปวดและความสุข
หนังพัฒนาบทมาจากบทความเรื่อง Tribal Rites of the New Saturday Night ซึ่ง นิก โคห์น นักเขียนชาวอังกฤษตีพิมพ์ลงในนิตยสารนิวยอร์ก เขาซึ่งเป็นคนหน้าใหม่ต่อสังคมอเมริกัน ผู้รู้สึกไม่เข้าใจต่อวิถีชีวิตดิสโก้ แต่มาภายหลังผู้เขียนบทความก็ออกมายอมรับว่า เขา “เมก” เรื่องราวทั้งหมดขึ้นมา
Saturday Night Fever คือส่วนผสมที่ลงตัวระหว่างดนตรีและหนัง เป็นตัวอย่างแรกของความสำเร็จแบบ ครอสส์-มีเดีย มาร์เก็ตติ้ง เพลงประกอบหนังโดยบีจีส์ อาทิ Stayin’ Alive, How Deep Is Your Love, Night Fever, More Than a Woman ฯลฯ ช่วยเกื้อหนุนให้กระแสดิสโก้ยิ่งโด่งดัง
หนังเรื่องนี้ทำออกมา 2 ฉบับ คือ ฉบับดั้งเดิมที่ติดเรต R เพราะมีถ้อยคำหยาบคาย ภาพโป๊ ฉากการใช้ยาเสพติด ฯลฯ รวมอยู่ด้วย ก่อนจะมีฉบับตัดต่อใหม่เพื่อให้ผู้ชมอายุน้อยได้ดู ภาคต่อของ Saturday Night Fever นำแสดงโดย จอห์น ทราโวลตา และซินเธีย โรดส์ กำกับโดย ซิลเวสเตอร์ สตอลโลน ใช้ชื่อว่า Staying Alive ออกฉายปี 1983 แต่ไม่ประสบความสำเร็จนัก
นอกจากจะเป็นหนังในดวงใจของคนดูแล้ว Saturday Night Fever ยังเป็นบันดาลใจที่ทำให้เกิดงานหลายๆ เรื่องตามมา ทั้งยังถูกนำไปสร้างเป็นละครเพลงขึ้นเวที ซึ่งได้รับความนิยมทั้งที่เวสต์เอนด์และบรอดเวย์ ส่วน จอห์น ทราโวลตา ภายหลังประสบความสำเร็จอีกครั้งกับหนังเพลงเรื่อง Grease ในปี 1978
เมื่อปี 2004 เดอะ นิวยอร์ก ไทม์ส เลือกให้เป็น 1 ใน 1,000 หนังที่ดีที่สุดที่สร้างออกมา และในปี 2010 หนังเรื่องนี้ได้ถูกขึ้นทะเบียนเป็นภาพยนตร์แห่งชาติสหรัฐ ในฐานะเป็นหนังที่มีความสำคัญทางวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ และสุนทรียศาสตร์
ทุกวันนี้ Saturday Night Fever ยังคงถูกระลึกถึงเสมอ ไม่ว่าจะเป็น ท่าเต้น เสื้อผ้า บทเพลง และหลายๆ องค์ประกอบ ในวาระที่อายุครบ 40 ปี ซาวด์แทร็กหนังถูกนำออกวางขายใหม่ หนังฉบับ “ไดเรกเตอร์คัต” กลับมาฉายอีกครั้ง เพื่อบอกถึงการ (เคย) มีอยู่ของวิถีแห่งดิสโก้
John Travolta performs as the troubled Tony Manero - Brooklyn paint store clerk by day and undisputed king of the dance floor by night. A powerful and provocative urban tragedy that carries as much significance today as it did in 1977.
1 ชั่วโมง 59 นาที1978
NR
ศิลปะ บันเทิง และวัฒนธรรม·ดราม่า·เต็มไปด้วยอารมณ์·ตึงเครียด
ตอนนี้วิดีโอไม่พร้อมให้ดู ในตำแหน่งที่ตั้งของคุณ
ตัวอย่าง
รายการดู
ชอบ
ไม่ใช่แบบที่ชอบ
แชร์
— but this film turned him into the hottest actor in Hollywood. From white disco suits to The Hustle, this movie is cemented in dance history.
Here are the three things you should know about Saturday Night Fever:
1. Choreographer: Believe it or not, dance legends like New York City Ballet principal dancer Jacques d'Amboise and Alvin Ailey star, Judith Jamison, were considered for the job. It’s hard to believe that they wanted a classical choreographer, but that is who original director John Avildsen interviewed for the vital role.
It was the film’s second director John Badham who brought on Lester Wilson, who was the heart of the film’s iconic dance moves.
“Deney Terrio [of Dance Fever] did show John the moves, and I give him credit for that. But I don’t think Lester Wilson got nearly the credit that he deserved,” actor Paul Pape, who played Double J, in the film told Vanity Fair. “The movie was Lester.”
Wilson went on to choreograph the film, The Wiz, the following year. He died of a heart attack brought on by complications from AIDS at the age of 50 in February 1993.
2. John Travolta: Travolta was only 23 years old when he shot the film. However, he knew that his big dance solo was the moneymaker for the movie. He hated how his big scene was edited, so he took charge of the sequence.
“I was crying and very angry because of the way the dance highlight was shot.” he reminisced to Vanity Fair. “I knew how it should appear on-screen, and it wasn’t shot that way. You couldn’t even see my feet!”
Travolta was permitted to take out the close-up shots and give the audience the full-length body shots they deserved — and dance history was made.
3. The club: The movie was filmed at the 2001 Odyssey disco in Bay Ridge, Brooklyn, New York. However, it was Saturday Night Fever’s production team that added a $15,000 dance floor complete with multicolored lights that were designed to flash in rhythm with the music.
The club closed in 2005, but former employee Vito Bruno bought the floor. Bruno put it up for auction in June 2017 and the iconic dance floor was sold for $1.2 million to an anonymous buyer by the auction house, Profiles in History.
For weekly dance insight that goes beyond the surface, join our Patreon page for weekly dance news, twice-a-week podcasts and dance-industry analysis: